Papaya Yetiştiriciliği için Toprak Hazırlanması, Dikimi ve Bitki Yoğunluğu

Papaya Dikimi ve Planlaması

Başarılı bir papaya yetiştiriciliğinin planlanması, birkaç temel faktörün ve koşulun dikkatle değerlendirilmesini gerektirir.

Dikimden önce, tarlanın özelliklerini dikkatlice incelemek önemlidir:

• Toprak tipi,
• Su emilimi ve drenaj,
• Güneş ışığı alma süresi
• Don riski ve sıklığı,
• Sıcaklık aralığı,
• Sulama için su mevcudiyeti,
• Rüzgâr ve hava olayları

Yer Seçimi - Papaya nasıl bir araziye dikilir

Papaya yetiştirmek için bir alan seçerken göz önünde bulundurulması gereken üç ana çevresel faktör sıcaklık, nem (yağış ve toprak drenajı) ve rüzgardır. Genel olarak, papaya ağaçları en iyi büyüme ve meyve üretimi için tamamen güneşli yerlere dikilmelidir. Tipik yağışlardan sonra su basmayacak en sıcak alanı seçmek daha iyidir. Ayrıca dikilecek arazinin diğer ağaçlardan, binalardan ve diğer yapılardan uzak olması tavsiye edilir.

İklim ve Konum

Papaya 20°C ila 32°C arasındaki sıcaklıklara sahip tropikal ve subtropikal iklimlerde yetiştirilir. Papaya bitkileri hassas olduğundan, bulunduğu yerin don riskinin düşük olmalıdır. Ayrıca genellikle 1.800 metre altındaki yüksekliklerde en iyi şekilde yetiştiğinden rakım da göz önünde bulundurulmalıdır. Papaya bitkileri bol güneş ışığına ihtiyaç duyar, ideal olarak günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı almalıdır.

Papaya iyi verimliliğe sahip iyi drene olan toprakları tercih eder. Bitkiler, pH değeri 4,5 ila 8,0 arasında olan kumlarda, balçıklarda ve kayalık topraklarda iyi bakımla iyi sonuç verir. Ancak ideal pH seviyesi 6,0 ila 6,5'tir. Toprak yapısını ve verimliliğini iyileştirmek için kompost veya fermente gübre gibi organik maddeler eklenebilir.

Papaya Dikimi için Toprak Hazırlığı

Bir çiftçi papaya dikmek üzere bir arazi hazırlamak için birçok faktörü göz önünde bulundurmalıdır. Bunlar arasında toprak sıkışmasını hafifletmek, toprak verimliliğini artırmak, toprak pH'ını ayarlamak ve yabani otları, zararlıları ve hastalıkları yönetmek yer alır. Bu ayrıntılara dikkat edilmesi yabani ot ve hastalık sorunlarının azaltılmasına yardımcı olarak sağlıklı bir plantasyon elde edilmesini sağlayabilir. Saha hazırlığı için özel gereklilikler, arazinin mahsul geçmişi, mevcut bitki örtüsü ve hastalık ve zararlıların varlığı da dahil olmak üzere arazinin önceki kullanımına bağlı olarak değişecektir.

Toprağın yapısını ve verimliliğini iyileştirmek için toprağı gerektiği gibi işleyin ve kompost veya fermente gübre gibi organik maddeler ekleyin.

Papayanın toprak nemini korumak için düzenli sulamaya ihtiyacı olduğundan, güvenilir ve yeterli bir su kaynağı sağlayın. Özellikle kurak dönemlerde köklere yeterli nem sağlamak için iyi planlanmış bir sulama sistemi gereklidir.

İkliminize ve kullanım amacınıza (örneğin taze tüketim veya işleme için) uygun papaya çeşitlerini seçin. Çeşit ve yerel koşulları göz önünde bulundurarak papaya bitkileri arasındaki uygun dikim aralığını belirleyin. Yeterli aralık iyi bir hava sirkülasyonu sağlar ve kalabalıklaşmayı önleyerek hastalık riskini azaltır. Papaya bitkileri, en az birinin verimli olmasını sağlamak için birbirlerinden en az 7 ila 10 ft (2,1-3,1 m) uzağa dikilmelidir. Bu aynı zamanda gübreleme ve sulamayı da kolaylaştıracaktır.

Bölgenizdeki yaygın haşere ve hastalıkları belirleyin ve bir haşere yönetim planı geliştirin.

Toprak testi sonuçlarına ve papaya bitkilerinin özel ihtiyaçlarına göre bir gübreleme programı geliştirin.

Hava sirkülasyonunu iyileştirmek, hastalık riskini azaltmak ve daha iyi meyve üretimi için bitkiyi şekillendirmek için uygun budama teknikleri hakkında bilgi edinin.

