Πώς να διαλέξω ποικιλία αμπέλου.

Η απόφαση σχετικά με το ποιά ποικιλία αμπέλου θα καλλιεργήσουμε δεν είναι εύκολο πράγμα. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε την καλλιεργητική τεχνική που θα ακολουθήσουμε, τις ποικιλίες αμπέλου που ευδοκιμούν στην περιοχή μας και φυσικά κατά πόσο είναι εύκολο να διαθέσουμε στην αγορά το προϊόν της επιλεγμένης ποικιλίας μας σε καλή τιμή. 

Υπάρχουν δύο μέθοδοι εγκατάστασης ενός αμπελώνα: Εγκατάσταση αυτόριζων φυτών ή εγκατάσταση εμβολιασμένων ποικιλιων παραγωγής σε υποκείμενα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Κάθε ποικιλία έχει τα δικά της μοναδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία εκφράζονται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες που έχουν να κάνουν με το κλίμα και το έδαφος, όπως για παράδειγμα συγκεκριμένα επίπεδα pH ή αλατότητας, ενδεχομένως απαιτήσεις λίπανσης ή άρδευσης, θερμοκρασία, έκθεση στον ήλιο και άλλα. Επομένως, η επιλογή και η απόφαση πρέπει να γίνονται κατόπιν εκτεταμένης έρευνας.

Εγκατάσταση αυτόριζων φυτών.

Από το 1850-60, οι περισσότεροι αμπελουργοί στην Ευρώπη σταμάτησαν σταδιακά την καλλιέργεια αυτόριζων φυτών αμπέλου. Ο λόγος ήταν η εμφάνιση  ενός καταστροφικού εχθρού, άγνωστου έως τότε στην Ευρώπη. Ο εχθρός αυτός δεν ήταν άλλος από τη φυλλοξήρα (Phylloxera vastatrix) μια αφίδα του εδάφους που είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τα αμπέλια. Πιστεύεται ότι η αφίδα προέρχεται από την Αμερική, λόγω του γεγονότος ότι τα αμερικανικά αμπέλια είχαν ήδη αναπτύξει ανθεκτικότητα εξαιτίας της μακροχρόνιας συμβίωσής τους με το παράσιτο. Πριν από αυτό, οι κύριες ποικιλίες καλλιέργειας ανήκαν στα είδη Vitis vinifera, τα περισσότερα από τα οποία βέβαια είναι επιρρεπή στην προσβολή από την αφίδα. Ωστόσο, σε περιοχές που δεν έχουν εμφανιστεί προβλήματα φυλλοξήρας, ορισμένοι μικροκαλλιεργητές προτιμούν ακόμη την καλλιέργεια αυτόριζων ποικιλιών του συγκεκριμένου είδους.

Καλλιέργεια εμβολιασμένων μοσχευμάτων αμπέλου.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, κατά το 1850, οι ευρωπαίοι παραγωγοί άρχισαν να αναζητούν λύση για να απαλλαγούν από την πρωτοφανή επίθεση που δέχτηκαν τα αμπέλια τους από τη φυλλοξήρα. Η λύση προήλθε από τον ίδιο τόπο από τον οποίο προήλθε και το πρόβλημα, την Αμερική. Οι γηγενείς ποικιλίες αμπέλου της Αμερικής είχαν αναπτύξει ανθεκτικότητα έναντι της αφίδας λόγω της μεγάλης περιόδου συμβιωτικής σχέσης μεταξύ τους. Έτσι  οι αμπελοπαραγωγοί άρχισαν να εμβολιάζουν τις παραδοσιακές ποικιλίες Vitis vinifera που χρησιμοποιούσαν ήδη, πάνω σε αμερικάνικα υποκείμενα. Με πολύ απλά λόγια, ο εμβολιασμός (μπόλιασμα) είναι μια κοινώς χρησιμοποιούμενη τεχνική κατά την οποία συνδυάζουμε μέρη από δύο διαφορετικά φυτά έτσι ώστε να αναπτυχθούν μαζί ως ένα ενιαίο φυτό. Το ανώτερο τμήμα του πρώτου φυτού ονομάζεται εμβόλιο και αναπτύσσεται στο ριζικό σύστημα του δεύτερου φυτού, το οποίο ονομάζεται υποκείμενο. Τελικά, έχουμε ένα φυτό που συνδυάζει όλα τα πλεονεκτήματα των 2 διαφορετικών μερών του.

