Niestety coś poszło nie tak, przeładuj stronę i spróbuj ponownie.
Nasi autorzy
Sieć stowarzyszeń
Biocyclic Vegan International to szeroka sieć stowarzyszeń, osób prywatnych, firm i instytucji, których wspólnym celem jest ustanowienie i promowanie zrównoważonej, zamkniętej pętli i wegańskiej formy rolnictwa ekologicznego poprzez wprowadzenie zasad biocybernetycznych we wszystkich obszarach rolnictwa i produkcji żywności. Poprzez swoje stowarzyszenia członkowskie w różnych krajach, sieć doradza plantatorom w zakresie przestawienia się na biocykliczną wegańską uprawę i podnosi świadomość społeczną na temat korzyści płynących z tej formy uprawy. Ponadto uczestniczy w projektach badawczych dotyczących akumulacji humusu i zrównoważonego wzrostu żyzności gleby poprzez zastosowanie biocyklicznej gleby humusowej na bazie wyłącznie roślinnej. Fundamentem prawnym International Biocyclic Vegan Network jest berlińska spółka not-for-profit Adolf-Hoops-Gesellschaft mbH, która jest wydawcą Biocyclic Vegan Standard i właścicielem Biocyclic Vegan Quality Seal.
Ekspertka ds. rolnictwa syntropicznego
Dzięki transdyscyplinarnemu wykształceniu, Dayana porusza się pomiędzy głównymi obszarami komunikacji i nauk przyrodniczych. Od 2009 roku wykorzystuje te umiejętności w badaniach teoretycznych, praktycznych eksperymentach i rozpowszechnianiu Syntropicznego Rolnictwa Ernsta Götscha. Dayana uzyskała tytuł doktora nauk środowiskowych i ochrony środowiska na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro (UFRJ) i wraz ze współpracownikami napisała ważne prace naukowe na temat rolnictwa syntropicznego i innowacji w rolnictwie. W doświadczeniu praktycznym, zarządzała Syntropic Experimental Areas and Learning Center na São Sebastião Farm (Rio de Janeiro, Brazylia) w latach 2016-2018; zastosowała zasady syntropicznego rolnictwa w realizacji czterech ogrodów szkół publicznych w kontekście śródziemnomorskim w 2019 roku; a ostatnio mierzy się z wyzwaniem odtworzenia gaju oliwnego w stanie kryzysu przy użyciu technik syntropicznych, w południowych Włoszech. W dziedzinie komunikacji Dayana pisała teksty i produkowała filmy dla stron internetowych i platform społecznościowych Agenda Götsch i Life in Syntropy. Pracowała również jako konsultantka ds. środowiska w szeroko zakrojonych programach telewizyjnych, takich jak telenowela "Velho Chico" i "Pantanal", w których pomagała przybliżyć szerszej publiczności ważne kwestie związane z ekologią i rolnictwem. Wraz z Felipe Pasini jest autorką książki "Life in Syntropy - Ernst Götsch's Syntropic Agriculture Explained" (wersja portugalska ma się ukazać w drugiej połowie 2022 roku).
Koordynator w Biocyclic Vegan Network
Dr nauk rolniczych Johannes Eisenbach, urodzony w Niemczech, jest z wykształcenia rolnikiem i od 1995 roku mieszka wraz z rodziną w Kalamata (Grecja). Z rolnictwem ekologicznym związany jest od 1982 roku i wraz z pionierem rolnictwa ekologicznego Adolfem Hoopsem opracował podstawy wegańskiego standardu biocyklicznego (Biocyclic Vegan Standard), który w roku 2017 został przyjęty do Rodziny Standardów IFOAM. Po studiach w dziedzinie nauk rolniczych na Uniwersytecie im. Justusa von Liebiga w Giessen (Niemcy) kierował badaniami porównawczymi Grecji i Turcji w Instytucie Światowej Ekonomiki Żywności. Obronił doktorat na temat zwiększenia efektywności marketingowej międzynarodowego handlu owocami w Grecji. Po pięciu latach pracy we frankfurckim Landwirtschaftliche Rentenbank, w Departamencie Ekonomii, Rolnictwa i Publicznego (?), w 1995 roku rozpoczął tworzenie sieci producentów ekologicznych w Grecji. Uruchomił pierwszą grecką kompostownię produkującą wysokiej jakości kompost i biocykliczny humus. Od 2010 roku koordynuje działalność organizacji Panhellenic Biocyclic Vegan Network zrzeszającej plantatorów z Grecji i Cypru, którzy od 2016 roku uzyskali certyfikat Biocyclic Vegan Standard. Jako inicjator i główny autor koncepcji wegańskiego standardu biocyklicznego jest współzałożycielem i partnerem Adolf Hoops Society, międzynarodowej organizacji zajmującej się standardami i znakami dla biocyklicznego rolnictwa wegańskiego, oraz przewodniczącym Komisji ds. Wegańskiego Standardu Biocyklicznego. Johannes Eisenbach jest również członkiem zarządu niemieckiego stowarzyszenia Förderkreis Biozyklisch-Veganer Anbau e. V. oraz członkiem Komitetu Naukowego/Redakcyjnego Forum Plantatorów przy IFOAM AgriBioMediterraneo (ABM).
