Περίληψη

Η επαγγελματική καλλιέργεια του Κουνουπιδιού, αν γίνει, ορθολογικά και σε κλιμακωτή βάση, μπορεί να αποτελέσει καλή πηγή εισοδήματος. Με λίγα λόγια, οι περισσότεροι επαγγελματίες παραγωγοί κουνουπιδιού ξεκινούν την καλλιέργεια από σπόρους (υβρίδια) σε προστατευμένο εσωτερικό περιβάλλον (σπορείο). Καθώς περιμένουν να μεγαλώσουν τα νεαρά φυτά και να είναι έτοιμα για μεταφύτευση (συνήθως 30 ημέρες), προετοιμάζουν το χωράφι. Οργώνουν το έδαφος, αφαιρούν οποιαδήποτε προηγούμενα υπολείμματα καλλιεργειών και ζιζάνια και ενσωματώνουν στο έδαφος την βασική λίπανση, σε συνδυασμό με καλά χωνεμένη κοπριά. Σχεδιάζουν επίσης και τοποθετούν το αρδευτικό σύστημα.

Όταν είναι έτοιμοι για μεταφύτευση, κάνουν μικρές τρύπες στο έδαφος, και φυτεύουν τα νεαρά φυτά. Υδρολίπανση σε συνδυασμό με στάγδην άρδευση και διαχείριση των ζιζανίων εφαρμόζονται στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι περισσότερες εμπορικές ποικιλίες κουνουπιδιού μπορούν να συγκομιστούν 60-150 ημέρες από τη μεταφύτευση. Ο χρόνος από τη φύτευση μέχρι τη συγκομιδή εξαρτάται από την ποικιλία, τις κλιματικές συνθήκες και την ηλικία των φυτών κατά τη φύτευση. Η συγκομιδή μπορεί να γίνει χειρωνακτικά με ψαλίδια ή μαχαίρια και εκτελείται συνήθως σε πολλαπλές επισκέψεις στον αγρό. Αυτό συμβαίνει επειδή οι αγρότες συχνά προβαίνουν σε πολλαπλές συνεχόμενες φυτεύσεις, έτσι ώστε να καλύπτουν τη συνεχή ζήτηση.

Μετά τη συγκομιδή, οι παραγωγοί ενσωματώνουν τα υπολείμματα της καλλιέργειας. Πολλές φορές εναλλάσσουν την καλλιέργεια (με φυτά που δεν ανήκουν στην οικογένεια Brassicaceae), ώστε να ελέγχουν τις ασθένειες και να εμποδίζουν την εξάντληση του εδάφους.

Ο περιοριστικός παράγοντας κατά την καλλιέργεια του κουνουπιδιού είναι πάντα το κλίμα. Το φυτό προτιμά ήπιες θερμοκρασίες για να αναπτυχθεί και να σχηματίσει ανθοκεφαλές, που είναι και ο πρωταρχικός μας στόχος. Είναι επιρρεπές στον παγετό, καθώς αρχίζει να έχει προβλήματα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Επιπλέον, οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν επίσης προβλήματα, ειδικά στις κεφαλές, οι οποίες αρχίζουν να αλλάζουν το χρώμα τους ή (ακόμη χειρότερα) να ανθίζουν. Ως βέλτιστες θερμοκρασίες θεωρούμε αυτές μεταξύ 14 και 20 °C. Ωστόσο, ορισμένα σύγχρονα υβρίδια μπορούν να ανεχθούν έως και 30 °C για ένα σύντομο χρονικό διάστημα.

Δείτε την Τιμή Κουνουπιδιού Σήμερα

Πρώτα απ ‘όλα, είναι σημαντικό να αποφασίσετε την καλλιεργούμενη μέθοδο (απευθείας σπορά ή μεταφύτευση), καθώς και τις ποικιλίες κουνουπιδιού που ευδοκιμούν στην περιοχή σας. Υπάρχουν δύο μέθοδοι για την καλλιέργεια κουνουπιδιού: σπορά απευθείας στο χωράφι και σπορά σε φυτώριο που ακολουθείται από μεταφύτευση.

