Wat is duurzaam boeren?

Duurzame landbouw staat voor een totaalconcept en een aantal methoden die samen aan drie verschillende voorwaarden voldoen:

  • Respect voor het milieu en bescherming van natuurlijke grondstoffen
  • Zorgen dat boeren op een redelijk en toereikend inkomen kunnen rekenen
  • De mogelijkheden van de volgende generaties om van landbouw te leven en ook in de toekomst een redelijk en toereikend inkomen te hebben, mogen niet in gevaar worden gebracht.

Er zijn duizenden voorbeelden en verschillende aspecten van duurzame landbouw. Als algemeen concept betekent het omarmen van duurzame landbouw dat je een redelijke oogst van een bepaald gewas kunt behalen, maar dat je daarbij het milieu (bodem, lucht, water) niet vervuilt, geen natuurlijke hulpbronnen uitput en het ecosysteem en de biodiversiteit niet verstoort met je activiteiten. Verder zijn het opbouwen van een gezonde bodem voor de komende jaren, hergebruik, het minimaliseren van allerlei soorten afval en het rationeel gebruik van waterbronnen belangrijke principes van duurzame landbouw.

Een voorbeeld: Spuiten met een breedwerkend herbicide zonder de gevolgen daarvan te kennen, is geen methode die verenigbaar is met duurzame landbouw, omdat je dan meteen een heleboel verschillende soorten planten en insecten doodt. Bovendien zijn de meeste ervan misschien niet eens gevaarlijk voor uw gewas. Gebleken is dat gewasrotatie daarentegen de bodem juist verbetert, onkruid weert en de groei van onkruid tegengaat. Gewasrotatie is dus een methode die hetzelfde resultaat nastreeft als de vorige methode (sproeien met een breed-spectrum onkruidverdelger), maar die verenigbaar is met duurzame landbouw omdat deze het milieu respecteert en de biodiversiteit bevordert.

Wat is de grootste belemmering voor de invoering van duurzame landbouw?

Het grootste obstakel voor de invoering van duurzame landbouw is het gebrek aan onderwijs, en het op een na grootste obstakel is het gebrek aan kapitaal bij de landbouwers. Aan de ene kant weten boeren misschien niet wat de gevolgen zijn van het niet invoeren van duurzame landbouw, dus blijven zij de oude traditionele methoden toepassen die de natuurlijke hulpbronnen aantasten en het milieu vervuilen. Anderen hebben dan weer niet de mogelijkheid om duurzame landbouwpraktijken toe te passen wegens een gebrek aan kapitaal. De invoering van duurzame landbouwmethoden vergt duizenden kleine stapjes die de boer samen in 3 à 4 jaar naar een geheel andere werkwijze brengen. Sommige landbouwers kunnen echter niet zo lang wachten en zijn helemaal afhankelijk van de inkomsten van dit jaar.

Wanneer een teler bijvoorbeeld ziet dat een gevaarlijk onkruid in het gewas is opgedoken en zwaar concurreert met de planten, is het veel gemakkelijker om onmiddellijk te spuiten met een breedwerkend herbicide om de oogst van dit jaar te redden dan een strategie uit te stippelen om het onkruid geleidelijk te onderdrukken door middel van duurzame landbouwpraktijken. Regeringen, instellingen en beleidsmakers zijn verantwoordelijk voor het opstellen van een realistisch plan om te investeren in opleiding, om de productie te subsidiëren en om landbouwers aan te moedigen die duurzame landbouwpraktijken willen omarmen. Ook het brede publiek kan duurzame landbouwpraktijken belonen door het consumentengedrag te veranderen en een duidelijke voorkeur te geven aan producenten die duurzame landbouwpraktijken toepassen.

ONZE PARTNERS

We bundelen onze krachten met NGO, universiteiten en andere organisaties wereldwijd om onze gemeenschappelijke missie op het gebied van duurzaamheid en menselijk welzijn te vervullen.