Dyrektor wykonawczy-AgriGreen Nepal
Rajendra jest pełnym entuzjazmu rolnikiem działającym w sektorze rolnictwa i rozwoju środków do życia na wsi od ponad 30 lat w kraju i za granicą. Posiada on wiedzę praktyczną i wieloletnie doświadczenie, które ułatwiają wprowadzanie specyficznych dla danego kontekstu innowacji w zakresie technologii rolniczych i zarządzania zasobami. Badania w dziedzinie rolnictwa i działalności okołorolniczej, zarządzanie uprawami, agromechanizacja, zarządzanie nawadnianiem, rolnictwo ekologiczne, rolnictwo biorące pod uwagę zmiany klimatycznie, produkcja nasion, zarządzanie składnikami odżywczymi roślin, ochrona roślin, IPM, Szkoła Polowa dla Rolników, System Intensyfikacji Ryżu (SRI), grupy rolników i mobilizacja spółdzielni to niektóre z obszarów jego zainteresowań i działalności. Ponadto Rajendra ma wieloletnie doświadczenie w redagowaniu biuletynów technicznych i prowadzeniu rolniczego programu radiowego.
Doktorant w dziedzinie biofunkcjonalności żywności na Uniwersytecie w Hohenheim.
Tytuł licencjata w dziedzinie przemysłu spożywczego (Narodowy Uniwersytet Rolniczy La Molina, Peru, 2004–2010). Pracował jako wykładowca prowadzący zajęcia dla studentów studiów licencjackich na Wydziale Przemysłu Spożywczego Narodowego Uniwersytetu Rolniczego La Molina (2013-2018). Uczestnik 23 Peruwiańskiej Wyprawy Naukowej na Antarktydę (2015). Odbył dodatkowe szkolenie w zakresie technik laboratoryjnych w dziedzinie nauk o żywności (Chińska Akademia Nauk Rolniczych, Chiny, 2016). Pełnił funkcję asystenta naukowego w projekcie Horizon2020 „Protein2Food” (2016–2018). Magister technologii żywności ze specjalizacją opracowywanie produktów spożywczych (Wageningen University and Research, Holandia, 2018–2020). Praca magisterska nagrodzona jako Najlepszy Plakat (20 Międzynarodowa Konferencja dot. Wyzwań Przyszłości w Dziedzinie Nauk o Zbożach i Technologii Uprawy i Przetwórstwa Zbóż, 2022). Wykładowca na konferencjach z zakresu nauk o żywności w Peru, Meksyku, Austrii i Chinach. Obecnie doktorant w dziedzinie nauk przyrodniczych ze specjalizacją biofunkcjonalność żywności (Uniwersytet Hohenheim, Niemcy, od 2021 r.) w ramach chińsko-niemieckiej międzynarodowej grupy badawczej „AMAIZE-P”. Moje badania koncentrują się na wpływie fosforu w glebie na składniki odżywcze ziaren kukurydzy przeznaczonych do spożycia przez ludzi.
