Ticari Amaçlı Papaya Yetiştirme Rehberi
Papayanın küresel pazardaki önemi - En büyük papaya üreticisi ülkeler hangileri?
Papaya, muz, mango ve ananasın ardından dünya genelinde en çok ticareti yapılan dördüncü tropikal meyve konumundadır. Dünyadaki papayaların yaklaşık %75'i on adet ülkeden gelmektedir. Hindistan papaya üretiminde başı çekerken, Brezilya, Endonezya, Nijerya ve Meksika da onu takip ediyor. Buna karşılık Amerika Birleşik Devletleri'ndeki papaya üretimi toplam küresel üretimin yalnızca %0,1'ini oluşturmaktadır.
Amerika Birleşik Devletleri önemli bir papaya üreticisi olmasa da dünyanın en büyük papaya ithalatçısı konumundadır. ABD'ye ithal edilen papayaların çoğu, öncelikle taze meyve olarak iç pazara yöneliktir. Meksika, özellikle Mart ve Haziran ortası arasında ABD'ye ithal edilen papayaların yaklaşık %75'ini tedarik ederek önemli bir rol oynamaktadır.
Amerika Birleşik Devletleri'nde ticari papaya yetiştiriciliği öncelikle Hawaii, Kaliforniya, Teksas ve Florida'da yapılmaktadır. Florida, Amerika Birleşik Devletleri kıtasında papaya yetiştiriciliği için en elverişli iklime sahiptir. Burada yaz ve sonbahar aylarında en yüksek üretim seviyelerine ulaşılan Miami-Dade County'ye odaklı olarak yetiştirilir.
Yetiştirilen iki ana papaya çeşidi küçük veya Hawaii tipi ve büyük veya Meksika tipidir. Genellikle 'solo' olarak adlandırılan küçük çeşitler arasında Kapoho, Sunrise, SunUp ve Rainbow gibi önde gelen çeşitler yer almaktadır. Öte yandan en yaygın Meksika çeşidi Maradol'dur.
Papaya Üretimi için Çevresel Koşullar
Papaya çeşitli iklim faktörlerine karşı oldukça hassastır. Bitkiler bol güneş ışığı (günde en az 6 saat doğrudan güneş ışığı) alan sıcak iklimleri tercih eder. Papaya yetiştiriciliği için ideal koşullar, tropikal ve subtropikal bölgelerde 21°C ila 32°C arasında değişen sürekli ılık ila sıcak iklimlerdir. Optimum kök büyümesi için 15,5°C üzerindeki toprak sıcaklığı gereklidir. Papaya, donma sıcaklıklarına karşı son derece hassastır ve -0,6°C altında hasar meydana gelir. 32°C)aşan veya 15°C altına düşen aşırı sıcaklıklar papaya bitkilerini olumsuz etkileyebilir. Yüksek sıcaklıklar çiçeklerin dökülmesine neden olabilirken, düşük sıcaklıklar çiçeklenmeyi engelleyebilir ve şekilsiz meyvelerle sonuçlanabilir. Aylık minimum 100 mm yağış ve ortalama %66 bağıl nem, papaya büyümesi ve üretimi için "ideal" olarak kabul edilir. Güçlü rüzgarlardan korunmak faydalı olsa da güneş ışığına olan ihtiyaçlarının rüzgâr korumasından daha öncelikli olduğunu belirtmek gerekir. Papayalar gölgelik alanlarda yetişebilir, ancak üretilen meyvelerin tadı istendiği gibi olmayabilir. Papaya bitkileri soğuk havalara karşı hassas olduğundan, bulunduğunuz yerin don riski düşük bir iklime sahip olduğundan emin olun.
Ayrıca, papayalar en iyi 1.800 metre yüksekliğe kadar yetişir.
Papaya Üretimi İçin En İyi Toprak Koşulları
Papaya iyi verimliliğe sahip iyi drene olan topraklarda en güzel yetiştirilir. Bitkiler, pH değeri 4,5 ila 8,0 arasında olan kumlarda, balçıklarda ve kayalık arazilerde iyi verim verir. Ancak ideal pH seviyesi 6,0 ila 6,5'tir.
Papaya ağaçlarını organik madde ile zenginleştirilmiş hafif ve iyi drene edilmiş toprakta yetiştirmek çok önemlidir. Aşırı nem istenmez, çünkü bu ağaçlar ölümcül olabilecek suya doygun koşullara karşı hassastır.
Sonuç olarak optimum nem dengesini korumak çok önemlidir; toprak sıcak havalarda nemli kalmalı ve soğuk dönemlerde daha kuru hale gelmelidir. Papaya bitkileri hem tuzlu suya hem de tuzlu toprağa karşı toleranssızdır. Kısa süreler için bile olsa sel, papaya ağaçlarının tolere edemeyeceği bir olaydır. Bu nedenle ani sel basması veya güçlü rüzgâr tehdidi olmaksızın yıl boyunca tutarlı, eşit dağılımlı yağışlarla karakterize edilen bölgeler, büyümeleri için en uygun bölgelerdir.
