Διαχείριση ζιζανίων στο κρεμμύδι: Πώς να ελέγξετε τα ζιζάνια στην καλλιέργεια κρεμμυδιού

Σημασία του ελέγχου των ζιζανίων στην καλλιέργεια κρεμμυδιού

Η αποτελεσματική διαχείριση των ζιζανίων είναι ζωτικής σημασίας κατά την καλλιέργεια κρεμμυδιών και άλλων ειδών του γένους Allium. Τα φυτά κρεμμυδιού δεν έχουν καλή ανταγωνιστική ικανότητα λεναντι των ζιζανίων, ιδίως κατά τα πρώτα στάδια ανάπτυξης, λόγω των σχετικά στενών, όρθιων φύλλων τους. Αν δεν ελεγχθούν, τα ζιζάνια στερούν από τα φυτά κρεμμυδιού βασικούς πόρους όπως το ηλιακό φως, ο χώρος, το νερό και τα θρεπτικά στοιχεία, ενώ δυνητικά μπορεί να λειτουργήσουν ως εστίες επώασης επιζήμιων παθογόνων όπως η Pantoea ananatis, η οποία προκαλεί σήψη στα κρεμμύδια, και παράσιτα όπως οι γροτίδες (κοφτοσκουληκα) και οι σιδηροσκώληκες. Οι υψηλοί πληθυσμοί ζιζανίων μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την απόδοση των βολβών καθώς και την ποιότητά τους. Όλοι οι καλλιεργητές κρεμμυδιών πρέπει να διαθέτουν ένα κατάλληλο πρόγραμμα ολοκληρωμένης διαχείρισης ζιζανίων, το οποίο μπορεί να διαφέρει σημαντικά μεταξύ των χωρών, λόγω του νομοθετικού πλαισίου, των μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας/αγοράς στην οποία απευθύνεται το προϊόν κ.λπ.

Κοινά ζιζάνια που βρίσκονται σε χωράφια με κρεμμύδια

Διάφορα είδη ζιζανίων συνήθως ανταγωνίζονται τα κρεμμύδια, επηρεάζοντας την ανάπτυξη και την ποιότητα της καλλιέργειας. Τα βασικά είδη ζιζανίων περιλαμβάνουν:

Στελάρια (Stellaria media)
Αγριοπιπεριά (Persicaria maculosa)
Αντράκλα (Portulaca oleracea)
Βλήτο τραχύ (Amaranthus retroflexus)
Αγριοκαρδαμούδα ή Καψέλα (Capsella bursa-pastoris)
Πολυκόμπι (Polygonum aviculare)
Αγριοτρίφυλλο (Trifolium spp.)
Αγριόβικος (Vicia sativa)
Φουμάρια ή Καπνόχορτο (Fumaria officinalis)
Ηλιοτρόπιο κοινό (Heliotropium europaeum)
Κουφάγκαθο (Silybum marianum)
Λύθρο (Lythrum hyssopifolia)
Lepidium virginicum

Ο σωστός εντοπισμός και η στοχευμένη διαχείριση αυτών των ζιζανίων είναι ζωτικής σημασίας για την ελαχιστοποίηση του ανταγωνισμού και την διασφάλιση των αποδόσεων στην καλλιέργεια του κρεμμυδιού.

Αποτελεσματικές τεχνικές διαχείρισης ζιζανίων για την καλλιέργεια κρεμμυδιού

Ορισμένοι καλλιεργητές κρεμμυδιών καλύπτουν το τμήμα του εδάφους μεταξύ των γραμμών των φυτών με ένα μαύρο πλαστικό εδαφοκάλυμα. Καλύπτουν επίσης τον χώρο μεταξύ των νεαρών φυτών εντός της σειράς. Το συγκεκριμένο πλαστικό εμποδίζει την ανάπτυξη ζιζανίων ενώ παράλληλα αυξάνει τη θερμοκρασία του εδάφους. Η ηλιοαπολύμανση του εδάφους κατά τους θερμότερους μήνες του έτους μπορεί να μειώσει τη ζωτικότητα των σπόρων ζιζανίων. Η αμειψισπορά, με είδη με καλή ανταγωνιστική ικανότητα κατά των ζιζανίων, όπως η σίκαλη (Secale cereale) και το σινάπι (Brassica juncea και Sinapis alba), μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη.

