Dobre Praktyki Rolnicze – Podsumowanie

This post is also available in:
This post is also available in:
English (angielski)
Español (hiszpański)
Français (francuski)
Deutsch (niemiecki)
Nederlands (holenderski)
हिन्दी (hindi)
العربية (arabski)
Türkçe (turecki)
简体中文 (chiński uproszczony)
Русский (rosyjski)
Italiano (włoski)
Ελληνικά (grecki)
Português (portugalski, Brazylia)
Indonesia (indonezyjski)
한국어 (koreański)
Dobre Praktyki Rolnicze (znane również jako DPR lub GAP od ang. good agricultural practices) to szereg metod, które rolnicy muszą stosować w celu ochrony
- własnego zdrowia i dobrego samopoczucia
- zdrowia i dobrego samopoczucia osób spożywających ich produkty
- środowiska
Standardy mogą się różnić w poszczególnych krajach ze względu na różne ramy regulacyjne i prawne, ale filozofia pozostaje taka sama. Reguły i zasady Dobrych Praktyk Rolniczych pozwalają na utworzenie nastawienia prewencyjnego tym samym zapobiegając sytuacjom, w których dochodzi do problemu, który trzeba rozwiązać.
Wdrożenie Dobrych Praktyk Rolniczych niewątpliwie doprowadzi do długoterminowego wzrostu dochodów rolników, a jednocześnie pomoże w produkcji i konsumpcji bezpieczniejszej żywności o wyższej jakości. Wreszcie, wdrożenie podstawowych zasad Dobrej Praktyki Rolniczej wymusza zrównoważenie środowiskowe. Regularne szkolenia i edukacja są niezbędne dla rolników i wszystkich osób uczestniczących w łańcuchu dostaw produktów rolnych i nierolniczych.
Wdrażanie DPR rozpoczyna się wcześnie i ma miejsce na polu (dobór upraw i pola), przechodzi do produkcji i obsługi, a kończy się wraz z lądowaniem produktów na talerzu konsumenta.
Aby uzyskać dalsze wyjaśnienia i szczegółowe lokalne specyfikacje DPR, skonsultuj się z lokalnymi władzami (np. Ministerstwem Rolnictwa)
Dobre Praktyki Rolnicze – Podsumowanie
Zrozumienie ryzyka zanieczyszczenia
Dobór upraw i pola, Przygotowanie gleby
Łańcuch dostaw żywności (właściwe przechowywanie i transport)