Papaya Verimini Etkileyen Faktörler
- Sıcaklık
- Toprak nemi
- Toprak pH'ı
- Sel baskını
- Don riski
Papayaların İşlenmesi
Papaya hasat edildikten sonra genellikle 48 saat boyunca 29,4oC sıcaklıkta ve yüksek atmosferik nemde saklanır. Bu, paketlemeden önce meyvenin rengini geliştirmeye yardımcı olur.
Papayaların yaklaşık 20 dakika boyunca 48,9oC sıcak su banyosuna daldırılmasını ve ardından soğuk bir durulaması standart bir çürüme kontrol yöntemi olarak meyvenin taşıma ve depolama sırasında çürümesini önler. Bu işlem meyve yüzeyindeki potansiyel patojenlerin ortadan kaldırılmasına yardımcı olur. Ayrıca, meyvenin kabuğu üzerinde koruyucu bir tabaka oluşturarak nem kaybını önlediği ve çürüme riskini azalttığı için karnauba mumu uygulaması yaygındır.
İrradyasyon da meyve sineği kontrolü için bir araç olarak kullanılabilir. Bu işlem meyveyi iyonlaştırıcı radyasyona maruz bırakarak potansiyel zararlıları veya larvaları öldürür.
Gerekli işlemlerden sonra papayalar dikkatlice paketlenir. Tipik olarak oluklu mukavva kutuların içine tek bir sıra halinde yerleştirilirler. Bu kutular genellikle taşıma sırasında meyveye yastık görevi sunmak ve korumak için düşük yoğunluklu polietilen köpük ile kaplanır.
Meyvenin kalitesini korumak ve olgunlaşma sürecini yavaşlatmak için meyveler sevkiyattan önce soğutulur. Hasat edilmiş meyveler için önerilen depolama sıcaklığı olgunluklarına bağlıdır. Yeşil ila dörtte bir sarı papayalar ideal olarak yaklaşık 12,8oC’de saklanırken, yarısından fazlası sarı olan tam olgun papayalar 7,2oC’de saklanmalıdır.
Aşırı düşük sıcaklıklar meyveye zarar verebileceğinden önerilen aralıktan daha soğuk sıcaklıklarda saklamamak çok önemlidir.
Papaya yetiştiriciliğinde pazarlama ve ticaret
Papaya yetiştiriciliğine başlamadan önce, hedef pazarınızdaki papaya talebini anlamak için kapsamlı bir pazar araştırması yapın. Yerel pazarlar, marketler, restoranlar ve ihracat fırsatları dahil olmak üzere potansiyel alıcıları belirleyin. Ürünlerinizi ne zaman ve nerede satacağınız konusunda bilinçli kararlar vermek için pazar eğilimlerini, tüketici tercihlerini ve fiyatlandırma dinamiklerini analiz edin.
Hedef pazarınızda talep gören papaya çeşitlerini seçin. Farklı bölgeler tat, boyut ve görünüme bağlı olarak belirli papaya çeşitlerini tercih edebilir.
İyi tarım uygulamalarını hayata geçirerek sürekli olarak yüksek kaliteli ürünler üretin. Buna uygun sulama, gübreleme, haşere ve hastalık yönetimi ve hasat sonrası işleme dahildir. Kalite kontrol önlemleri meyvelerin boyut, renk, lezzet ve raf ömrü standartlarını karşılamasını sağlamalıdır.
Rekabetçi ve kârlı fiyatlandırma stratejileri oluşturun. Arz ve talepteki mevsimsel değişimlere göre fiyat ayarlamalarını göz önünde bulundurun.
Mahsullerinizi çiftlikten pazara taşımak için dağıtım ve lojistik kanalları geliştirin ve ürünlerinizin pazara en iyi durumda ulaştığından emin olun.
Ürünlerinize değer katacak fırsatları keşfedin. Bu mahsullerinizin meyve sularına, reçellere, kurutulmuş meyvelere veya daha yüksek fiyatlara sahip olabilecek diğer katma değerli ürünlere işlenmesini içerebilir. Katma değerli ürünler hasat sonrası kayıpları azaltmaya ve kazancınızı artırmaya yardımcı olabilir.
Uluslararası pazarlara ihraç etme potansiyelini araştırın. Bunun için hedef ülkelerin ihracat yönetmeliklerine ve kalite standartlarına uymak gerekebilir. Muhtemel engellerinin, nakliye maliyetlerinin ve ihracat lojistiğinin araştırmasını yapın.