Οι αγρότες πραγματοποιούν συχνά ένα όργωμα/φρεζάρισμα πριν από τη σπορά για να προετοιμάσουν την σποροκλίνη και να εξαλείψουν τα πολυετή ζιζάνια. Η τεχνική της ωευδοσποράς θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στον έλεγχο των ετήσιων ζιζανίων όταν εφαρμόζεται 2-4 εβδομάδες πριν από τη φύτευση της καλλιέργειας. Η εφαρμογή χημικών ζιζανιοκτόνων (προ- και μεταφυτρωτικά) μπορεί επίσης να μειώσει τη ζωτικότητα των σπόρων των ζιζανίων, ειδικά σε χωράφια με μεγάλα προβλήματα. Όμως δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείτε κανένα χημικό πριν να συμβουλευτείτε με έναν τοπικό αδειούχο γεωπόνο.

Η χημική ζιζανιοκτονία, είναι μια αποτελεσματική εναλλακτική λύση ή ένα συμπληρωματικό μέτρο για τους συμβατικούς καλλιεργητές κρεμμυδιών. Τα ζιζανιοκτόνα με έγκριση OMRI είναι διαθέσιμα για τους βιοκαλλιεργητές και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως συμπληρωματικό μέτρο στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διαχείρισης ζιζανίων. Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη ανθεκτικότητας των ζιζανίων στα ζιζανιοκτόνα, είναι σημαντικό να χρησιμοποιούνται αυτές οι ουσίες επιλεκτικά και να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση. Πριν από τη χρήση οποιουδήποτε χημικού προϊόντος, συνιστάται στους καλλιεργητές να συμβουλεύονται έναν αδειούχο γεωπόνο και να εναλλάσουν της δρασικές που χρησιμοποιούν.

Για να αποφευχθούν τυχόν απώλειες στην απόδοση (λόγω ζιζανίων), ο αγρός με τα κρεμμύδια πρέπει να διατηρείται απαλλαγμένος από ζιζάνια κατά τις πρώτες 10-12 εβδομάδες ανάπτυξης των φυτών. Μετά την εμφάνιση της καλλιέργειας ή τη μεταφύτευση, είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί ρηχή κατεργασία του εδάφους για τον έλεγχο των ζιζανίων που αναπτύσσονται μεταξύ των γραμμών και σκαλίσματα με το χέρι για τον έλεγχο εκείνων που αναπτύσσονται μεταξύ των φυτών. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι αγρότες πρέπει να προσέχουν να μην βλάψουν τους βολβούς και το ρηχό ριζικό σύστημα των φυτών κρεμμυδιού. Οι καλλιεργητικές πρακτικές μπορεί να αποτελούν πρόκληση λόγω της υψηλής πυκνότητας των φυτών στο κρεμμύδι (και στο σκόρδο). Πιο συγκεκριμένα, τα κρεμμύδια φυτεύονται συχνά με 4-10 γραμμές σε παρτέρια/σαμάρια/αναχώματα φύτευσης πλάτους έως και 2 μέτρων όταν εφαρμόζεται άρδευση με αυλάκια. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό μειώνει την πρόσβαση του αγρότη ή/και του μηχανήματος. Για να μειώσει την πίεση των ζιζανίων στην καλλιέργειά του/της, ο παραγωγός κρεμμυδιού συνιστάται να επενδύσει στην εφαρμογή προφυτροτικών μέτρων διαχείρισης των ζιζανίων που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Πηγές