Seçtiğiniz papaya çeşidi için optimum olgunluk göstergelerini öğrenin.

Hasarı en aza indirmek ve en yüksek meyve kalitesini sağlamak için verimli hasat yöntemlerini ve hasat sonrası işlemleri planlayın.

Papaya dikimi – Papaya için en yaygın dikim mesafeleri

Bir papaya ağacının doğru şekilde dikilmesi, ağacın başarılı bir şekilde büyümesini ve üretkenliğini sağlamak için temel bir adımdır. Bu sürece başlamak için, bir fidanlıktan papaya ağacı seçerken dikkatli bir seçim yapmak çok önemlidir. Çoğu fidanlık, tipik olarak 3,5-11 lt arasında değişen kaplarda bulunan ve boyları tipik olarak 2,5 cm ila 3 m arasında değişen bitkiler sunar.

Bir fidanlık papaya ağacı seçerken, küçük kaplar içinde sıkışan büyük ağaçları tercih etmekten kaçınmak çok önemlidir. Bunun nedeni, bu ağaçların kök sorunları sergileyebilmesidir. Bu durumda, ağacın kök sistemi kap içindeki mevcut alanı tamamen işgal etmiştir, öyle ki birincil sap kökü içinde olduğu kabın/saksının kenarı boyunca dairesel bir şekilde büyümeye başlar. Bu ağaçlar, sonunda toprağa nakledildiklerinde düzgün kök oluşturmakta zorluklarla karşılaşabilir. Ayrıca, ağacın gövdesinde gelişimini engelleyebilecek yaralar olup olmadığını inceleyin.

Kumlu topraklarda: Florida gibi kumlu topraklara sahip bölgelerde, çapı 0,9 ila 1,5 metre arasında değişen dairesel bir alanı temizleyin. Daha sonra, papaya ağacının orijinal olarak içinde bulunduğu kaptan 3 ila 4 kat daha geniş çaplı ve 3 kat daha derin bir çukur kazın.

Nispeten büyük bir delik açarak yeni ağacı çevreleyen toprağın gevşemesini kolaylaştırmış olursunuz. Bu da ağacın köklerinin bitişikteki toprağa uzanmasını kolaylaştırır. Daha da önemlisi, gübre, üst toprak veya kompostun doğrudan çukura dahil edilmesine gerek yoktur. Çukurun alt kısımlarına yüzey toprağı veya kompost atılması tavsiye edilmez. Doğal toprağı yüzey toprağı veya kompostla zenginleştirmek istiyorsanız, kazılan toprakla en fazla 1:1 oranında karıştırılmalıdır.

Deliği, kazılan toprağın bir kısmıyla doldurun ve hava boşluklarını ortadan kaldırmak için uygun şekilde sıkıştırıldığından emin olun. Ardından, papaya fidesini kabından çıkarın ve kaptaki toprağın üst kısmının çevredeki toprak seviyesiyle aynı seviyede veya biraz üzerinde olduğundan emin olduktan sonra çukurun içine yerleştirin. Toprağı fidenin kökünün etrafına doldurun ve hafifçe bastırın. Daha sonra ağacın ve kökün etrafındaki toprağı sulayın. Ağacı ahşap bir kazıkla sabitlemek opsiyonal olmakla beraber tel veya naylon ip kullanmaktan kaçınmak önemlidir çünkü bu malzemeler büyüyen ağaç gövdesine zarar verebilir. Bunun yerine yavaşça çürüyen pamuk veya doğal elyaf ipi tercih edin.

Tipik olarak, papaya bitkilerinin 1,8 ila 2,4 metre aralıklarla dikin. Daha geniş sıra aralığı daha iyi hava sirkülasyonu sağlar, bu da hastalık riskini azaltmaya, bakım ve hasat için daha iyi erişime yardımcı olabilir. Her sıra içinde, papaya bitkilerini büyümeleri ve besinleri emmeleri için yeterli alana sahip olacak şekilde yaklaşık 1,5 ila 2,4 metre aralıklarla yerleştirin.

Rockland bölgesinde: Miami-Dade bölgesi gibi toprağın son derece sığ olduğu ve toprak yüzeyinin sadece birkaç inç altında sert bir ana kayanın bulunduğu bölgelerde özel bir dikim yöntemi gereklidir. Çapı 0,9 ila 1,5 metre arasında değişen dairesel bir araziyi sürerek başlayın. Ardından, fidenin içinde geldiği kaptan 3 ila 4 kat daha geniş çaplı ve 3 kat daha derin bir çukur kazın. Bu çukuru kazmak için kayayı kırmak üzere kazma gibi aletler kullanabilir ya da tecrübeli bir şirketten hizmet alabilirsiniz. Önceki bölümde açıklanan ağaç dikim yönergelerinin aynısını izleyin.

