Παράσιτα και Ασθένειες στην Καλλιέργεια Καλαμποκιού

Ποια είναι τα πιο σημαντικά παράσιτα και ασθένειες του καλαμποκιού;

Ο αραβόσιτος είναι μια καλλιέργεια υψηλής απόδοσης, αλλά για να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του, ο αγρότης θα πρέπει να προστατεύει την υγεία των φυτών καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Εκτός από τα ζιζάνια που εμφανίζονται νωρίς στη ζωή του φυτού, υπάρχουν διάφορα παράσιτα και παθογόνα που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη και την παραγωγή της καλλιέργειας σε διαφορετικούς χρόνους κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του.

Ο αγρότης πρέπει να τα γνωρίζει και να λαμβάνει προληπτικά μέτρα ή κατασταλτικές ενέργειες για να αποφύγει ή να περιορίσει οποιαδήποτε ζημιά. Συνίσταται ιδιαίτερα στον αγρότη να:

  • Επισκέπτεται συχνά το χωράφι, να παρατηρεί προσεκτικά τα φυτά και να παίρνει δείγματα και μετρήσεις για να προσδιορίσει τον «εχθρό» και την εξάπλωσή του,
  • Να γνωρίζει τους παράγοντες που ευνοούν τη διάδοση των παρασίτων και το οικονομικό εύρος της καλλιέργειας για να αποφασίσει εάν, πότε και πώς πρέπει να λάβετε μέτρα,
  • Το να ληφθούν μέτρα προτού η ασθένεια ή το παράσιτο μολύνει ολόκληρο το χωράφι μπορεί να μειώσει την ποσότητα των χημικών που χρησιμοποιούνται και να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της προστασίας των καλλιεργειών.

Τα πιο σημαντικά και συνηθισμένα παράσιτα του καλαμποκιού

Ορισμένα παράσιτα ευνοούνται σε συγκεκριμένα στάδια ανάπτυξης του καλαμποκιού, ενώ άλλα αποτελούν απειλή καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.

Πράσινο σκουλήκι

Το πράσινο σκουλήκι του καλαμποκιού (Helicoverpa armigera ή Helicoverpa zea) είναι ένα σημαντικό και κοινό έντομο που αποτελεί εχθρό του καλαμποκιού και μπορεί να προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές στο γλυκό καλαμπόκι. Η προνύμφη μπορεί να προκαλέσει ζημιές στα φύλλα, στους μίσχους και ιδιαίτερα στα μαλλιά και στον σπάδικα, μέρη με τα οποία το έντομο προτιμά να τραφεί. Τέτοιες βλάβες μπορούν να μειώσουν την επικονίαση και την συνεκτικότητα των κόκκων, ενώ η προσβολή του σπάδυκα υποβοηθά μια πιθανή μεταγενέστερη μόλυνση από μυκοτοξίνες. Το έντομο διαχειμάζει στο έδαφος ως νύμφη. Άλλα φυτά ξενιστές είναι το βαμβάκι, η ντομάτα και μερικά όσπρια.

Τα μέτρα ελέγχου θα πρέπει να λαμβάνουν χώρα στο στάδιο εκκόλαψης των αυγών των εντόμων και όσο ακόμα υπάρχουν νεαρές κάμπιες (έως 5 cm), αλλά η παρακολούθηση της εκκολάψεως των προνυμφών θα πρέπει να συνεχιστεί και αργότερα μέσα στην σεζόν. Εκτός από τα χημικά φυτοφάρμακα, ένας αγρότης μπορεί να χρησιμοποιήσει παγίδες φερομόνης, Bacillus thuringiensis και φυσικά να επωφεληθεί από τους φυσικούς εχθρούς των εντόμων (1).

Busseola fusca

Το έντομο Busseola fusca (Chilo partellus, Chilo orichalcociliellus, Sesamia calamistis) εξακολουθεί να είναι ένα από τα σημαντικότερα παράσιτα που προσβάλλουν τον αραβόσιτο. Μπορεί να προκαλέσει σημαντικές ζημιές (μέχρι 50-75% μείωση απόδοσης) σε καλλιέργειες αραβοσίτου στις αναπτυσσόμενες χώρες (επηρεάζει 30 εκατομμύρια εκτάρια ή 300 εκατομμύρια στρέμματα (2)), αλλά και στην Ευρώπη. Το κεχρί, το σόργο και το ζαχαροκάλαμο είναι άλλα φυτά ξενιστές του εντόμου. Οι κάμπιες (προνύμφη) έχουν κίτρινο-καφέ χρώμα με καφέ κεφάλια και τρέφονται με νεαρά φυτά, προκαλώντας το φαινόμενο «dead heart» (δηλαδή το φαινόμενο κατά το οποίο το εσωτερικού των στελέχων μένει κούφιο) και καταστρέφοντας τα φύλλα. Καθώς η προνύμφη ωριμάζει, εισέρχεται στους μίσχους. Η ζημιά που προκαλεί στην τροφοδοσία του φυτού έχει ως αποτέλεσμα αδύναμα και κούφια στελέχη και υπανάπτυκτα φυτά (λόγω διαταραχής της ροής των θρεπτικών συστατικών και του νερού στο φυτό) (3).