Doświadczony międzynarodowy kontroler jakości owoców, handlowiec i rolnik
Od 12 lat z wielką pasją zajmuję się negocjacjami z klientami w zakresie międzynarodowego handlu płodami rolnymi, głównie bananami z Filipin. Posiadam niewielkie doświadczenie w eksporcie ananasów za granicę, głównie do Chin i na rynek bliskowschodni. Specjalizuje się w kontroli jakości oraz sprzedaży i marketingu i bardzo dobrym doświadczeniem w tym zakresie. Aby wzmocnić i uaktualnić moje możliwości i wiedzę na temat handlu, jestem teraz zainteresowany importem niektórych upraw z zagranicy, takich jak cebula, czosnek i owoce, zwłaszcza smocze owoce z pobliskich krajów będących ich najlepszymi producentami. Kolejną opcją jest zajęcie się rolnictwem, a nie handlem, a w przyszłości hodowlą smoczych owoców, które będą dostarczane na rynek lokalny i zagraniczny.
Doktor pszczelarstwa
Giacomo jest pszczelarzem i ogrodnikiem mieszkającym obecnie w Walii i pracującym w Bees for Development. Zarządza partnerstwem z organizacjami pozarządowymi w Ghanie i Zimbabwe, wspierając projekty generujące niezbędne dochody poprzez szkolenie pszczelarzy i organizowanie łańcuchów dostaw. Koordynuje i prowadzi zajęcia w ramach rocznego programu ponad 20 kursów praktycznych obejmujących różne aspekty pszczelarstwa. Współpracuje z Bees for Development Journal oraz prowadzi stronę internetową organizacji (https://www.beesfordevelopment.org/) i sklep internetowy oraz Centrum Zasobów.
Ekspert ds. rolnictwa (w rolnictwie precyzyjnym)
Marco Costanzo jest ekspertem od rolnictwa specjalizującym się w rolnictwie precyzyjnym. Jego doświadczenia i zainteresowania doprowadziły go do skupienia się na rozległych systemach rolniczych, uprawie gleby z minimalną ingerencją i maszynach rolniczych, ze szczególnym uwzględnieniem rozwiązań agritech.
Plantator kawy trzeciej generacji
Martín jest plantatorem kawy trzeciego pokolenia, którego rodzina uprawia kawę Arabica na zboczach Sierra Madre w Gwatemali od lat czterdziestych XX wieku. posiada tytuł licencjata w dziedzinie dramatu i kreatywnego pisania na Manchester Metropolitan University w Wielkiej Brytanii i ma duże doświadczenie jako producent teatralny w Meksyku. Pod koniec 2018 roku wrócił do Gwatemali, aby przejąć rodzinną farmę w celu przywrócenia jej po tym, jak choroba rdza kawowa zdewastowała plantacje kawy w Ameryce Łacińskiej w latach 2012-2014. Skupiając się głównie na rolnictwie i utrzymywaniu zrównoważonego ekosystemu wokół swoich drzew kawowych, Martín poświęca się nauce sztuki uprawy kawy Arabica, Łącząc wiedzę swoich przodków z nowoczesnymi praktykami w celu utrzymania odpowiedzialnego i kontrolowanego kulturowo podejścia do rolnictwa.
Magister Agronom i Enolog
Magister agronomii z Uniwersytetu Rolniczego w Atenach. Kierunek mojego stopnia naukowego to ochrona roślin i środowisko. Moja praca dyplomowa dotyczyła chorób oliwek oraz testowania nowoczesnych środków ochrony roślin, takich jak nanomateriały, bioelicytory i olejki eteryczne. W tym okresie zaangażowałam się w chromatografię, spektrofotometrię, kultury grzybów oraz standaryzację biologiczną. Przez cztery miesiące w ramach stażu pracowałam w sklepie rolniczym, gdzie kontaktowałam się z rolnikami i poznawałam zagadnienia techniczne upraw. Przez ostatni rok pracowałam w firmie IKEA, w Atenach, jako kierownik Sekcji Roślin w domu towarowym.