Πώς να καλλιεργήσετε κουνουπίδια από σπόρο – Πώς να παράξετε σπορόφυτα κουνουπιδιού

Σε γενικές γραμμές, οι επαγγελματίες αγρότες δεν προτιμούν τη σπορά κουνουπιδιού απευθείας στον αγρό για διάφορους λόγους. Πρώτα απ’ όλα, οι σπόροι κουνουπιδιού είναι μικροσκοπικοί, και προκαλείται συνήθως απώλεια από αέρα, μυρμήγκια κτλ, καθώς και άνιση σπορά. Εκτός αυτού, όταν εμφανίζονται στο έδαφος τα μικρά φυτά κουνουπιδιού, γίνονται συχνά τροφή για σαλιγκάρια και έντομα του εδάφους. Ωστόσο, αν επιμένετε στην απευθείας υπαίθρια σπορά, η πιο κατάλληλη περίοδος για να το κάνετε είναι είτε η άνοιξη είτε το φθινόπωρο. 

Αν ξεκινήσετε την άνοιξη, τα κουνουπίδια θα είναι έτοιμα για συγκομιδή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Αν ξεκινήσετε το φθινόπωρο, θα είναι έτοιμα για συγκομιδή κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το μόνο που έχετε να κάνετε μετά την προετοιμασία του εδάφους είναι να δημιουργήσετε σειρές σε απόσταση 70-80cm απόσταση η μία από την άλλη και να ανοίξετε τρύπες σε αποστάσεις 20-40cm μέσα στη σειρά. Στη συνέχεια, μπορείτε να σπείρετε 3-4 σπόρους σε κάθε τρύπα σε βάθος 0,5-1,5 cm και να καλύψετε απαλά με χώμα. Χρειάζεται πότισμα αμέσως μετά τη σπορά.

Το κουνουπίδι βλαστάνει γρηγορότερα σε μέση θερμοκρασία 26 °C. Ο σπόρος πρέπει να έχει βέλτιστα επίπεδα υγρασίας για να βλαστήσει. Η υπερβολική υγρασία ωστόσο είναι επιβλαβής. Μερικοί παραγωγοί ποτίζουν κάθε δεύτερη ημέρα κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου. Υπό άριστες συνθήκες, οι σπόροι κουνουπιδιού βλαστάνουν σε 8-10 ημέρες. Μετά τη βλάστηση, πιθανότατα θα χρειαστεί να αραιώσετε τα φυτά. Σε περίπτωση που περισσότεροι από ένας σπόροι έχουν βλαστήσει, θα πρέπει να αφαιρέσετε όλα εκτός από τα πιο υγιή και δυνατά φυτά από κάθε θέση σποράς. Κατά μέσο όρο θα χρειαστείτε 150-200 γραμμάρια σπόρων ανά στρέμμα για απευθείας σπορά, καθώς οι απώλειες είναι πολλές. Λάβετε υπόψη ότι κάθε γραμμάριο περιέχει, κατά μέσο όρο, 270-320 σπόρους κουνουπιδιού.

Οι περισσότεροι επαγγελματίες παραγωγοί κουνουπιδιού όμως ξεκινούν την καλλιέργεια από σπόρους (υβρίδια) σε προστατευμένο περιβάλλον. Οι καλλιεργητές σπέρνουν τους σπόρους σε σπορεία υπό ελεγχόμενη θερμοκρασία στους 20-30 °C και στη συνέχεια μεταφέρουν τα φυτά στις τελικές τους θέσεις. Σπέρνουν 2-3 σπόρους σε κάθε θέση σε βάθος 1 cm και καλύπτουν απαλά με χώμα. Χρησιμοποιούν συχνά τύρφη ως υπόστρωμα για βέλτιστο αερισμό. Είναι ζωτικής σημασίας να διατηρείται το υπόστρωμα νωπό, αλλά όχι πλημμυρισμένο μέχρι να βλαστήσει ο σπόρος. Οι σπόροι θα βλαστήσουν σε περίπου 8-10 ημέρες και τα σπορόφυτα θα είναι έτοιμα για μεταφύτευση μετά από 30 ημέρες κατά μέσο όρο (3-5 εβδομάδες). Μέχρι τότε θα έχουν αναπτύξει 3-5 πραγματικά φύλλα και θα έχουν μέσο ύψος 12 cm.