Bir tepe üzerinde: Bazı bölgelerde zemin su seviyesinden yaklaşık 2,1 metre kadar içeride yer alır ve şiddetli yağmurlardan sonra zaman zaman sel baskınları olur. Bu bölgelerde meyve ağaçlarının hayatta kalma şanslarını artırmak için bir tümsek üzerine dikim yapamyı düşünün. Bu tümsek yaklaşık 2 ila 3 fit yüksekliğinde ve 4 ila 10 fit (0,3 ila 0,9 metreye 1,2 ila 3,1 metre) arasında değişen bir çapa sahip olmalıdır. Tümseği oluşturduktan sonra, papaya fidesinin içinde bulunduğu kaptan 3 ila 4 kat daha geniş çaplı ve 3 kat daha derin bir çukur kazmaya devam edin.

Papaya yetiştiriciliği hakkında daha fazla bilgi edinin

Papaya Hakkında İlginç Bilgiler, Besin Değerleri ve Sağlığa Faydaları

Papaya bitkisi hakkında bilgiler

Papaya Çoğaltımı ve Tozlaşması

Papaya Bitkisinin Bakımı - Papaya Ağaçlarının Sulanması ve Gübrelenmesi

Kâr amaçlı papaya yetiştiriciliği - Eksiksiz üretim kılavuzu

Papaya Bitkisinin Başlıca Zararlıları, Hastalıkları ve Yabani Otları

Papaya Hasadı, Verimi ve Depolanması

Papaya İşleme, Sınıflandırma ve Paketleme

Referanslar

• Carvalho FP. Agriculture, pesticides, food security and food safety. Environ Sci Policy. 2006; 9(7–8):685– 92. 
• FAO. Food and Agriculture Organization of the United Nation. Sustainable Food Systems. Concept and Framework. 2018. 
• Kuhfuss L, Préget R, Thoyer S, Hanley N (2016) Nudging farmers to enrol land into agri-environmental schemes: the role of a collective bonus. Eur Rev Agric Econ 43:609–636. 
• Lamichhane JR, Dachbrodt-Saaydeh S, Kudsk P, Messéan A (2015) Toward a reduced reliance on conventional pesticides in European agriculture. Plant Dis 100:10–24. 
• Le Gal P-Y, Dugué P, Faure G, Novak S (2011) How does research address the design of innovative agricultural production systems at the farm level? A review. Agric Syst 104:714–728. 
• Lechenet M, Bretagnolle V, Bockstaller C et al (2014) Reconciling pesticide reduction with economic and environmental sustainability in arable farming. PLoS ONE 9:e97922. 
• Lefebvre M, Langrell SRH, Gomez-y-Paloma S (2015) Incentives and policies for integrated pest management in Europe: a review. Agron Sustain Dev 1:27–45 
• Lesur-Dumoulin C, Malézieux E, Ben-Ari T et al (2017) Lower average yields but similar yield variability in organic versus conventional horticulture. A meta-analysis. Agron Sustain Dev 37:45. 
• Liu B, Li R, Li H et al (2019) Crop/weed discrimination using a field imaging spectrometer system. Sensors 19:5154. 
• MacMillan T, Benton TG (2014) Agriculture: engage farmers in research. Nat News 509:25. 
• Mahlein A-K (2015) Plant disease detection by imaging sensors – parallels and specific demands for precision agriculture and plant phenotyping. Plant Dis 100:241–251. 
• Maria K, Maria B, Andrea K (2021) Exploring actors, their constellations, and roles in digital agricultural innovations. Agric Syst 186:102952. 
• Mariotte P, Mehrabi Z, Bezemer TM et al (2018) Plant–soil feedback: bridging natural and agricultural sciences. Trends Ecol Evol 33:129–142. 
• Martinelli F, Scalenghe R, Davino S et al (2015) Advanced methods of plant disease detection. A review. Agron Sustain Dev 35:1–25. 
• Sapkota, T.B.; Mazzoncini, M.; Bàrberi, P.; Antichi, D.; Silvestri, N. Fifteen years of no till increase soil organic matter, microbial biomass and arthropod diversity in cover crop-based arable cropping systems. Agron. Sustain. Dev. 2012, 32, 853–863. 
• Muller, A.; Schader, C.; Scialabba, N.E.H.; Brüggemann, J.; Isensee, A.; Erb, K.; Smith, P.; Klocke, P.; Leiber, F.; Stolze, M.; et al. Strategies for feeding the world more sustainably with organic agriculture. Nat. Commun. 2017, 8, 1290. 
• Seufert, V.; Ramankutty, N.; Foley, J.A. Comparing the yields of organic and conventional agriculture. Nature 2012, 485, 229–232. 
• Tal, A. Making conventional agriculture environmentally friendly: Moving beyond the glorification of organic agriculture and the demonization of conventional agriculture. Sustainability 2018, 10, 1078.