Przygotowanie gleby do uprawy jęczmienia, wymagania dotyczące gleby, wymagania dotyczące siewu

Po wyborze i przetestowaniu odmiany jęczmienia (na przykład dostosowanej do warunków panujących w danym regionie), uprawiający muszą przygotować swoje pola do siewu. Odpowiednie przygotowanie gleby pod siew może radykalnie wpłynąć na wszystkie fazy wzrostu, od kiełkowania do dojrzałości, prowadząc do wyższych plonów końcowych, co jest pożądanym rezultatem.

Przygotowanie gleby

Młody rolnik-agronom z regionu Thessaly w Grecji sugeruje, że analiza gleby powinna być przeprowadzana co trzy lata, aby mieć pojęcie o tym, co dzieje się na polu. Należy pamiętać, że analiza gleby jest reprezentatywna pod warunkiem, że odpowiednio pobierze się próbkę gleby. Wielu uprawiających stosuje „wzór W”, aby pobrać próbki z całego pola.

Oprócz tego, dwoma głównymi krokami w przygotowaniu gleby przed siewem są:

• Orka. Proces ten ma zastosowanie gdy gleba osiągnie odpowiednią wilgotność.
• Formowanie gleby

-Użycie glebogryzarki. Proces ten rozluźnia i poprawia napowietrzenie gleby, pozostawiając jednocześnie materię organiczną na górze.

-Użycie głębosza. Maszyna ta powoduje mniejsze naruszenie gleby i jest preferowana, gdy wierzchnia jej warstwa jest w dobrym stanie. Używa się jej również podczas stosowania uprawy zerowej.

Istotne jest, aby unikać technik, które mogą spowodować zagęszczenie gleby, takich jak nadmierne użycie maszyn. Jednocześnie w przypadku monokultury rolnicy często włączają do pola pozostałości po wcześniejszych uprawach, ponieważ zwiększa to koncentrację materii organicznej w glebie i wzbogaca ją w składniki odżywcze.

Wymagania glebowe

Jęczmień dobrze się rozwija na przygotowanych do tego celu glebach, a niektórzy hodowcy twierdzą, że z powodzeniem może być uprawiany bez orki. Jęczmień preferuje umiarkowany poziom wilgotności, a jego uprawa na glebach podmokłych stanowi wyzwanie. Idealne gleby dla wzrostu jęczmienia to dobrze osuszone, żyzne iły lub lekkie gleby gliniaste w obszarach o chłodnych, suchych i łagodnych zimach. Jęczmień plonuje również dobrze na lekkich, suchych glebach i wykazuje większą tolerancję w glebach alkalicznych niż inne rośliny zbożowe (Clark, 2007). Dodatkowo wydaje się bardziej oporny na zasolenie niż inne uprawy zbożowe.

Idealne pH gleby pod uprawę jęczmienia waha się od 6 do 8. Roślina ta jest jednak wrażliwa na gleby o kwasowym odczynie (pH<5) oraz nadmiernie nawodnione. Aby podnieść pH gleby, hodowcy najczęściej dodają wapno (1). Idealne pH dla uprawy jęczmienia wynosi 6,5 (2).

Wymagania dotyczące siewu

Jednym z czynników odróżniających jęczmień ozimy od jarego jest konieczność poddania tego pierwszego działaniu niskich temperatur (wernalizacja). Proces ten umożliwia mu późniejsze wytwarzanie kłosów i ziarna. Z tego powodu jęczmień ozimy wysiewa się zwykle jesienią, a jego rozwój kończy się wiosną i latem. Natomiast jęczmień jary nie musi być poddany działaniu niskich temperatur i może być wysiewany wiosną. Odmiany jare zwykle dojrzewają później niż ozime (3). Nawet w przypadku odmian ozimych jako minimalną temperaturę wymienia się 5 °C.

Termin wysiewu i zagęszczenie roślin (jako rezultat gęstości siewu) mogą mieć ogromny wpływ na plon i jakość słodu jęczmiennego. Uprawiający jęczmień w zachodniej Kanadzie często mają problemy z uzyskaniem odpowiedniej jakości słodu. Jest to zwykle spowodowane niekorzystnymi warunkami klimatycznymi, ale czynnikiem mogą być również nieoptymalne praktyki agronomiczne. Przeprowadzono doświadczenia polowe w 2006, 2007 i 2008 roku w ośmiu lokalizacjach w zachodniej Kanadzie w celu oceny wpływu terminu siewu (stosunkowo wczesnego i późnego) oraz gęstości siewu (100, 200, 300, 400 i 500 nasion na m2) na plon jęczmienia AC Metcalfe i parametry jakości słodu. Opóźnienie siewu często powodowało negatywne efekty w postaci zwiększenia koncentracji białka, zmniejszenia pulchności ziarna i zmniejszenia plonu. Jednak podczas 6 lat badań wyższe plony uzyskano w późniejszym terminie siewu. Optymalny był zwykle siew 300 nasion na m2 . W większości przypadków wysiewanie nasion w ilości większej niż 300 sztuk na m2 nie powodowało poprawy wyniku, a przy ilości powyżej tego poziomu istniało ryzyko zmniejszenia plonu i pulchności ziarna (7).

Referencje

1. https://grdc.com.au/resources–and–publications/grownotes/crop–agronomy/barley–southern–region/GrowNote–Barley–South-5-Nutrition–and–fertiliser.pdf
2. https://www.teagasc.ie/media/website/publications/2015/The–Spring–Barley–Guide.pdf
3. https://extension.umn.edu/growing–small–grains/spring–barley–growth–and–development–guide#seedling–establishment–and–leaf–production-792761
4. https://www.agric.wa.gov.au/barley/what–optimum–plant–density–your–barley–variety
5. https://grdc.com.au/resources–and–publications/grownotes/crop–agronomy/barley–west/GrowNote–Barley–West-3-Planting.pdf
6. http://www.dpi.nsw.gov.au/__data/assets/pdf_file/0003/516180/Procrop–barley–growth–and–development.pdf
7. https://www.academia.edu/68109026/Effect_of_seeding_date_and_seeding_rate_on_malting_barley_production_in_western_Canada

• Clark, A. (2007) Managing Cover Crops Profitably, 3rd ed. Sustainable Agriculture Network, Beltsville, MD

Jęczmień- historia, informacje o roślinie oraz o jej wartościach odżywczych

Zasady wyboru najlepszej odmiany jęczmienia

Przygotowanie gleby do uprawy jęczmienia, wymagania dotyczące gleby, wymagania dotyczące siewu

Nawadnianie jęczmienia- metody i wymagania

Wymagania dotyczące nawożenie jęczmienia oraz metody nawożenia

Szkodniki i choroby jęczmienia

Plon, zbiór i przechowywanie jęczmienia

Zwalczanie chwastów w uprawie jęczmienia