Κλιματικές και εδαφικές απαιτήσεις στην καλλιέργεια κουνουπιδιού 

Το κουνουπίδι είναι ένα λαχανικό ψυχρής περιόδου. Μπορεί να ανεχτεί θερμοκρασίες λίγο κάτω από 4 °C χωρίς πρόβλημα σε ορισμένες περιπτώσεις. Ως βέλτιστες θερμοκρασίες περιβάλλοντος ωστόσο για καλλιέργεια κουνουπιδιού, θεωρούμε αυτές μεταξύ 14 και 20 °C. Εάν το φυτό εκτεθεί σε υψηλότερες θερμοκρασίες κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξής του, πιθανότατα θα ξεκινήσει μια έντονη ανάπτυξη του στελέχους του και θα καθυστερήσει το σχηματισμό των ανθοκεφαλών του. Σε θερμοκρασίες πάνω από 20 °C, το φυτό αρχίζει να σχηματίζει φυλλώδεις ανθοκεφαλές. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποφύγουμε. Θερμοκρασίες άνω των 26 °C, πιθανώς να προκαλέσουν αλλαγές στο χρώμα καθώς και προώθηση της άνθησης των κεφαλών, μειώνοντας έτσι δραματικά την ποιότητα και την εμπορική τους αξία. Ωστόσο, σήμερα υπάρχουν υβρίδια που είναι προγραμματισμένα γενετικά να ανέχονται θερμοκρασίες έως 37 °C.

Το κουνουπίδι μπορεί να αναπτυχθεί σε μεγάλη ποικιλία εδαφών. Προτιμά ωστόσο ελαφρώς όξινα εδάφη (pH γύρω στο 6,5). Τα φυτά έχουν μεσαία ανοχή σε υψηλά επίπεδα αλατότητας εδάφους και νερού. Αν και τα κουνουπίδια αγαπούν τον ήλιο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι πελάτες προτιμούν τις λευκές κεφαλές αντί ελαφρώς κίτρινες. Έτσι, πολλοί παραγωγοί δένουν από κάποιο σημείο και μετά μερικά εξωτερικά φύλλα στην ανθοκεφαλή για μην τις χτυπάει ο ήλιος και κιτρινίσουν.

Κουνουπίδι- Προετοιμασία εδάφους

Η βασική προετοιμασία του εδάφους αρχίζει μερικές εβδομάδες πριν από τη μεταφύτευση των φυτών κουνουπιδιού. Οι αγρότες οργώνουν καλά την εποχή εκείνη. Το όργωμα βελτιώνει τον αερισμό του εδάφους και συμβάλλει στην ορθή αποστράγγιση. Ταυτόχρονα, με το όργωμα αφαιρούνται οι πέτρες και άλλα ανεπιθύμητα υλικά από το έδαφος.

Μια εβδομάδα πριν από τη φύτευση, πολλοί γεωργοί εφαρμόζουν μια βασική λίπανση, όπως καλά χωνεμένη κοπριά ή συνθετικό εμπορικό λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης, πάντα αφού συμβουλευτούν έναν τοπικό γεωπόνο. Πολλοί αγρότες ενσωματώνουν την κοπριά χρησιμοποιώντας φρέζα ή ρίπερ. Την επόμενη μέρα είναι ίσως η κατάλληλη στιγμή για να εγκαταστήσετε το σύστημα στάγδην άρδευσης. 

Φύτευση κουνουπιδιών και αποστάσεις φύτευσης – Πληθυσμός κουνουπιδιών ανά στρέμμα

Όταν πρόκειται για φύτευση φυτών κουνουπιδιού στον αγρό, υπάρχουν δύο κύριες περίοδοι για να διαλέξετε. Η πρώτη περίοδος αρχίζει με φύτευση κατά τη διάρκεια της άνοιξης, έτσι ώστε τα κουνουπίδια να είναι έτοιμα για συγκομιδή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Η δεύτερη περίοδος περιλαμβάνει φύτευση το φθινόπωρο και συγκομιδή κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Σε πολλές περιπτώσεις, το φθινόπωρο, είναι η καταλληλότερη περίοδος για την καλλιέργεια κουνουπιδιού υπαίθρια. Ωστόσο, θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι σε αυτή την περίπτωση, τα φυτά θα πρέπει να περάσουν περίοδο εαρινοποίησης για να μπορέσουν να σχηματίσουν ανθοκεφαλές. Οι παραγωγοί προτιμούν γενικά για μεταφύτευση τα φυτά ηλικίας από 3 έως 5 εβδομάδες. Σε αυτό το στάδιο, έχουν αναπτύξει 3-5 πραγματικά φύλλα και έχουν μέσο ύψος 12 cm.

