Wymagania nawozowe jabłoni
Azot i potas są niezbędne do wzrostu liści, kwitnienia i zawiązywania owoców. Jednocześnie fosfor ma kluczowe znaczenie dla rozwoju silnego systemu korzeniowego, zwłaszcza we wczesnych etapach rozwoju rośliny. Wapń, magnez, mangan, cynk i bor są również ważne w różnych etapach rozwoju pąków, kwitnienia i owocowania. Wszelkie niedobory mają negatywny wpływ na liczbę owoców, jakość i ogólny stan zdrowia drzewa.
Z reguły dojrzałe drzewa owocujące potrzebują więcej nawożenia niż młode drzewa, które nie weszły w okres owocowania. Dojrzała jabłoń potrzebuje 270g N rocznie, podczas gdy przeciętne drzewo nieowocujące potrzebuje tylko 68g N rocznie. Są to dawki dla drzew o standardowej wysokości. Potrzeby drzew karłowatych są zwykle zmniejszone o 40%.
Powszechnym schematem nawożenia stosowanym przez wielu producentów jabłek jest dodawanie raz w roku 0,5-2 kg N-P-K 12-12-12 lub 11-15-15 na młode drzewo i 3-5 kg N-P-K 12-12-12 lub 11-15-15 na dojrzałe drzewo. Należy pamiętać, że 1 tona = 1.000 kg i 1 hektar = 2,47 akrów = 10.000 metrów kwadratowych.
Większość nawozów doglebowych stosuje się od marca do lipca. Szczególnie jeśli mamy do czynienia z niedoborem fosforu, może być konieczne zastosowanie N-P-K 0-25-0 (zapytaj licencjonowanego agronoma). Należy pamiętać, że nawóz 0-25-0 nie może mieć kontaktu z korzeniami drzew. Drugi powszechnie stosowany schemat nawożenia w przeciętnym komercyjnym sadzie jabłoniowym z 600 dojrzałymi drzewami na hektar to dodanie 110 kg N i 200 kg K2O na hektar. Natomiast nawozy fosforowe, magnezowe i wapniowe powinny być stosowane po przeprowadzeniu analizy liści.
Są to jednak tylko powszechne praktyki i rolnik nie powinien ślepo się do nich stosować bez uprzedniego przeprowadzenia własnych badań. Każde pole jest inne i ma inne potrzeby. Sprawdzenie składników odżywczych i pH gleby jest niezbędne przed zastosowaniem jakiejkolwiek metody nawożenia. Ponadto, jeśli system nawadniania o pełnym pokryciu połączony jest z obecnością lucerny lub roślin strączkowych (jako rośliny okrywowej) w gęstym systemie sadzenia, potrzeba nawożenia chemicznego jabłoni zostaje znacznie ograniczona. Dzieje się tak, ponieważ rośliny okrywowe zwykle produkują materię organiczną, która ulega rozkładowi, uwalniając do gleby ważne składniki odżywcze.
Współczesne praktyki uprawy jabłoni sugerują, że raz w roku (latem - lipiec, sierpień) powinniśmy zebrać co najmniej 100 liści z naszych jabłoni i wysłać je do laboratorium w celu przeprowadzenia szczegółowej analizy składników odżywczych. Załóżmy, że wykryjemy, że przeciętny liść ma określone niedobory składników odżywczych (niektóre niezbędne pierwiastki chemiczne są poniżej dopuszczalnych norm). W takim przypadku możemy interweniować i skorygować problem, dodając pierwiastek. Na przykład odpowiednią dawkę wapnia, poprzez zastosowanie doglebowe lub dolistne.
Normalne poziomy najważniejszych składników odżywczych są wymienione poniżej:
N: 2% - 2,4%
P: 0.1% - 0.3%
K: 1,1% i więcej
Ca: 1% i więcej
Mg: 0,25% i więcej
Warunki klimatyczne dla jabłoni
Rozmnażanie i zapylanie jabłoni
Stan gleby i jej przygotowanie pod uprawę jabłoni
Jak nawozić jabłonie