Üretim maliyetlerini, geliri ve kârlılığı izlemek için titiz mali kayıtlar tutun. Olumsuz hava koşulları, haşere salgınları veya piyasa dalgalanmaları gibi papaya yetiştiriciliğini etkileyebilecek faktörleri azaltmak için risk yönetimi stratejileri geliştirin. Riski azaltmak için ürün sigortası yaptırmayı veya tarımsal faaliyetlerinizi çeşitlendirmeyi düşünün.
Papaya yetiştiriciliği hakkında daha fazla bilgi edinin
Papaya Hakkında İlginç Bilgiler, Besin Değerleri ve Sağlığa Faydaları
Papaya bitkisi hakkında bilgiler
Papaya Yetiştiriciliği için Toprak Hazırlanması, Dikimi ve Bitki Yoğunluğu
Papaya Çoğaltımı ve Tozlaşması
Papaya Bitkisinin Bakımı - Papaya Ağaçlarının Sulanması ve Gübrelenmesi
Papaya Bitkisinin Başlıca Zararlıları, Hastalıkları ve Yabani Otları
Papaya Hasadı, Verimi ve Depolanması
Papaya İşleme, Sınıflandırma ve Paketleme
Referanslar
- https://www.ctahr.hawaii.edu/oc/freepubs/pdf/f_n-3.pdf
- https://nhb.gov.in/
- https://nhb.gov.in/pdf/fruits/papaya/pap012.pdf
- https://www.ctahr.hawaii.edu/oc/freepubs/pdf/f_n-3.pdf
- https://ipmdata.ipmcenters.org/documents/pmsps/HIPapayaPMSP.pdf
- Carvalho FP. Agriculture, pesticides, food security and food safety. Environ Sci Policy. 2006; 9(7–8):685– 92.
- FAO. Food and Agriculture Organization of the United Nation. Sustainable Food Systems. Concept and Framework. 2018.
- Kuhfuss L, Préget R, Thoyer S, Hanley N (2016) Nudging farmers to enrol land into agri-environmental schemes: the role of a collective bonus. Eur Rev Agric Econ 43:609–636.
- Lamichhane JR, Dachbrodt-Saaydeh S, Kudsk P, Messéan A (2015) Toward a reduced reliance on conventional pesticides in European agriculture. Plant Dis 100:10–24.
- Le Gal P-Y, Dugué P, Faure G, Novak S (2011) How does research address the design of innovative agricultural production systems at the farm level? A review. Agric Syst 104:714–728.
- Lechenet M, Bretagnolle V, Bockstaller C et al (2014) Reconciling pesticide reduction with economic and environmental sustainability in arable farming. PLoS ONE 9:e97922.
- Lefebvre M, Langrell SRH, Gomez-y-Paloma S (2015) Incentives and policies for integrated pest management in Europe: a review. Agron Sustain Dev 1:27–45
- Lesur-Dumoulin C, Malézieux E, Ben-Ari T et al (2017) Lower average yields but similar yield variability in organic versus conventional horticulture. A meta-analysis. Agron Sustain Dev 37:45.
- Liu B, Li R, Li H et al (2019) Crop/weed discrimination using a field imaging spectrometer system. Sensors 19:5154.
- MacMillan T, Benton TG (2014) Agriculture: engage farmers in research. Nat News 509:25.
- Mahlein A-K (2015) Plant disease detection by imaging sensors – parallels and specific demands for precision agriculture and plant phenotyping. Plant Dis 100:241–251.
- Maria K, Maria B, Andrea K (2021) Exploring actors, their constellations, and roles in digital agricultural innovations. Agric Syst 186:102952.
- Mariotte P, Mehrabi Z, Bezemer TM et al (2018) Plant–soil feedback: bridging natural and agricultural sciences. Trends Ecol Evol 33:129–142.
- Martinelli F, Scalenghe R, Davino S et al (2015) Advanced methods of plant disease detection. A review. Agron Sustain Dev 35:1–25.
- Sapkota, T.B.; Mazzoncini, M.; Bàrberi, P.; Antichi, D.; Silvestri, N. Fifteen years of no till increase soil organic matter, microbial biomass and arthropod diversity in cover crop-based arable cropping systems. Agron. Sustain. Dev. 2012, 32, 853–863.
- Muller, A.; Schader, C.; Scialabba, N.E.H.; Brüggemann, J.; Isensee, A.; Erb, K.; Smith, P.; Klocke, P.; Leiber, F.; Stolze, M.; et al. Strategies for feeding the world more sustainably with organic agriculture. Nat. Commun. 2017, 8, 1290.
- Seufert, V.; Ramankutty, N.; Foley, J.A. Comparing the yields of organic and conventional agriculture. Nature 2012, 485, 229–232.
- Tal, A. Making conventional agriculture environmentally friendly: Moving beyond the glorification of organic agriculture and the demonization of conventional agriculture. Sustainability 2018, 10, 1078.