Μετά από όλα τα στάδια προετοιμασίας (όργωμα, βασική λίπανση, φρεζάρισμα και εγκατάσταση του συστήματος άρδευσης), μπορούμε να προχωρήσουμε με τη μεταφύτευση. Οι παραγωγοί επισημαίνουν τα ακριβή σημεία στα οποία θα τοποθετήσουν τα νεαρά φυτά. Στη συνέχεια ανοίγουν τρύπες και φυτεύουν τα φυτά. Είναι σημαντικό να φυτέψετε τα φυτά στο ίδιο βάθος με αυτό που είχαν στον φυτώριο. Πολλοί καλλιεργητές προτιμούν να πραγματοποιούν συνεχείς σπορές ανά 2-3 εβδομάδες. Το κάνουν αυτό για να είναι σε θέση να συγκομίζουν συνεχόμενα και να καλύπτουν τις απαιτήσεις της αγοράς για συνεχή τροφοδοσία.

Τα φυτά κουνουπιδιού μπορούν να φυτευτούν είτε σε μονές είτε σε δίδυμες σειρές. Για μονές σειρές, τηρούνται αποστάσεις 20-40 εκατοστών μεταξύ φυτών στη σειρά και 40-90 εκατοστών μεταξύ των γραμμών. Για δίδυμες σειρές, τηρείται απόσταση ενός μέτρου μεταξύ ενός ζεύγους σειρών από το επόμενο και 30 cm μεταξύ των σειρών σε κάθε ζεύγος. Τέλος, τα φυτά τοποθετούνται ξανά σε αποστάσεις 20-40cm  το ένα από το άλλο στις σειρές.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι παραγωγοί μεταφυτεύουν 2500-4500 φυτά κουνουπιδιού ανά στρέμμα. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο αριθμός των κουνουπιδιών σε ένα στρέμμα μπορεί να είναι 2.000 (πολύ αραιές φυτεύσεις) ή 5.000 φυτά (πολύ πυκνές φυτεύσεις). Οι αποστάσεις και ο αριθμός των φυτών εξαρτώνται από την ποικιλία του κουνουπιδιού, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και, φυσικά, από το επιθυμητό μέγεθος κουνουπιδιού που υπαγορεύεται πάντοτε από την αγορά.

Απαιτήσεις κουνουπιδιού σε νερό – Συστήματα άρδευσης κουνουπιδιών

Το κουνουπίδι δεν μπορεί γενικά να ανεχθεί την ξηρασία και η ποιότητα του τελικού προϊόντος θα μειωθεί σημαντικά κάτω από συνθήκες έλλειψης νερού. Έτσι, οι περισσότεροι παραγωγοί αρδεύουν τα φυτά τους τακτικά ακόμα και κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Από την άλλη πλευρά, η υπερβολική ποσότητα νερού μπορεί να προκαλέσει σηψιρριζία, η οποία οδηγεί σε ολοκληρωτική κατάρρευση των φυτών και συνεπώς σημαντικές απώλειες απόδοσης. Το κουνουπίδι μπορεί να καταρρεύσει σε 2-3 ημέρες υπό πλημμυρικές συνθήκες.

Οι δύο πιο κρίσιμες περίοδοι όταν πρόκειται για άρδευση στο κουνουπίδι είναι αρχικά κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου έως ότου οι σπόροι βλαστήσουν και δεύτερον κατά τη διάρκεια του σχηματισμού των κεφαλών. Οι περισσότεροι παραγωγοί αρδεύουν τα φυτά τους, παρέχοντας μικρές και συνεχόμενες ποσότητες νερού κάθε δεύτερη μέρα. Παρέχουν μικρές ποσότητες νερού κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων και την αυξάνουν περιοδικά, καθώς αναπτύσσεται το φυτό. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι αρδευτικές επεμβάσεις ίσως να αυξηθούν σε μία την ημέρα.

Φυσικά, οι απαιτήσεις σε νερό μπορεί να είναι διαφορετικές υπό διαφορετικές καιρικές και εδαφικές συνθήκες. Διαφορετικές ποικιλίες κουνουπιδιού μπορεί επίσης να έχουν διαφορετικές απαιτήσεις σε νερό.

