Doğal kaynakların yenilenebileceklerinden daha hızlı tüketilmesidir. Tarımsal kaynaklar; toprağın verimliliği, yeraltı suyu rezervleri, yaban hayatı (fauna ve flora) ve farklı bitki, hayvan, böcek ve mikroorganizma türleridir. Yoğun tarım, arazilerin ormansızlaştırılması, pestisit kullanımı ve ardı ardına ekimler kaynakların tükenmesine neden olmaktadır.
Tarım devriminden sonra toprak erozyonu ve bozulması artmış, yeraltı suyu rezervleri azalmış, tuzluluk ve iyon konsantrasyonu nedeniyle su kalitesi düşmüştür. İnsan faaliyetleri vahşi yaşamı yerinden etmiş ve küçük bölgelere hapsetmiş, ormansızlaşma, makine gürültüleri, avlanma vb. nedenlerle biyolojik çeşitlilik azaltmıştır. Çiftçilerin en büyük dostları arılar ve bazı böcekler gibi faydalı organizmalardır. Pestisit kullanımı nedeniyle bu böcek popülasyonları baskı altında kalmakta, zararlı böcek ve akarların patlamasına ve kimyasal ilaçlama ihtiyacının artmasına neden olmaktadır.
