A’dan Z’ye Bağcılık ve Bağ Tesisi Kurulumu

Üzüm üretimi – rasyonel ve ölçekli bir şekilde yapılırsa – iyi ve uzun vadeli gelir kaynağı olabilir. Ancak, sofralık üzüm yetiştirmek veya şarap üretimi için üzüm yetiştirmek, o kadar da kolay değildir. Günden güne büyüyen üzüm bağları alanınızı yaklaşık yirmi yıl ya da daha uzun bir süre boyunca işgal edecek ve özgürlüğünüz kısıtlanacaktır. Bu nedenle, böyle bir karar almadan önce kapsamlı bir araştırma ve stratejik plan yapmak gerekir.

Öncelikle, birçok ülkede asma yetiştiriciliği için ruhsat almak gerekir. İkincisi, toprak sahibi olmak her zaman daha iyidir (en az 4-5 hektar), çünkü üzüm yetiştirmek için uzun yıllar boyunca tarlaya ihtiyacınız olacaktır. Asma, ortalama olarak ekimden yaklaşık 7-8 yıl sonra olgunlaşır ve maksimum verim elde edilir. Dolayısıyla, alan kiralamayı düşünürseniz, maliyet artacaktır ve hiç kimse bu alanı on yıl boyunca kiralayacağınızı garanti edemez. 

Asma yetiştiriciliğinde çeşitli yetiştirme teknikleri uygulanır ve asma çok yıllık bir bitkidir. Genel bir kural olarak, şaraplık çeşitler ekimden yaklaşık 7-8 yıl sonra olgunlaşır ve iyi bir verim verirler. Öte yandan ise, günümüzün sofralık üzüm çeşitleri ekim işleminden iki yıl sonra maksimum verim verebilirler. Yaklaşık 15-17 yıl boyunca iyi bir verim vermeye devam edebilirler ve daha sonra sofralık üzüm yetiştiricilerinin çoğu asmaları imha ederler, çünkü artık bağın verimi azalmıştır.

Çoğu ticari üzüm yetiştiricisi bağ tesisi kurulumunda aşılı asma fidanı kullanırlar. Bununla birlikte, bazı ülkelerde filoksera sorunu olmadığı için aşısız asma fidanı da tercih edilebilir. Kısa zaman önce imha edilen eski bir bağın alanına tekrar bağ kurmamak oldukça önemlidir. Oradaki toprağın büyük olasılıkla besin içeriği tükenmiş, ayrıca patojen ve zararlıların bulunması yüksek bir olasılıktır. O yerde tekrar bağ kurabilmek için 2-5 yıl kadar beklemek gerekir (yerel lisanslı bir tarım uzmanına danışın). Çeşit seçimi çok önemlidir. Her asma çeşidi, sadece belirli iklim ve toprak koşulları, ayrıca yetiştirme teknikleri ile eşi benzeri olmayan kalite özelliklerine sahiptir.

Çeşit seçimi üzüm yetiştiriciliğinde kısıtlayıcı bir faktördür. Anaç ve çelik çeşitleri uyumlu olmalı ve – elbette – ikliminiz için uygun çeşidi seçmek çok önemlidir. Genel olarak, şaraplık çeşitler ılık, kuru yazları ve soğuk kışları (orta derecede), % 25’in altında kil içeren ve taşlı toprakları tercih ederler, ancak bunların hepsi anaç çeşidine bağlıdır. Yeterli miktarda organik madde de gereklidir. Yaz aylarında yüksek nem seviyeleri muhtemelen fungal hastalıklara neden olacaktır. Bahar döneminde -3 ° C’nin altında veya dinlenme döneminde -15 ° C’nin altındaki sıcaklık oranı gövdeye, genç sürgünlere, tomurcuklara ve gözlere zarar verebilir. Ayrıca, asmanın topraktaki organik maddeden yararlanabilmesi için toprak sıcaklığının 5 ° C’nin üzerinde olması gerekir. Uygun pH ve RH seviyeleri çeşide bağlıdır. Genel olarak, uygun pH seviyeleri 6,5 ile 7,5 arasındadır. Bununla birlikte, 4,5 hatta 8,5 pH değerinde iyi yetişen çeşitler de vardır.

Bürokrasi ve çeşit seçimini işlemleri tamamladıktan sonra, ön planlama işlemlerine başlamanız gerekir. Üreticileri toprağı sürerek işlerler ve önceki mahsul kalıntılarını topraktan çıkarırlar. Bununla birlikte, eğimli bağlarda aşırı derecede toprak işleme, toprak erozyonu gibi istenmeyen sonuçlara neden olabilir. Eğimli alanlarda, denge sağlayabilmek için teraslar açılır. Aksi takdirde, su üst seviyelerden aşağıya doğru akıp alt seviyelerde birikecektir ve bu da taşkına neden olacaktır. 

Daha sonra, üreticiler sulanan bağlar söz konusu olunca damlama sulama sistemini tercih ederler. Ekim işlemine hazır olduklarında, fidelerin dikileceği yerlere küçük çukurlar açarlar. Çoğu zaman Gübreleme, Damlama Sulama ve Yabancı Ot Mücadelesi için gerekli olan işlemler uygulanır. 

Dikim işleminden sonra , terbiye ve destek sistemine karar vermenin zamanı gelir. Asmanın çeşidine, çevre ve toprak şartlarına, hasat tekniklerine ve elbette ürünün kullanım amacına bağlı olarak seçebileceğiniz çeşitli terbiye sistemleri vardır. Üreticiler, destek ve budama yaparak asmalara istenen şekli verirler. Şaraplık çeşitlerde 2-3 yıl, sofralık çeşitlerde ise 1-2 yılda bu işlem tamamlanmaktadır. 