Το πιο συνηθισμένο σύστημα άρδευσης στην επαγγελματική καλλιέργεια κουνουπιδιού είναι η στάγδην άρδευση, που συνδυάζεται άριστα με την υδρολίπανση, έτσι ώστε το φυτό να λαμβάνει σταδιακά τα θρεπτικά στοιχεία που χρειάζεται. Παρόλα αυτά, στη χώρα μας βλέπουμε συχνά και πότισμα με καταιονισμό, ενώ όλο και λιγότεροι αγρότες επιλέγουν πλέον πότισμα με αυλάκια. 

Λίπανση κουνουπιδιού

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να λάβετε υπόψη την κατάσταση του εδάφους του αγρού σας μέσω εξαμηνιαίων ή ετήσιων εδαφολογικών αναλύσεων πριν εφαρμόσετε οποιαδήποτε μέθοδο λίπανσης. Δεν υπάρχουν δύο πανομοιότυπα χωράφια και το έδαφος στο χωράφι σας είναι μοναδικό. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να σας συμβουλεύσει σχετικά με τις μεθόδους λίπανσης χωρίς να λάβει υπόψη τα αποτελέσματα της εδαφολογικής και ιστολογικής σας ανάλυσης, της ανάλυσης νερού και το ιστορικό καλλιεργειών του αγρού σας. Ωστόσο, θα αναφέρουμε τα πιο κοινά συστήματα λίπανσης που χρησιμοποιούνται από σημαντικό αριθμό επαγγελματιών καλλιεργητών κουνουπιδιού.

Το κουνουπίδι καταναλώνει αρκετά θρεπτικά για να αναπτυχθεί και να παράξει μια επαρκώς διαμορφωμένη κεφαλή. Έτσι, θεωρείται απαιτητική καλλιέργεια ως προς τη λίπανση.

Στην πραγματικότητα, για την παραγωγή 2 τόνων ανά στρέμμα, ορισμένοι γεωργοί μπορεί να χρειαστεί να προσθέσουν 120 κιλά Ν, 50 κιλά P2O5 και 200 ​​κιλά Κ20.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι παραγωγοί αρχίζουν με τη βασική λίπανση. Ενσωματώνουν στο έδαφος το ένα τρίτο του συνολικού αζώτου και ολόκληρη την ποσότητα Κ και Ρ. Πιθανώς επίσης να εφαρμόσουν 2,5 με 4 τόνους καλά χωνεμένης κοπριάς ανά στρέμμα. Στη συνέχεια, συνεχίζουν με την προσθήκη του υπόλοιπου αζώτου χορηγούμενου σε δύο ισόποσες δόσεις. Η πρώτη εφαρμογή πραγματοποιείται μία εβδομάδα μετά τη μεταφύτευση και η δεύτερη ένα μήνα μετά την πρώτη.

Ορισμένοι πεπειραμένοι αγρότες προτείνουν ένα καλά ισορροπημένο λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης, αποτελούμενο από τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, άζωτο (N), φώσφορο (P) και κάλιο (K) (π.χ. 20-20-20), σε κοκκώδη σύσταση. Τα κοκκώδη λιπάσματα διασκορπίζονται απευθείας στην επιφάνεια του εδάφους και ακολουθεί πότισμα. Οι κόκκοι δεν πρέπει να αγγίζουν άμεσα τα νεαρά φυτά, επειδή υπάρχει κίνδυνος να τα κάψουν.

Ωστόσο, οι περισσότεροι επαγγελματίες καλλιεργητές κουνουπιδιού επιλέγουν τη μέθοδο της υδρολίπανσης (έγχυση υδατοδιαλυτών λιπασμάτων στο σύστημα άρδευσης). Σε αυτή την περίπτωση, μπορούν να προσαρμόζουν κάθε μέρα τις ποσότητες των θρεπτικών ανάλογα με τις ανάγκες του φυτού. 

Η ανάπτυξη του κουνουπιδιού χωρίζεται σε τρεις περιόδους. Η πρώτη περίοδος αρχίζει από τη μεταφύτευση (1η μέρα) μέχρι την 45η ημέρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εφαρμόζονται κατά μέσο όρο 100g Ν, 100g P2O5 και 100g Κ2Ο ανά στρέμμα ανά ημέρα. Η δεύτερη περίοδος αρχίζει από την ημέρα 46 και τελειώνει στην ημέρα 70. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι παραγωγοί αυξάνουν τις ποσότητες δραματικά και εφαρμόζουν κατά μέσο όρο 300g Ν, 150g P2O5 και 300g Κ2Ο ανά στρέμμα ανά ημέρα. Η τρίτη περίοδος αρχίζει από την ημέρα 71 και τελειώνει με τη συγκομιδή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ποσότητες πέφτουν και οι αγρότες εφαρμόζουν κατά μέσο όρο 75g N και 100g K2O ανά στρέμμα ανά ημέρα.