Doradca ds. rolnictwa stosującego inteligentne rozwiązania klimatozależne oraz ubezpieczeń rolniczych
Nuno Meira jest inżynierem rolnictwa z 25-letnim doświadczeniem w dziedzinie rolnictwa, CSA + biodywersyfikacji, zarządzania ryzykiem rolniczym, ubezpieczeń rolniczych/ reasekuracji/ mikroubezpieczeń oraz inicjatyw w zakresie międzynarodowego rozwoju gospodarczego i współpracy (International Economic Development & Cooperation, ONZ) w 7 różnych krajach (Portugalia, Holandia, Hiszpania, Senegal, Ukraina, Filipiny, Niemcy), a także z doświadczeniem w Ameryce Południowej. Nuno Meira posiada bogate doświadczenie w sektorze prywatnym jako Międzynarodowy Broker Reasekuracyjny, będąc wcześniej Specjalistą ds. Rolnictwa w regionie EMEA w firmie Guy Carpenter ("Marsh & McLennan Group of Companies"), a także w Międzynarodowym Rozwoju i Współpracy oraz w rolniczych organizacjach badawczych (ILO, IFC/ Bank Światowy, CIM/GIZ, IsF/ Frankfurt School of Finance, CGIAR), w zakresie rozwoju biznesu, zarządzania zmianami i innowacjami, ubezpieczeń rolnych/ reasekuracji/ mikroasekuracji, budowania potencjału organizacji, szkoleń zawodowych, finansowania i sporządzania wniosków.
Specjalista w dziedzinie etykietowania żywności, spraw regulacyjnych i bezpieczeństwa żywności
Ukończyłem studia z dziedziny nauk przyrodniczych na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie, a swoją działalność w sektorze rolno-spożywczym rozpocząłem w 2006 roku, dołączając do firmy konsultingowej obecnej na rynku od 40 lat. Sprawami związanymi z etykietowaniem żywności zacząłem zajmować się w 2007 roku, najpierw specjalizując się w obszarze krajowym, a następnie zwracając uwagę na rynki niektórych krajów spoza UE. Do moich głównych zadań należała korekta i projektowanie etykiet, prowadzenie szkoleń oraz sporządzanie opinii prawnych. Od 2019 roku jestem konsultantem pracującym na zasadzie freelancingu, dzieląc swoją działalność między współpracę z firmami konsultingowymi i certyfikacyjnymi we Włoszech, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii i USA oraz podążanie za moimi klientami na terytorium kraju.
Naukowiec w trakcie habilitacji
Ukończyłam studia z zakresu biomedycyny w 2010 r. na Uniwersytecie Federalnym Stanu Rio de Janeiro w Brazylii oraz z zakresu żywienia na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro w Brazylii w 2012 roku. Następnie uzyskałam tytuł magistra (2015) z zakresu żywienia człowieka na Uniwersytecie Federalnym w Rio de Janeiro, gdzie badałam adekwatność żywieniową diet wegetariańskich/wegańskich. Następnie, podczas studiów doktoranckich, w zespole ds. inżynierii procesów spożywczych badałam wpływ przetwarzania żywności na jakość odżywczą analogów mięsa. Stopień naukowy uzyskałam w 2019 roku w Holandi na Wageningen University & Research. Obecnie jestem naukowcem w toku habilitacji i pracuję w Grupie ds. Żywności Pochodzenia Roślinnego i Biochemii na Uniwersytecie Kopenhaskim w Danii. Badam sposób, w jaki zrównoważone przetwarzanie żywności wpływa na jakość odżywczą białek roślinnych.
Mgr Hodowca Roślin – Agronom
Petros studiował Naukę o uprawach i specjalizuje się w produkcji roślinnej. Posiada tytuł magistra w zakresie hodowli roślin i zasobów genetycznych uzyskany na Wageningen University & Research, koncentrując się głównie na selekcji odmian polowych i bioinformatyce genomu ziemniaka. Swoją wiedzę teoretyczną wzbogacił o praktyczne doświadczenie pracując jako młodszy hodowca roślin w Niemczech. Obecnie Petros pracuje dla swojej rodzinnej firmy Gaia Seed SA jako hodowca roślin i menedżer produktu. Jego główne zainteresowania i wiedza dotyczą zbóż, nasion pastewnych i słonecznika.
