Informacje o migdałowcu
This post is also available in:
This post is also available in: English (angielski) Español (hiszpański) Français (francuski) Deutsch (niemiecki) Nederlands (holenderski) العربية (arabski) Türkçe (turecki) 简体中文 (chiński uproszczony) Italiano (włoski) Português (portugalski, Brazylia)
Show more translationsShow less translationsFakty o drzewie migdałowym
Migdałowiec jest drzewem liściastym (traci liście sezonowo) o średniej wysokości 6 metrów. Należy do rodziny różowatych (Rosaceae).
Drzewo migdałowe jest jednym z najstarszych drzew orzechowych uprawianych przez człowieka. Obecnie uprawiany jest głównie w USA (środkowa Kalifornia, Arizona, Teksas, Georgia) oraz w takich krajach jak Hiszpania, Włochy, Iran, Syria, Maroko i Australia. W ciągu ostatnich dwóch dekad produkcja migdałów kalifornijskich wzrosła trzykrotnie, dzięki czemu Kalifornia odpowiada za ponad 80% światowej produkcji. Przeciętne drzewo migdałowe wchodzi w okres dojrzałości (a więc może dawać dobre plony) od 8 roku życia. Jego długość życia szacuje się na 50 lat.
Drzewo migdałowe uprawia się dla jego owoców – migdałów. Słodki migdał (jądro) może być spożywany w całości lub stosowany jako składnik deserów i wyrobów cukierniczych (migdały słodzone, ciastka, mleko migdałowe). Ponadto z gorzkich migdałów produkuje się olej migdałowy, który ma szerokie zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym (kosmetyki i inne). Pozostałości po produkcji oleju migdałowego są trujące i nie powinny być wykorzystywane jako źródło paszy dla zwierząt gospodarskich.
Migdał jest owocem pestkowym (pestkowcem) i składa się z trzech warstw: zewnętrznej egzokarpu, środkowej mięsistej mezokarpu i wewnętrznej endokarpu. Jadalną częścią owocu jest pestka, która może być słodka, lekko gorzka lub gorzka. Migdał jest cenionym towarem o doskonałych walorach odżywczych. Stwierdzono, że spożywanie migdałów obniża stężenie cholesterolu, zmniejsza ryzyko zawału serca, zwiększa energię i pozytywnie wpływa na problemy z płodnością.
Jednak tylko słodkie migdały mogą być spożywane w całości lub używane do gotowania. Gorzkie migdały zawierają substancję, która może przekształcić się w inną trującą substancję, co może prowadzić do sytuacji zagrażających życiu człowieka. Szacuje się, że średnio jeden gorzki migdał zawiera amygdalinę, która może wytworzyć 1 mg kwasu cyjanowodorowego (trucizny). Dawka śmiertelna kwasu cyjanowodorowego wynosi około 40 mg dla przeciętnego dorosłego (około 40 gorzkich migdałów) i około 5-10 mg (5-10 gorzkich migdałów) dla dzieci. Jednak dane te mogą się znacznie różnić w zależności od odmiany i odrębnych cech każdego gorzkiego migdała. Ponadto stwierdzono, że śmiertelne dawki substancji trujących różnią się znacznie nawet wśród ludzi o tej samej masie, wieku i kondycji fizycznej. W związku z tym nie należy uważać, że spożywanie nawet jednego gorzkiego migdała jest bezpieczne.
Informacje o migdałowcu
Wymagania glebowe migdałowca i przygotowanie gleby
Wymagania klimatyczne migdałowca
Uprawa migdałowca w celach zarobkowych
Q&A na temat drzewa migdałowego