Ωστόσο, αυτά είναι απλώς κάποια παραδείγματα λίπανσης και δεν πρέπει να ακολουθούνται από κανέναν χωρίς προσωπική έρευνα. Κάθε χωράφι είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικές ανάγκες. Ο έλεγχος της κατάστασης του εδάφους και του pH είναι ζωτικής σημασίας πριν από την εφαρμογή οποιασδήποτε μεθόδου λίπανσης. Συμβουλευτείτε τον τοπικό σας γεωπόνο με άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.

Διαχείριση ζιζανίων στην καλλιέργεια κουνουπιδιού

Μία σημαντική καλλιεργητική τεχνική στην καλλιέργεια κουνουπιδιού είναι η διαχείριση των ζιζανίων. Το κουνουπίδι συχνά υποφέρει από την ανάπτυξη ζιζανίων ιδιαίτερα κατά το πρώτο στάδιο της ανάπτυξής του. Τα ζιζάνια ανταγωνίζονται τα νεαρά φυτά όσον αφορά το χώρο, την πρόσβαση στο ηλιακό φως, το νερό και τα θρεπτικά συστατικά. Όλοι οι παραγωγοί κουνουπιδιού πρέπει να έχουν μια εκ των προτέρων διαμορφωμένη στρατηγική καταπολέμησης των ζιζανίων. Η χειρωνακτική απομάκρυνση των χειμερινών ζιζανίων κάθε εβδομάδα είναι σχεδόν απαραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις (βιολογική παραγωγή). Όταν το κουνουπίδι έχει αναπτυχθεί αρκετά, τα ζιζάνια δεν αποτελούν πια μείζον πρόβλημα.

Συγκομιδή κουνουπιδιών – Πώς και πότε να μαζέψετε κουνουπίδια

Η πλειοψηφία των κουνουπιδιών είναι έτοιμα για συγκομιδή 60-150 ημέρες μετά τη μεταφύτευση. Ωστόσο, ο χρόνος συγκομιδής εξαρτάται κυρίως από την ποικιλία τους, καθώς και από τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Μπορούμε να συγκομίσουμε τα κουνουπίδια από τη στιγμή που τα κεφάλια έχουν φτάσει στο κατάλληλο μέγεθος της ποικιλίας τους. Τα κεφάλια πρέπει να είναι συμπαγή και να έχουν ομοιόμορφο χρώμα.

Η συγκομιδή πραγματοποιείται χειρωνακτικά με ψαλίδια ή μαχαίρια. Γίνεται βραδινές ή πρώτες πρωινές ώρες, διαφορετικά το φως του ήλιου μπορεί να προκαλέσει ηλιακά εγκαύματα των κεφαλών και μαρασμό του φυλλώματος. Οι παραγωγοί κόβουν την ανθοκεφαλή μαζί με 3-4 εσωτερικά φύλλα γύρω της. Η καθυστερημένη συγκομιδή μπορεί να μειώσει σημαντικά την ποιότητα, καθώς υπάρχει κίνδυνος χαλάρωσης και κιτρινίσματος της κεφαλής.

Αποδόσεις στην καλλιέργεια κουνουπιδιών ανά στρέμμα

Μια καλή απόδοση θεωρείται 2 τόνοι ανά στρέμμα και άνω. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η απόδοση μπορεί να φτάσει και τους 4 τόνους το στρέμμα. Το βάρος κάθε κεφαλής εξαρτάται από την ποικιλία και τις συνθήκες καλλιέργειας. Αυτές οι αποδόσεις μπορούν να επιτευχθούν από έμπειρους παραγωγούς μετά από κάποια χρόνια εμπειρίας.

Φυσιολογικές ανωμαλίες στα κουνουπίδια – Κοινά προβλήματα κουνουπιδιού

Ηλιακό έγκαυμα

Οι ανθοκεφαλές του κουνουπιδιού είναι ευαίσθητες σε ηλιακά εγκαύματα. Το φυτό προστατεύει τον εαυτό του καλύπτοντας την ανθοκεφαλή με εσωτερικό φύλλωμα. Ωστόσο, σε ορισμένες ποικιλίες δεν υπάρχει αυτό το εσωτερικό φύλλωμα προστασίας και οι παραγωγοί αναλαμβάνουν δράση, καλύπτοντας οι ίδιοι τα κεφάλια με φύλλα του εξωτερικού φυλλώματος.