Organizacja
Promote Polinators (wspierania zapylaczy), "Coalition of the Willing" w sprawie zapylaczy powstała pod koniec 2016 roku w odpowiedzi na Międzyrządową Platformę Naukowo-Polityczną ds. Różnorodności Biologicznej i Usług Ekosystemowych (IPBES) Assessment Report on Pollinators, Pollination and Food Production. Ocena ta podkreśla zagrożenia, jakie działalność człowieka stwarza dla zapylaczy oraz kluczową rolę, jaką zapylacze odgrywają w zachowaniu różnorodności biologicznej, ekosystemów, produkcji żywności i globalnej gospodarki. Pierwszymi krajami, które przystąpiły do Koalicji były Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Niemcy, Luksemburg, Peru, Słowacja, Słowenia, Hiszpania, Holandia, Wielka Brytania i Urugwaj. Obecnie (początek 2022 roku) Promote Pollinators liczy 30 krajów członkowskich i 4 obserwatorów. Członkowie Promote Pollinators podpisują deklarację i zobowiązują się do podejmowania działań na rzecz ochrony zapylaczy i zapobiegania spadkowi ich liczebności, dzielenia się doświadczeniami i wnioskami, szukania współpracy z interesariuszami, rozwijania badań i wspierania innych członków. Wikifarmer jest jednym z obserwatorów Koalicji. Promote Pollinators wspiera członków w tworzeniu krajowych strategii dotyczących zapylaczy poprzez praktyczne spotkania i warsztaty. Koalicja dzieli się również wiedzą z szerszą siecią poprzez dwumiesięczny newsletter i regularne webinaria, które są dostępne dla publiczności.
Profesor tytularny na Uniwersytecie Federalnym w Lavras
Inżynier mechanik, MSc w dziedzinie gleboznawstwa i DSc w dziedzinie nauk o żywności Profesor uniwersytecki w UFLA od 1977 roku, a od 1998 roku profesor zwyczajny. Specjalista w zakresie projektowania maszyn rolniczych, agroekologii i zrównoważonych technologii społeczno-środowiskowych, rodzinnych gospodarstw rolnych i projektów Innovative University Extension. Twórca i koordynator (2007) projektu UFLA-Africa/Asia Voices Project. Założyciel (2009) organizacji UFLA-NEAPE (Nucleus of Studies in Agroecology, Permaculture and Innovative University Extension). Założyciel (2012) organizacji Lavras Nucleus of the NGO-Engineers Without Borders. Twórca bloga (1996) na temat alternatywnych form energii (www.energialternativa.ufla.br). Profesor doktor honoris causa (2015) uczelni ULPGL (Université Libre des Pays des Grands Lacs), Goma (Demokratyczna Republika Kongo). Koordynował ponad sto projektów Innovative Extension Projects dotyczących problemów agroekologicznych w UFLA, a obecnie jest emerytowanym profesorem zwyczajnym i działa wolontaryjnie w filii uniwersytetu na Wydziale Inżynierii Rolniczej w Lavras Federal University (DEA/UFLA), skąd nadal koordynuje kilka partycypacyjnych innowacyjnych projektów filialnych na całym świecie.
Naukowiec rolny
Tennyson jest wielokrotnie nagradzanym stypendystą studiów licencjackich na Earth University w Kostaryce. Studiuje nauki rolnicze i ma praktyczne doświadczenie w zakresie odżywiania roślin i gleby oraz ochrony roślin. Tennyson jest również krótkoterminowym stypendystą na Uniwersytecie Florydy, gdzie prowadzi badania nad zintegrowanym zarządzaniem nicieniami. Posiada również dyplom z administracji gruntami z Lilongwe University of Agriculture and Natural Resources w Malawi. Jego pasja do ochrony upraw sprawiła, że wymyślił innowację w zakresie biopestycydów i nawozów z roślin inwazyjnych, innowację, dzięki której zdobył wiele nagród, takich jak Wege Prize, Net Impact, End Poverty Innovation Challenge i Resolution Project Fellowship.