Τα προτιμώμενα υποκείμενα είναι πολυάριθμα, ανάλογα κυρίως με την ανοχή τους κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες εδάφους και θερμοκρασίας. Μερικά από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα υποκείμενα ανήκουν στα ακόλουθα είδη:

Vitis riparia (π.χ., Riparia Gloire de Montpellier)

Vitis rupestris (π.χ. Rupestris du Lot)

Συνδυασμός Riparia-Rupestris

Υποκατηγορίες της ομάδας Berlandieri x Riparia

Υποκατηγορίες της ομάδας Berlandieri x Rupestris και πολλά άλλα

Κάθε ένα από τα υποκείμενα διαφέρει σημαντικά τόσο ως προς τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, όσο και ως προς τις καλλιεργητικές τεχνικές που απαιτεί.

Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που θα επιλέξουμε, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι θα αγοράσουμε τα φυτά μας από έναν νόμιμο πωλητή, προκειμένου να αποφύγουμε τις εκπλήξεις.

Ποικιλίες αμπέλου

Λόγω των χιλιάδων ετών καλλιέργειας αμπελιών, έχουν δημιουργηθεί χιλιάδες ποικιλίες. Γενικά, κατατάσσουμε τις ποικιλίες αμπέλων σε τρεις μεγάλες ομάδες.

Ποικιλίες οινοποίησης.

Σε αυτή την κατηγορία, βρίσκουμε κυρίως ευρωπαϊκές ποικιλίες, λόγω της μακράς ιστορίας τους στην παραγωγή κρασιού. Ωστόσο, μερικές αμερικάνικες ποικιλίες είναι επίσης σημαντικές. Μερικές ποικιλίες που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι οι εξής: Ξινόμαυρο, Αγιωργίτικο, Cabernet Franc, Cabernet Sauvignon, Malbec, Merlot, Pinot Noir, Syrah, Concord (κόκκινες ποικιλίες), Ασύρτικο, Ροδίτης, Chardonnay, Pinot Blanc, Pinot Gris, Sémillon, Gewurztraminer, Catawba,κ.α

Ποικιλίες παραγωγής σταφίδας:

Οι σημαντικότερες είναι η Σουλτανίνα και η Κορινθιακή

Επιτραπέζιες ποικιλίες σταφυλιών:

Ραζακί, Φράουλα, Cardinal, Perlette, Victoria (καλλιεργείται ιδιαιτέρως στη Β. Ελλάδα), Ribier και άλλες.

Μπορείτε να εμπλουτίσετε αυτό το άρθρο αφήνοντας ένα σχόλιο ή μία φωτογραφία της δικής σας ποικιλίας αμπέλου.

Αμπελουργία και οινολογία

Ενδιαφέροντα Στοιχεία για το Σταφύλι

Οφέλη στην υγεία μας από την κατανάλωση σταφυλιών

Το φυτό της Αμπέλου – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Καλλιέργεια Αμπελιού – Από το Α έως το Ω

Τι ποικιλία αμπέλου να φυτέψω

Εδαφικές Απαιτήσεις και Προετοιμασία εδάφους στην Καλλιέργεια Αμπέλου

Φύτευση Αμπελώνα και Αποστάσεις Πρέμνων – Αριθμός Αμπελιών ανά Στρέμμα

Συστήματα και μέθοδοι Διαμόρφωσης Σχήματος στο Αμπέλι

Κλάδεμα, Αποφύλλωση και Αραίωση Αμπελιού

Άρδευση Αμπέλου – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Λίπανση Αμπελιού – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Εχθροί και Ασθένειες της Αμπέλου

Τρύγος – Πότε και πώς γίνεται η συγκομιδή του Αμπελιού

Απόδοση Αμπέλου ανά στρέμμα

Η χρήση της τεχνολογίας στη σύγχρονη Αμπελουργία