Εχθροί και ασθένειες κουνουπιδιού

Εχθροί

Pieris brassicae

Η πιερίδα, είναι ο πιο σοβαρός εχθρός κουνουπιδιού, είναι μια λευκή κάμπια που επιτίθεται στα σταυρανθή. Οι προνύμφες της τρέφονται στο φύλλωμα, προκαλώντας σημαντική μείωση της ποιότητας και μεγάλες απώλειες στην παραγωγή. Μετά την εγκατάσταση του εχθρού στην καλλιέργεια, η διαχείριση είναι πιο δύσκολη. 

Σποντόπτερα

Το Spodoptera exigua είναι ένα από τα πιο σοβαρά παράσιτα του κουνουπιδιού. Οι προνύμφες δημιουργούν τρύπες στο φύλλωμα για να τραφούν, προκαλώντας αρχικά μαρασμό και στη συνέχεια θάνατο του φυλλώματος. Μετά την εγκατάσταση του εχθρού στην καλλιέργεια, η διαχείριση είναι πιο δύσκολη. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι εχθροί των καλλιεργειών αναπτύσσουν ανοσία έναντι των φαρμάκων εύκολα, η καλύτερη μέθοδος για τον έλεγχο τους είναι μέσω βιολογικής διαχείρισης.  

Ασθένειες

Περονόσπορος

Ο περονόσπορος στο κουνουπίδι είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τον παθογόνο Hyaloperonospora brassicae. Η μόλυνση ευνοείται σε υγρές συνθήκες και προκαλεί χαρακτηριστικές χλωρωτικές κηλίδες στην ανώτερη επιφάνεια του φυλλώματος, σε συνδυασμό με χαρακτηριστικές επανθίσεις στο κάτω μέρος. Οι κεφαλές μολύνονται επίσης και σχηματίζονται σε αυτές καφέ νεκρωτικές κηλίδες στην επιφάνεια. Η ασθένεια είναι επικίνδυνη, καθώς οδηγεί σε σημαντικές απώλειες παραγωγής. 

Ο έλεγχος της ασθένειας ξεκινά με κατάλληλα μέτρα πρόληψης. Αυτά περιλαμβάνουν έλεγχο των ζιζανίων και σωστές αποστάσεις μεταξύ των φυτών, σωστή αποστράγγιση εδάφους και αποφυγή διαβροχής του φυλλώματος. Η γενική κατάσταση των φυτών (θρεπτικά συστατικά, νερό, έκθεση στον ήλιο) μπορεί επίσης να ενισχύσει την άμυνά τους. Η χημική καταπολέμηση προτείνεται μόνο εάν το πρόβλημα είναι σοβαρό και πάντα υπό την επίβλεψη ενός γεωπόνου. Η σωστή απολύμανση των εργαλείων κάθε φορά που έρχονται σε επαφή με τα φυτά είναι ζωτικής σημασίας.

Ωίδιο

Το ωίδιο είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Erysiphe cruciferarum στο κουνουπίδι και μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή, καθώς οδηγεί σε σημαντικές απώλειες παραγωγής. Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν χλωρωτικές κηλίδες εμφανείς στην επιφάνεια των φύλλων. Υπό βέλτιστες (για το μύκητα) συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, στην ανώτερη πλευρά του φυλλώματος αναπτύσσεται ένα λευκο-γκρι στρώμα που μοιάζει με αλεύρι, και είναι η επάνθιση του μύκητα. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο του περονόσπορου.

Αλτερνάρια

Η αλτερνάρια είναι μια σοβαρή ασθένεια που ευνοείται σε συνθήκες  αυξημένης υγρασίας εδάφους. Ο μύκητας Alternaria brassicae προκαλεί την ασθένεια στο κουνουπίδι. Το παθογόνο μολύνει όλα τα μέρη του φυτού που βρίσκονται πάνω από το έδαφος. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου είναι οι καφέ νεκρωτικές κηλίδες στην ανώτερη επιφάνεια των ανθοκεφαλών. Η υπερβολική άρδευση ευνοεί την εμφάνιση της νόσου.

