Ejder Meyvesi Bitki Bilgileri ve Çevre Gereksinimleri

Ejder Meyvesi hakkında bilgiler ve morfolojisi

Ejder Meyvesi, Cactaceae familyasına ait tropikal, çok yıllık, epifitik, asma benzeri kaktüs bir meyve ağacıdır. Bu asma kaktüsü üçgen, yeşil gövdelere (6 m veya 20 fit uzunluğa kadar) sahiptir ve esas olarak çelikleme ile çoğaltılır, ancak tohumlar da kullanılabilir.

Çiçekler hermafroditlerdir (hem dişi hem de erkek üreme organlarına sahiptir), ancak bazı çeşitler meyve oluşturmak için çapraz tozlaşma gerektirir.

Sadece geceleri ve sadece bir gece çiçek açarlar; Bu nedenle bitki bazen “ay çiçeği” veya “gecenin hanımı” olarak da adlandırılır. Çan şeklinde, beyaz ve büyüktürler (20-36 cm veya -14 inç uzunluğunda ve 23 cm veya 9 inç genişliğinde). Pitaya bitkisi, çeşitliliğe ve çevresel koşullara bağlı olarak yılda 4 ila 6 meyve döngüsüne sahip olabilir.

Ejder Meyvesi Renkleri

Ejder Meyvesi eti beyazdan (beyaz, pembe, sarı veya turuncu tenli) küçük siyah tohumlarla sıcak pembe veya koyu mora kadar değişebilir. Etin rengi lezzeti belirler. Örneğin, beyazımsı ejder meyveleri hafif bir tada sahip olabilir ve daha koyu et daha tatlı ve meyve sıkacağı olabilir.

Ejder Meyvesi Çeşitleri

• Hylocereus megalanthus:  sarı meyve ve beyazımsı meyve ve Pitaya amarilloar sarı pitaya olarak da bilinir.
• Hylocereus costaricensis: Kırmızı-pembe etli kırmızı meyve, Pitaya rojaor kırmızı etli pitaya olarak da bilinir.
• Hylocereus undatus: Beyaz renkli etli pembe renkli meyve ve Pithaya blauncaor beyaz etli pitaya.

Pitaya tesislerinin çevresel gereksinimleri

Ejder meyvesi bitkileri tropikal iklimler için sürdürülebilirdir ve USDA bölgelerinde 9 ila 11 arasında ve 800 m’nin (2625 fit) altında bir yüksekliğe sahip bölgelerde yetişebilir. Kuru ortamlarda yetiştirilirler ve olumsuz koşullara nispeten toleranslıdırlar. Bir kaktüs olarak, ejderha meyvesi kuraklığa toleranslı olarak kabul edilir, ancak bitkiler yılda 800 mm’den fazla aldığında meyve üretimi en üst düzeye çıkarılabilir. Sapın su depolama için modifikasyonu, yaprakların azaltılması, mumsu yüzeyleri ve dokuların CO₂ için gece açılması, bitkilerin zorlu koşullara tolerans göstermesini sağlar. Epifitik kaktüsler, destek için kayalara ve ağaçlara yapışmak için saçak köklerini kullanırlar. Havai kökleri çevrelerinden su ve besin toplar.

Ejder meyvesi kaktüs ailesinde olmasına rağmen, Orta Amerika ve Güney Amerika’dan gelen subtropikal kaktüsler gibi değildir, yani hafif, nemli ortamlarda gelişir. Bitki sıcaklık 32 ila 90 ° F (0-32 ° C) arasında dalgalandığında hayatta kalabilir ve büyüyebilir, ancak  sıcaklık 65 °F -77 °F’de (18 ° C-25 ° C) gelişebilir ve  verim potansiyeline ulaşabilir. Bu sınırların dışındaki aşırı sıcaklıklar bitkilere zarar verebilir. Benzer şekilde, bitkiler iyi güneşe maruz kalmayı isterken, yüksek sıcaklıklara ve güneş ışığına sahip alanlarda, dış mekan yetiştiriciliği için gölgelendirme gerekebilir.

Belirli bir toprak tipinde çok talepkar olmasalar da, pitaya, hafif asidik (5.5-6.5) pH’a sahip ve organik madde bakımından zengin, iyi drene edilmiş, hafif topraklarda maksimum büyüme ve verime sahip olabilir. Son olarak, bitki orta ila yüksek tuz toleransı nedeniyle öne çıkıyor.

Referanslar:

1. Rolf Blancke, Tropical Fruits and Other Edible plants of the world: An Illustrated Guide (New York: Comstock Publishing Associates, 2016)
2. http://www.masterclass.com/articles/how-to-grow-dragon-fruit-from-seed-and cuttings
3. www.hgtv.com/outdoords/flowers-and0plants/fruit/grow-dragon-fruit-from-seed
4. Dpir.nt.gov.au/_data/assets/pdf-file/0004/232933/778.pdf
5. https://edis.ifas.ufl.edu/publication/HS303
6. https://www.fftc.org.tw/htmlarea_file/activities/20150817121105/02-15P10.pdf