Geschiedenis van gerst

Gewone gerst (Hordeum vulgare L.) komt van de wilde plant Hordeum spontaneum. Verschillende bevindingen van de Vruchtbare Sikkel geven aan dat gerst ca. 10.000 jaar geleden was gedomesticeerd, en wordt beschouwd als een van de fundamentele gewassen van de oude wereld’s landbouw (Badr et al. 2000). Gerst cultivatie can gevonden worden in verschillende delen van de wereld. Enkele experts geloven dat de exacte origine is onbekend (Harlan, 1979), terwijl anderen geloven dat het begon in de oost Mediteraanse regio (1).
Over het algemeen, dateert het van 5000 v.chr. in Egypte, 3000 v.chr. in noordwest Europa, 2350 in Mesepotamië en 1500 v.chr. in China. Voor de hebreeuwen, grieken en romeinen, was gerst het hoofdgewas voor broodproductie gedurende 1500-1600 (16e eeuw) (2). Opvallend, werd gerst gebruikt als betaalmiddel in het oude Mesapotamië (3).

Plant informatie

Gerst hoort bij de top 4 wereld graan productie samen met mais (Zea maize L.), tarwe (Triticum aestivum L.) en rijst (Oryza sativa L.) (Carena, 2009). Meer specifiek, in 2017 haalde de productie 149 miljoen ton (330 miljard ‘pound’) (4). De Europese Unie (EU-27) os, verreweg, de grootste gerst producent, gevolgd door Rusland en Australie. De Verenigde Staten is de werelds 7e grootste producent van gerst (5). In de VS zijn 2,2 miljoen ‘acres’/0,89 miljoen hectares aan gerst geoogst in 2020 met een gemiddelde opbrengst van 77,2 bushels/acre of 5,19ton/ha, met een totale productie in 2020 van 170,8 miljoen bushels of 3,7 miljoen ton (6).

Gerst is graan en goort in de Poaceae familie. Het wordt gebruikt onder de namen gewone gerst, korrel gerst en graan gerst. De plant kan groeien in verschillende milieuomstandigheden en climaten (mild, subarctisch of subtropische regios). Het is een jaarlijks, koel seizoen C3 (Vitkauskaite and Venskaityte, 2011) grass, en variërt in hoogte tussen 0,6 en 1,2m (2-4ft) (Ball et al. 1998). De stengels zijn rechtopstaand met alternerende gladde bladeren, met nodes en internodes die haarloos zijn.
Gerst zaden worden geproduceerd op een stekelige bloeiwijze van 2-10cm (¾ tot 4 inch) lang met bloemclusters in groepen van 3 met lange borstelharen (aren). Aren kunnen afwezig zijn in sommige varieteiten maar, als aanwezig, kunnen tot 15,2 cm (6 inch) lang worden (Radford et al., 1968).

Gerst kan niet onderscheiden worden van andere kleine granen, zeker voor de bloei. We kunnen de bladkraag observeren om het te onderscheiden van andere granen, zoals tarwe, rogge of haver.In het geval van gerst, heeft deze 2 overlappende aanhangsels die tegen de stengel aanklampen, genaamd aurikels (Ball et al., 1998)

Er zijn 2 hoofdcategoriën gerst, gebaseerd op de ordening van de zaadhoofden in de punt. Specifieker, als we een hoofd met 6-rijige gerst van boven zien, kunnen we de 6 rijen korrels uitmaken, 3 aan elke zijde van de nerf (zaadhoofd kern). In het geval van 2-rijige gerst, wordt een korrel ontwikkeld alleen in het middelste aartje, terwijl de andere 2 aartjes steriel zijn. Wanneer dit van boven geobserveerd wordt, lijkt dit type alsof het maar 2 korrels heeft (Carena et al. 2009).

Gerst kan gecultiveerd worden in zowel winter als lente. Wintergerst wordt meestal gezaaid in de herfst zodat deze aan lage temperaturen kan worden blootgesteld, en maakt de ontwikkeling af in de opvolgende lente en zomer. Daarentegen hoeft voorjaarsgerst zich niet bloot te stellen aan winterse temperaturen en kan gezaaid worden in de lente. Winter rassen worden typisch eerder volgroeid dan voorjaars rassen. Over het algemeen zijn er 3 hoofd groeifase systemen (Zadoks, Haun, Feekes). Gerst groeit door de volgende fases van het Zadoks systeem (1)

  • opkomst
  • scheuten
  • verlenging
  • vlagblad verschijnt
  • zaadhoofd ontwikkeling
  • hoofd verschijnt
  • rijping

Voedingswaarde en gebruiken

Gersts’ smaak kan beschouwd worden als notig, en heeft een hoge voedingswaarde. Specifieker, het bevat veel koolhydraten, terwijl het eiwit, calcium en fosforgehalte milder is. Gerst bevat ook kleine hoeveelheden vitamine B complex.
De voedingswaarde per 100g whole grain gerst is (8)

  • 334 kcal
  • 10,6 g eiwit 
  • 2,1 g vet
  • 60,8 g koolhydraten
  • 14,8 g vezels
  • 50 mg calcium
  • 6 mg Ijzer
  • 91 mg magnesium
  • 380 mg fosfor
  • 4 mg kalium
  • 0,5 mg sodium
  • 3,3 mg zink
  • 0,3 mg thiamine (B1)
  • 0,1 mg riboflavine (B2)
  • 0,6 mg vit. B6
  • 50 DFE foliumzuur

Gerst kan gebruikt worden:

  • voor menselijke consumprie. Met betrekking tot het gebruik voor menselijke consumptie is gerst een essentieel ingredient in alcoholische dranken, zoals bier en wisky en non-alcoholische dranken zoals gerstwater en geroosterde gerst thee. In Italie wordt gerst ook gebruikt als koffie vervanger, caffé d’orzo (koffie van gerst). Over het algemeen is 6-rijige gerst geschikter voor dierenvoer sinds deze een hoger eiwitgehalte bevat, terwijl 2-rijige gerst, die meer suiker bevat, geschikter is voor mout productie. Gerst wordt gegroeid in vele regios over de wereld voor zowel culturele als economische redenen voor de mout productie.
  • voor veevoer. Gerst is een erg competitieve plant die snel volgroeit en geoogst kan worden voor veevoer tussen 58-65 dagen. Gezien het korte groeiseizoen, kan gerst potentieel gebruikt worden voor een dubbel groeiseizoen. Gerst variëteiten ontwikkeld voor veevoer zijn over het algemeen aarloos en kunnen geoogst worden in verdere fases van de groei (melk-zacht deeg fase) ten opzichte van graan varieteiten. Veevoer gerst variëteiten kunnen 2-rijig en 6-rijig zijn (12).
  • als dekgewas (9). Gerst kan ook gebruikt worden als bescherming tegen erosie. Dit gebeurd omdat wintergerst een diep wortelsysteem ontwikkeld in de grond, zodat deze beschermd wordt tegen wind en regen, factoren die bijdragen aan erosie. Dit is een van de redenen waarom gerst vaak gebruikt wordt als koud-weer dekgewas. Het laat ook stikstof vrij aan de grond
  • als decoratie. Een nieuwe stabiele varieteit van H vulgare, geregistreerd als H. vulgare variegate (10).

In Engeland wordt het ook gebruikt als algestaat (11), en enkele jaren geleden werd het ook gebruikt als een meeteenheid (de statute definitie van een inch was 3 gerstekorrels) (Long, 1842).

Referenties

  1. https://extension.umn.edu/growing-small-grains/spring-barley-growth-and-development-guide#growth-timeline-and-process-791511
  2. https://www.britannica.com/plant/barley-cereal
  3. https://www.thoughtco.com/fast-facts-about-mesopotamia-119955
  4. https://www.fao.org/faostat/en/#data/QCL
  5. https://www.statista.com/statistics/272760/barley-harvest-forecast/
  6. https://www.nass.usda.gov/Statistics_by_Subject/result.php?1D276BD8-3324-3051-B34F-5ED84AE56A38&sector=CROPS&group=FIELD%20CROPS&comm=BARLEY
  7. https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-799/barley#:~:text=People%20often%20eat%20the%20grain,to%20support%20these%20other%20uses.
  8. https://knowledge4policy.ec.europa.eu/health-promotion-knowledge-gateway/whole-grain-nutritional-value-whole-2_en
  9. https://plants.usda.gov/DocumentLibrary/plantguide/pdf/pg_hovu.pdf
  10. http://www.loghouseplants.com/images/catgrass2.pdf
  11. https://web.archive.org/web/20030408210226/http://www.btny.purdue.edu/Pubs/APM/APM-1-W.pdf
  12. https://www.academia.edu/32662285/Barley_Grain_and_Forage_for_Beef_Cattle_Energy_and_Protein_Content_of_Feed_Barley
  • Badr, A., Müller, K., Schäfer-Pregl, R., El Rabey, H., Effgen, S., Ibrahim, H., et al. (2000). On the origin and domestication history of barley (Hordeum vulgare). Mol. Biol. Evol. 17, 499–510. doi: 10.1093/oxfordjournals.molbev.a026330
  • Ball, D.M., Hoveland, C.S. and Lacefield, G.D. (1998). Southern forages. 2nd ed. Potash and Phosphate Inst. and Foundation for Agronomic Research, Norcross, GA.
  • Carena, M.J. (2009). Handbook of plant breeding: cereals. 1st ed. Springer, New York.
  • Harlan, J.R. (1979). On the origin of barley. In: Barley: origin, botany, culture, winter hardiness, genetics utilization, pests. USDA Agriculture Handbook 338. Washington, DC.
  • Long, G. (1842). “The Penny Cyclopædia of the Society for the Diffusion of Useful Knowledge. Vol. 26, Ungulata – Wales”. The Penny Cyclopædia of the Society for the Diffusion of Useful Knowledge. C. Knight. p. 436.
  • Radford, A.E., Ahles H. F., and Bell, C. R. (1968). Manual of the vascular flora of the Carolinas. Univ. of North Carolina Press, Chapel Hill.
  • Vitkauskaite, G., Venskaityte, L. (2011) Differences between C3 (Hordeum vulgare L.) and C4 (Panicum miliaceum L.) plants with respect to their resistance to water deficit. Žemdirbystė=Agriculture,vol.98,No.4,p.349‒356.

Gerst geschiedenis, plant informatie en voedingswaarde

Principes voor het selecteren voor de beste gerst variëteit

Gerst grond voorbereiding, eisen en zaai benodigdheden

Gerst irrigatie vereisten en methodes

Gerst bemesting vereisten en methodes

Gerst plagen en ziekten

Opbrengst, Oogst en Opslag van Gerst -Wat is de gemiddelde opbrengst per hectare gerst?

Onkruidbeheer in Gerstteelt

ONZE PARTNERS

We bundelen onze krachten met NGO, universiteiten en andere organisaties wereldwijd om onze gemeenschappelijke missie op het gebied van duurzaamheid en menselijk welzijn te vervullen.