Οι Ψεκασμοί στην Καλλιέργεια Κουνουπιδιού

Σε αρκετές περιπτώσεις προσβολής από πιερίδα, συνίσταται -κατόπιν συζήτησης με τον τοπικό αδειούχο γεωπόνο- ο ψεκασμός με Bacillus thuringiensis (Bt). Υπάρχουν πολλά σκευάσματα στην αγορά, τα οποία είναι οικονομικά. Από την άλλη πλευρά, σε περιπτώσεις προσβολής από μυκητολογικές ασθένειες, μπορούμε να συζητήσουμε με τον γεωπόνο για τον ψεκασμό της καλλιέργειας με ένα χαλκούχο σκεύασμα. Τέλος, στην προσβολή από ωίδιο, συνίσταται ο προσεκτικός ψεκασμός με θειούχα σκευάσματα, αλλά μόνο κατόπιν συζήτησης με τον τοπικό μας γεωπόνο, ο οποίος επιβλέπει την καλλιέργεια και είναι σε θέση να μας δώσει και άλλες εναλλακτικές λύσεις. 

Για όσους καλλιεργητές δε μπορούν να βρουν για τον ψεκασμό μεγάλες δεξαμενές οι οποίες μεταφέρονται εντός του αγρού πάνω σε τρακτέρ, υπάρχουν ψεκαστήρες πλάτης οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να ψεκάσετε εύκολα και αποτελεσματικά το χωράφι. Ο ψεκαστήρας STIHL SG 71 είναι μια πολύ καλή επιλογή για αυτές τις εργασίες. Ο μοχλός της αντλίας στερεώνεται δεξιά ή αριστερά εξασφαλίζοντας υψηλή άνεση χειρισμού, με δυνατότητα ρύθμισης του πλάτους και του μήκους. Διαθέτει ποιοτικές ζώνες και ανατομικό μαξιλάρι πλάτης για υψηλή άνεση στη μεταφορά. Εναλλακτικά, ο ισχυρός ψεκαστήρας SR 450 είναι κατάλληλος για διασπορά υγρών φαρμάκων φυτοπροστασίας σε μεγάλες εκτάσεις. Με εξοπλισμό υψηλής άνεσης, επιτρέπει αποδοτική και ξεκούραστη εργασία. Διαθέτει επιπλέον μηχανισμό μετατροπής 2-σε-1 που επιτρέπει επίσης χρήση για διασπορά σκόνης και κόκκων σε καλλιέργειες μεγάλης έκτασης. Το δοχείο με μεγάλη χωρητικότητα 14 λίτρων επιτρέπει να εργαστούμε για αρκετή ώρα χωρίς να χρειάζεται συμπλήρωση. Το γέμισμα γίνεται γρήγορα και καθαρά, χάρη στο μεγάλο στόμιο πλήρωσης. Οι απώλειες περιορίζονται στο ελάχιστο και το δοχείο καθαρίζεται εύκολα.

Προστασία και Ασφάλεια κατά την εφαρμογή ψεκασμών. 

Αν και τα φυσικά ορυκτά (όπως ο χαλκός) θεωρούνται ασφαλή, εξακολουθούν να είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο όταν εμφανίζονται σε υψηλές συγκεντρώσεις. Πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα την προστασία του δέρματος και των ματιών μας κατά τους ψεκασμούς αυτούς. Η εταιρία STIHL διαθέτει στη γκάμα των προϊόντων της όλα τα προϊόντα ατομικής προστασίας, όπως προστατευτικά γυαλιά, ασπίδες προσώπου και γάντια ώστε να αποφεύγονται οποιαδήποτε ατυχήματα.

Επίσης, διαβάζουμε πάντα την ετικέτα του προϊόντος και στη συνέχεια, μετράμε, ζυγίζουμε και εφαρμόζουμε προσεκτικά. Είναι αυτονόητο ότι αποφεύγουμε τον ψεκασμό σε μία ημέρα με έντονο αέρα, καθώς έτσι το μεγαλύτερο μέρος της ουσίας δεν θα καταλήξει στο επιθυμητό σημείο.

Οι συνεργάτες μας

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με Μ.Κ.Ο., Πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς παγκοσμίως ώστε μαζί να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους κοινούς μας στόχους για βιωσιμότητα και ευημερία των ανθρώπων.