Terbiye sistemi oluşturulduktan sonra ve asma üretime hazır hale geldiğinde, budama, tepe, filiz, koltuk, yaprak alma ve salkım seyreltme gibi işlemleri içeren yıllık uygulamaları uygulamaya başlanır. Üreticiler, bitkinin kaynaklarını daha az fakat daha kaliteli meyvelere tahsis etmesini teşvik etmek amacıyla, istenmeden büyüyen sürgünlerin çoğunu çıkarırlar. Tabii ki bu yukarıda bahsedilen yöntemlerin çoğu tüm üzüm yetiştiricileri tarafından tercih edilmemektedir.

Bitkilerde, hastalıklar ve bezeri durumların erken önlenmesi için sürekli bitkilerş gözlemlemek önemlidir. Hasat geleneksel olarak elle, makas veya bıçak kullanılarak yapılır, fakat mekanik hasatta özel tasarlanmış tarım makineleri kullanılır. Tabii ki, ellen yapılan hasat sofralık üzümler için en çok tercih edilen yöntemdir. Her yöntemin avantajları ve dezavantajları vardır. Avrupa’da kaliteli şarap  üreten geleneksel üzüm bağlarında hasat elle yapılır. 

Hasat zamanını genel olarak belirlemek zordur. İklim koşulları, toprak özellikleri ve yetiştirme teknikleri ile çeşit özelliklerinin kombinasyon sonucudur. Nadiren bir önceki yıl hasat ettiğimiz tarihte tekrar üzüm hasadı yapabiliriz. Aynı bağda bile, aynı asma çeşitleriyle, asmaların hasat zamanı farklı olabilir. Genel olarak, kuzey yarımkürede, çeşitlerin çoğunun Ağustos-Kasım aylarında, güney yarımkürede ise Mart-Ağustos aylarında olgunlaştığını söyleyebiliriz. Hasattan sonra, üzüm yetiştiricileri, sağlıklı üzümleri dikkatlice hastalıklı olanlardan ayırır, temizler ve üretim amacına bağlı olarak soğuk depolarda muhafaza edilir. Hasat ve yaprak dökümünden sonra asma periyodik olarak dinlenme dönemine giriş yapar. 

Verim söz konusu olduğunda, genel olarak, sofralık üzüm çeşitlerinin hasadında, şarap çeşidi yetiştirdiğimizden daha büyük bir verim elde edebiliriz. Ancak şarap çeşitleri arasında bile, verimde büyük farklılıklar vardır. Her çiftçi bilgiye ve gerçeğe dayalı olarak karar vermek ve miktar ile kalite arasındaki uygun dengeyi bulmak zorundadır. Bazı Avrupalı üzüm üreticileri (Sauvignon veya Cabernet çeşitleri), hektar başına 6 tondan fazla üzüm verimi elde etmek istemediklerini iddia ediyorlar, çünkü daha yüksek bir verim ürünün kalitesini önemli ölçüde düşürür. Her ne kadar bu verim diğer çeşitlere göre inanılmaz derecede düşük görünse de, üreticiyi mali olarak desteklemek için fazlasıyla yeterlidir, çünkü ürün çok yüksek bir fiyatta pazarlanabilir. Öte yandan, orta ve düşük kaliteli şaraplık çeşitler, hektar başına 20-40 ton veya daha fazlasını verebilir, ancak yüksek bir fiyata pazarlanamazlar. Sofralık üzüm çeşitleri hektar başına 20-50 ton verim sağlayabilir.

Üzüm yetiştirme teknikleri hakkında detaylı bilgi için aşağıdaki linkleri takip edin.  

Kuru üzüm fiyatları ne olur

Bağ Tarımı – Bağcılık Nedir?

Üzüm ve Asma Hakkında İlginç Bilgiler

Üzümün Faydaları

Asma Bitkisi Hakkında Bilgi

Ticari Üzüm Yetiştiriciliği – Bağ Tesisi Kurulumu – Bağcılık Kılavuzu

Bağcılıkta Anaç ve Çeşit Seçimi

Asmanın Toprak İstekleri Ve Toprak Hazırlığı

Asma Fidanı Dikimi ve Omcaların Mesafesi – Hektar Başına Bitki Sayısı

Bağlarda Terbiye Sistemi

Asma Yetiştiriciliğinde Budama, Yaprak ve Salkım Alma İşlemleri

Asma Yetiştiriciliğinde Sulama

Bağlarda Gübreleme

Bağ Zararlıları ve Hastalıkları

Üzüm Hasadı – Üzüm Bağında Hasat Ne Zaman ve Nasıl yapılır?

Üzüm Bağının Hektar Başına Verimi

Bağcılıkta Teknoloji Kullanımı

Asma yetiştiriciliğinde deneyimli misiniz? Lütfen deneyiminizi, yöntemlerinizi, uygulamalarınızı ve taktiklerinizi  aşağıda bulunan boşluklar da paylaşın. Eklediğiniz tüm içerik kısa zamanda tarım uzmanlarımız tarafından incelenecektir. Onaylandıktan sonra Wikifarmer.com’a eklenecek ve dünyadaki binlerce yeni ve deneyimli çiftçiyi olumlu yönde etkileyecektir. 

ORTAKLARIMIZ

Sürdürülebilirlik ve insan refahına odaklanan ortak misyonumuzu yerine getirmek için küresel STK'lar, Üniversiteler ve diğer kuruluşlarla işbirliği yapıyoruz.