Ο αγρότης θα πρέπει να αρχίσει να παρακολουθεί τα φυτά 3 εβδομάδες μετά τη φύτευση (2 φορές την εβδομάδα) μέχρι το στάδιο της ανθοφορίας. Τα μέτρα ελέγχου πρέπει να λαμβάνουν χώρα πριν η προνύμφη εισέλθει στους μίσχους. Για άμεσο έλεγχο, ο αγρότης μπορεί να χρησιμοποιήσει χημικά διαλύματα (4) και βιολογικά μέσα, όπως φυσικούς εχθρούς, παράσιτα, B. thurigiensis και βιοπαρασιτοκτόνα (3). Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες ανθεκτικές ποικιλίες καλαμποκιού: TELA hybrids (5), KDH4SBR, KDH5, KEMBU 214, EMB 0702, KATEH 2007-3, MTPEH 0703 (6).

Αγρότιδα – Καραφατμέ

Οι αγρότιδες (Agrotis ipsilon, Peridroma saucia) είναι μεγάλοι εχθροί για τα σπορόφυτα αραβοσίτου. Η κάμπια διαχειμάζει στο έδαφος και ξεκινά τη δράση της την άνοιξη. Οι προνύμφες τρέφονται με τους μίσχους και τα φύλλα και μπορούν να προκαλέσουν την αποκοπή των νεαρών φυτών από τη βάση τους. Άλλα φυτά ξενιστές των αγροτίδων είναι το μπιζέλι, η μηδική και πολλά λαχανικά (όπως πατάτα, ντομάτα, σταυρανθή, μαρούλι κ.λπ.).

Υπάρχουν κατάλληλα επεξεργασμένοι σπόροι (dressed seeds) στην αγορά για τον περιορισμό του παρασίτου. Η εξάπλωση του δολώματος στο έδαφος είναι μια άλλη αποτελεσματική λύση περιορισμού του. Δεδομένου ότι το έντομο μπορεί να μεταναστεύσει στην καλλιέργεια αραβοσίτου από γειτονικές περιοχές με βοσκότοπους και ζιζάνια ή από υπολείμματα προηγούμενων καλλιεργειών (ξενιστές) που παραμένουν στο χωράφι, ο αγρότης θα πρέπει να λάβει μέτρα για να ελαχιστοποιήσει αυτούς τους κινδύνους. Οι αγροτίδες έχουν πολλούς φυσικούς εχθρούς (αρπακτικά έντομα, παρασιτοειδή και ασθένειες) που είναι σύμμαχοι των αγροτών και μπορούν να διευκολύνουν τη μείωση του πληθυσμού των εντόμων. Για το λόγο αυτό, συνίσταται να αποφεύγεται η (εκτεταμένη) χρήση χημικών ενώσεων που μπορούν να βλάψουν αυτούς τους φυσικούς εχθρούς.

Αφίδες (Μελίγκρες, Φυτόψειρες) και Θρίπας της Καλιφόρνιας

Και τα δύο έντομα μπορούν να μειώσουν την παραγωγικότητα των φυτών αραβοσίτου και να προκαλέσουν σημαντική ζημιά, ειδικά σε ήδη καταπονημένα φυτά και κάτω από ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες. Στις σοβαρές περιπτώσεις προσβολής, τα φυτά γίνονται χλωρωτικά (κιτρινωπές κηλίδες στα φύλλα). Ο πληθυσμός των εντόμων αυτών είναι μεγαλύτερος συνήθως στο τέλος της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού. Τις περισσότερες φορές, κανένας από τους εχθρούς δεν ελέγχεται αποτελεσματικά, αφού ο ψεκασμός δεν είναι οικονομικά συμφέρουσα επιλογή. Ωστόσο, οι αφίδες έχουν πολλούς φυσικούς εχθρούς που μπορούν να τις «κρατήσουν υπό έλεγχο» (π.χ. προνύμφες πασχαλίτσας, παρασιτοειδείς σφήκες κ.λπ.) (1). Σε περιοχές όπου οι αφίδες αποτελούν κοινό πρόβλημα, οι αγρότες μπορούν να επιλέξουν να σπείρουν ανθεκτικά υβρίδια καλαμποκιού (ποικιλίες που έχουν ανθεκτικότητα στην Ostrinia μπορούν να λειτουργήσουν). Ο πληθυσμός θα πρέπει να παραμείνει υπό έλεγχο, ειδικά σε περιοχές όπου έχει αναφερθεί ο ιός που προκαλεί τη θανατηφόρα νέκρωση του αραβοσίτου (Maize Lethal Necrosis Disease) (βλ. περισσότερες πληροφορίες παρακάτω).