Organizacja
Thought For Food® jest światowym motorem innowacji przedsiębiorczości w zakresie żywności i rolnictwa. Współpracuje z ponad 30 000 liderów nowej generacji z ponad 175 krajów, umożliwiając im generowanie i skalowanie przełomowych przedsięwzięć biznesowych, które budują zrównoważone, integracyjne i odporne systemy żywnościowe. Nasz kompleksowy pakiet programów innowacyjnych nowej generacji obejmuje TFF Challenge®, coroczny konkurs z nagrodami za innowacje; TFF Digital Labs™, cyfrowy akcelerator startupów i platformę współpracy; TFF Ac ademy™, program inkubacji dla światowej klasy startupów oraz TFF Summit™, sztandarowe wydarzenie globalne skupiające się na łączeniu głosów nowej generacji z liderami polityki i biznesu w celu współtworzenia rozwiązań.
Agronom specjalizujący się w międzynarodowym zrównoważonym agroleśnictwie, zarządzaniu gruntami i glebą
Torsten Mandal ukończył kursy na poziomie doktoranckim (nie mylić ze zdobyciem stopni naukowych) w zakresie postępów w dziedzinie użyźniania gleby i nawozów roślinnych, chemii analitycznej i fizycznej (środowiskowej), zrządzania gruntami w regionie Afryki Subsaharyjskiej, żyzności gleb strefy tropikalnej oraz nawożenia roślin A i B na Uniwersytecie Kopenhaskim (obecnie: U-CPH). Wcześniej ukończył studia licencjacko-magisterskie w zakresie agronomii z dodatkowymi kursami magisterskimi w zakresie społecznej antropologii stosowanej (U-CPH) i rolnictwa w strefie tropikalnej (1–3) na Szwedzkim Uniwersytecie Rolniczym. Torsten pracował przez około 6 lat w krajach strefy tropikalnej jako specjalista ds. agronomii i agroleśnictwa, m.in. w Kenii, Rwandzie, Ghanie, Ugandzie i Tanzanii dla wiodących organizacji, takich jak U-CPH, Care International w Rwandzie, International Centre for Research in Agroforestry i Kenya Forestry Research Institute Agroforestry Division. Podróżował, studiował i prezentował wyniki badań m.in. w Indiach, Beninie i Brazylii; ma doświadczenia rolnicze zdobyte w Danii i Hiszpanii. Mandal analizował potrzeby badawcze, a także opracował, udokumentował i opublikował kilka ulepszonych, niskonakładowych metod. Dzięki nim także drobni rolnicy z krajów strefy tropikalnej i subtropikalnej mogą łatwiej, szybciej i taniej zakładać plantacje drzew, chronić i poprawiać żyzność gleby, wysiewać bezpośrednio nasiona wymagające oraz lepiej zarządzać wielofunkcyjnymi roślinami strączkowymi wśród upraw. Od 1983 roku publikuje prace na te tematy na wielu poziomach w języku duńskim i angielskim. Ma doświadczenie w nauczaniu na wszystkich poziomach (w tym w edukacji rolników afrykańskich i MSc na U-CPH). Obecnie jest niezależnym agronomem świadczącym usługi doradcze, konsultacyjne, techniczne i dydaktyczne, piszącym wnioski itp. Więcej szczegółów można znaleźć również na stronie https://torstenmandal.wordpress.com.
Projekt
UPSCALE to projekt badawczo-innowacyjny w ramach programu H2020 o wartości 7,66 mln euro, który rozpoczął się w listopadzie 2020 r. i trwa 5 lat. Projekt ma na celu podjęcie kluczowych kroków w celu wykorzystania transformacyjnego potencjału technologii przeciwsobnej poprzez rozszerzenie jej zakresu i możliwości zastosowania z pojedynczych pól na całe krajobrazy i regiony oraz ze zbóż na inne ważne uprawy i systemy upraw. Ogólnym celem jest zajęcie się bezpieczeństwem żywnościowym, źródłami utrzymania i odpornością na zmianę klimatu w regionie Afryki Subsaharyjskiej w Afryce Wschodniej, przy jednoczesnym zmniejszeniu wpływu praktyk rolniczych na środowisko. W tym celu będzie wspierać projektowanie, adaptację i przyjmowanie strategii zintegrowanego zarządzania rolno-ekologicznego opartego na technologii push-pull na rzecz powszechnej i odpornej na zmianę klimatu zrównoważonej intensyfikacji.