Καλλιέργεια θυμαριού στην αυλή: Όσα πρέπει να γνωρίζετε

Χορηγούμενο άρθρο από την εταιρία STIHL

Το θυμάρι είναι ένας πολυετής θάμνος με μέσο ύψος 20 εκατοστά και μέση παραγωγική διάρκεια ζωής 6 έτη. Ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae (οικογένεια της λεβάντας, του δεντρολίβανου και της μέντας). Το φυτό μεγαλώνει από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο. Ανθίζει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Υπάρχουν πάνω από 200 διαφορετικά είδη θυμαριού, με το κοινό θυμάρι (Thymus vulgaris) να είναι το πιο δημοφιλές και ευρέως διαδεδομένο. Το θυμάρι προσελκύει σε μεγάλο βαθμό τις μέλισσες. Οι μέλισσες που το επισκέπτονται παράγουν ένα υψηλής ποιότητας μέλι με ισχυρή μοναδική γεύση. Το μέλι θυμαριού είναι ένας από τους κορυφαίους τύπους μελιού και μπορεί να διατεθεί στο εμπόριο σε υψηλές τιμές.

Το φυτό θυμαριού είναι αρκετά εύκολο να αναπτυχθεί στον κήπο μας, υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε έδαφος με καλή αποστράγγιση με μερική ή πλήρη έκθεση στο ηλιακό φως. Αυτά που πρέπει να προσέξουμε είναι τα εξής:

  • Μπορούμε να ξεκινήσουμε τα φυτά θυμαριού από σπόρους ή μοσχεύματα. Η καλλιέργεια από σπόρους είναι δύσκολη για έναν ερασιτέχνη κηπουρό, καθώς τα ποσοστά βλαστικότητας είναι χαμηλά. Το θυμάρι μπορεί εύκολα να πολλαπλασιαστεί με τη λήψη υγειών και ώριμων στελεχών ή μοσχευμάτων από ένα ώριμο, υγιές και καλά εδραιωμένο φυτό. Εναλλακτικά, μπορούμε να αγοράσουμε ένα νεαρό υγιές φυτό από κάποιο φυτώριο. 
  • Η επιλογή του σωστού σημείου για τη μεταφύτευση του θυμαριού είναι σημαντική, καθώς το φυτό μπορεί να επεκταθεί σε ανεπιθύμητα σημεία της ιδιοκτησίας μας. Πρέπει να προλαμβάνουμε και να περιορίζουμε τα φυτά μέσω φυσικών εμποδίων (βράχoι, τσιμέντο κ.λπ.) πολύ πριν αυτά βρουν τον τρόπο να εισβάλουν σε άλλα μέρη της αυλής μας. Επιπλέον, η πλήρης ηλιοφάνεια και η καλή αποστράγγιση του εδάφους είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη υγιών φυτών θυμαριού, καθώς τα φυτά συχνά υποφέρουν και πεθαίνουν από σήψη της ρίζας.
  • Μετά την φύτευση των φυτών θυμαριού, αν δεν υπάρχουν βροχοπτώσεις, μπορούμε να τα ποτίζουμε όταν το χώμα είναι εντελώς στεγνό, ειδικά κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους. Ωστόσο, δεν πρέπει να ποτίζουμε παραπάνω από όσο πρέπει. Το θυμάρι είναι ως γνωστόν ανεκτικό σε ξηρασία. Φύεται άγρια σε εκατοντάδες περιοχές της χώρας μας και αναπτύσσεται μια χαρά, στηριζόμενο μόνο στο νερό της βροχής και την υγρασία. Ωστόσο, όταν καλλιεργείται εμπορικά, σε περιοχές χωρίς βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, συνήθως απαιτούνται τουλάχιστον δύο αρδευτικές συνεδρίες για να παραχθεί μια μέση απόδοση.
  • To θυμάρι όπως και η λεβάντα είναι ευρέως γνωστά για την καλλιέργειά τους σε μη γόνιμα εδάφη που είναι ακατάλληλα για τις περισσότερες άλλες καλλιέργειες. Σύμφωνα με παλαιούς αγρότες και έμπειρους κηπουρούς, το θυμάρι και η λεβάντα είναι μια από τις λίγες καλλιέργειες που δεν χρειάζονται καθόλου λίπασμα. Στις επαγγελματικές όμως καλλιέργειες, που οι παραγωγοί περιμένουν να πάρουν μια μέση απόδοση, συνήθως πραγματοποιείται τουλάχιστον μία λίπανση κατά τη διάρκεια της άνοιξης. Παρόλο που το φυτό μπορεί να αποδώσει καλά στο μέσο έδαφος, μπορούμε και εμείς να στηρίξουμε τις προσπάθειές του προσθέτοντας μία φορά ένα ισορροπημένο κοκκώδες εδαφικό ή υδατοδιαλυτό λίπασμα (π.χ. N-P-K 7-7-7) κατά τις αρχές της άνοιξης και να ποτίζουμε καλά κατά την εφαρμογή. Εναλλακτικά, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο κομπόστ. 
  • Το κλάδεμα είναι εξαιρετικά σημαντικά για την ευρωστία των φυτών, αλλά και την ποιότητα του συγκομιζόμενου υλικού. Αυτό που κάνουμε είναι να κλαδεύουμε το θυμάρι μας και να αφήνουμε το μισό μήκος κάθε βλαστού κατά τις αρχές της άνοιξης. Εννοείται βέβαια ότι απομακρύνουμε κάθε ξερό βλαστό που θα παρατηρήσουμε κατά τη διάρκεια του έτους. ψαλίδια κλαδέματος και τα γάντια που είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε κατά το κλάδεμα πρέπει είναι να είναι υψηλής ποιότητας και να συνοδεύονται από τα απαραίτητα πιστοποιητικά.
  • Μπορούμε να συγκομίσουμε φρέσκα φύλλα από τα τέλη της άνοιξης μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Λάβετε υπόψη ότι εάν κόψουμε τα φυτά πολύ κοντά στο έδαφος, αυτά θα είναι απροστάτευτα από το κρύο και ίσως να μην επιβιώσουν το χειμώνα. Οι περισσότεροι αγρότες κόβουν τα φυτά γύρω στα 14 εκατοστά από το έδαφος με ψαλίδι.
  • Το φρέσκο θυμάρι που θα συγκομιστεί μπορεί να προστεθεί στη μαγειρική χλωρό, ή να το τοποθετήσουμε σε μια πλαστική σακούλα και να το βάλουμε στο ψυγείο για μεταγενέστερη χρήση. Αν προχωρήσουμε σε αποξήρανση και θρυμματισμό, θα κρατήσει τις γεύσεις και τα αρώματά του για περίπου 2 χρόνια. 
  • Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πάνω μέρος του φυτού θα συρρικνωθεί και θα μαραθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αλλά θα αναγεννηθεί από την επόμενη άνοιξη.
  • Μετά από 5 έως 7 χρόνια, λογικά θα πρέπει να καταστρέψουμε τα ώριμα φυτά θυμαριού και να φυτέψουμε νέα. Υγιή φυτά θυμαριού μπορούν να ζήσουν και να παράγουν μίσχους, φύλλα και λουλούδια για 5-7 χρόνια ή ακόμα περισσότερο, αν οι συνθήκες είναι βέλτιστες. Οι περισσότεροι επαγγελματίες αγρότες οργώνουν και καταστρέφουν την καλλιέργεια μετά από 5-7 χρόνια, έτσι ώστε να φυτέψουν νέα σπορόφυτα ή να κάνουν μια αμειψισπορά.

Μπορείτε να εμπλουτίσετε αυτό το άρθρο προσθέτοντας ένα σχόλιο ή φωτογραφία των φυτών θυμαριού που καλλιεργείτε στην αυλή σας.

Οι συνεργάτες μας

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με Μ.Κ.Ο., Πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς παγκοσμίως ώστε μαζί να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους κοινούς μας στόχους για βιωσιμότητα και ευημερία των ανθρώπων.