Hoe bemest je appelbomen?

Vereisten voor appelboombemesting

Stikstof en kalium zijn essentieel voor bladgroei, bloei en vruchtzetting. Tegelijkertijd is fosfor cruciaal voor de ontwikkeling van een robuust wortelstelsel, vooral in de vroege stadia van de plantontwikkeling. Calcium, magnesium, mangaan, zink en boor zijn ook belangrijk voor verschillende stadia van knopontwikkeling, bloei en vruchtzetting. Elke tekortkoming heeft een negatief effect op het aantal vruchten, de kwaliteit en de algemene gezondheid van de boom.

Als vuistregel geldt dat volwassen vruchtdragende bomen meer bemesting nodig hebben dan jonge bomen die hun bloeiperiode nog niet zijn ingegaan. De gemiddelde volwassen appelboom heeft 270 g N per jaar nodig, terwijl de gemiddelde jonge niet-dragende vrucht slechts 68 g N per jaar nodig heeft. Dit zijn de behoeften voor bomen van standaardhoogte, dus de behoefte van dwergbomen wordt meestal met 40% verminderd.

Een veelgebruikt bemestingsschema dat door veel appeltelers wordt gebruikt, is het toevoegen van één keer per jaar 0,5-2 kg NPK 12-12-12 of 11-15-15 per jonge boom, en 3-5 kg NPK 12-12-12 of 11-15-15 per volwassen boom. Houd er rekening mee dat 1 ton = 1.000 kg en 1 hectare = 10.000 vierkante meter.

De meeste bodembemesting wordt toegepast van maart tot juli. Vooral als er een fosfortekort is, kan het zijn dat we NPK 0-25-0 moeten toepassen (vraag een erkende agronomie). Houd er rekening mee dat de 0-25-0 meststof niet in contact mag komen met de boomwortels. Een tweede veelgebruikt bemestingsschema in een gemiddelde commerciële appelboomgaard met 600 volwassen bomen per hectare is het toevoegen van 110 kg N en 200 kg K20 per hectare. Daarentegen worden fosfor-, magnesium- en calciummeststoffen toegevoegd naar bladanalyse; als daaruit een tekort blijkt wordt het pas toegevoegd.

Dit zijn echter gewoon gangbare praktijken en een boer mag ze niet blindelings volgen zonder eerst zelf onderzoek te doen. Elk veld is anders en heeft andere behoeften. Het controleren van de bodemvoedingsstoffen en pH is van vitaal belang voordat je een bemestingsmethode toepast. Bovendien, als een volledig dekkend irrigatiesysteem wordt gecombineerd met de aanwezigheid van luzerne of andere vlinderbloemigen (als dekgewas) in een dicht beplantingssysteem, wordt de behoefte aan chemische bemesting van appelbomen opmerkelijk verminderd. Dit gebeurt omdat de bodembedekker normaal gesproken organisch materiaal produceert dat wordt afgebroken, waardoor belangrijke voedingsstoffen aan de bodem vrijkomen.

Hedendaagse appelteeltpraktijken suggereren dat we één keer per jaar (in de zomer – juli, augustus) ten minste 100 bladeren van onze appelbomen moeten verzamelen en naar een laboratorium moeten sturen voor een gedetailleerde nutriëntenanalyse. Stel dat we detecteren dat het gemiddelde blad specifieke tekorten aan voedingsstoffen heeft (sommige essentiële chemische elementen zijn beneden aanvaardbare normen). In dat geval kunnen we ingrijpen en de voedingsproblemen corrigeren door het juiste element toe te voegen, bijvoorbeeld een calciumverbeteraar, via bodem- of bladtoepassing.

De normale niveaus van de belangrijkste voedingsstof staan ​​hieronder vermeld:

N: 2% – 2,4%

P: 0,1% – 0,3%

K: 1,1% en hoger

Ca: 1% en hoger

Mg: 0,25% en hoger

1. Appelboominformatie
2. Een appelboom laten groeien uit zaad
3. Appelbomen kweken in potten
4. Een appelboomgaard starten
5. Appelboom klimaatomstandigheden
6. Vermeerdering en bestuiving van appelbomen
7. Bodemvereisten en voorbereiding voor appelbomen
8. Appelbomen planten
9. Waterbehoefte van appelbomen
10. Hoe bemest je appelbomen?
11. Snoeien van appelbomen
12. Oogst en opbrengsten van appelbomen
13. Appelboomplagen en ziekten
14. Vraag en antwoord voor appelbomen