Holotrichia Serrata, Μαύρη Ψαλίδα των Αγρών και Ακρίδες 

Και τα τρία αυτά έντομα μπορούν να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα και απώλειες στο καλαμπόκι (κατά τα στάδια ανάπτυξης του φυτού), με μεγαλύτερα προβλήματα να αναφέρονται στην Αφρική και την Κίνα. Σε αντίθεση με άλλες καλλιέργειες δημητριακών, υπάρχει περιορισμένος αριθμός πιστοποιημένων εντομοκτόνων στην αγορά για τις καλλιέργειες αραβόσιτου.

Οι πιο συχνές και σημαντικές ασθένειες του καλαμποκιού

Η μονοκαλλιέργεια, η μειωμένη ή καθόλου άροση, η υπερβολική χρήση χημικών προστατευτικών και η κλιματική αλλαγή έχουν συμβάλει στην αύξηση της σοβαρότητας της προσβολής του αραβόσιτου από πολλές ασθένειες, θέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο την τελική απόδοση της καλλιέργειας. Οι αγρότες θα πρέπει να επισκέπτονται συχνά τα χωράφια τους και να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τις πιο σημαντικές ασθένειες του καλαμποκιού ήδη από πρώιμο στάδιο, για να αναλάβουν δράση. Συνήθως, ένα σύστημα ολοκληρωμένης διαχείρισης και βέλτιστων πρακτικών έχει τα καλύτερα αποτελέσματα. Περιλαμβάνει ψεκασμό φυλλώματος, επεξεργασίες σπόρων, διαχείριση υπολειμμάτων καλλιέργειας, αμειψισπορά και ισορροπημένη παροχή θρεπτικών συστατικών και νερού στα φυτά. Οι ασθένειες μπορεί να προκληθούν από φυτοπαθογόνους μύκητες, βακτήρια ή ιούς.

Οι σημαντικότερες μυκητιάσεις του καλαμποκιού

Κερκοσπορίαση

Η Κερκοσπορίωση (παθογόνος παράγοντας: Cercospora zeae-maydis) θεωρείται η κύρια απειλή για τις καλλιέργειες αραβοσίτου στα περισσότερα μέρη του κόσμου, προκαλώντας ακόμη και έως και 100% απώλειες στην απόδοση του καρπού. Ο μύκητας επιβιώνει στα υπολείμματα των καλλιεργειών, γι’ αυτό το πρόβλημα γίνεται εντονότερο όταν οι αγρότες σπέρνουν καλαμπόκι στο ίδιο χωράφι κάθε χρόνο και δεν οργώνουν. Η μόλυνση ξεκινά από τα κάτω φύλλα ως τραυματισμός, και σταδιακά εξαπλώνεται προς τα πάνω. Στα πρώτα στάδια, οι τραυματισμοί είναι μικρού μεγέθους και έχουν κίτρινο περίγραμμα, το οποίο διαστέλλεται δημιουργώντας μεγαλύτερες γκρίζες κηλίδες, επιμήκεις (μήκους έως 5 cm, πλάτους 0,3 cm) παράλληλες στις φλέβες των φύλλων. Ο ζεστός, υγρός, συννεφιασμένος καιρός με πολλές βροχοπτώσεις βοηθά στην εξάπλωση της μόλυνσης. Προοδευτικά τα προσβεβλημένα φύλλα ξηραίνονται και νεκρώνουν.

Για να αποφευχθούν απώλειες, ένας αγρότης μπορεί να επιλέξει να καλλιεργήσει ένα υβρίδιο ανθεκτικό στην κερκοσπορίωση. Αυτό συνίσταται ιδιαίτερα σε περιοχές με ιστορικό μόλυνσης από τον μύκητα. Σε συνδυασμό με την αμειψισπορά, αυτό το μέτρο θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμο στη διαχείριση ασθενειών όταν ο γεωργός δε θέλει να οργώσει. Εναλλακτικά, υπάρχουν ορισμένα κατάλληλα μυκητοκτόνα διαθέσιμα στην αγορά. Ακόμα, ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν νωρίτερα, ειδικά όταν αναμένονται ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη του παθογόνου και το καλλιεργούμενο υβρίδιο είναι ευαίσθητο.

Ελμινθοσπορίωση

Ο Exserohilum turcicum (Helminthosporium turcicum) και ο Bipolaris maydis (Helminthosporium maydis) είναι υπεύθυνοι για την ελμινθοσπορίωση του καλαμποκιού. Και οι δύο μύκητες προκαλούν την εμφάνιση των επιμήκων γκριζοπράσινων-καστανών τραυματισμών των φύλλων και τις σημαντικές απώλειες στις καλλιέργειες καλαμποκιού στις μέρες μας. Στην περίπτωση του Helminthosporium turcicum, η προσβολή επεκτείνεται σταδιακά σε ολόκληρο το φύλλο και δεν περιορίζεται στις φλέβες των φύλλων. Ο υγρός, βροχερός, ζεστός και με ανέμους καιρός είναι ευνοϊκός για την ανάπτυξη και την εξάπλωση της ασθένειας στο καλαμπόκι.

Τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας θα μπορούσαν να είναι παρόμοια με της κερκοσπορίωσης, ειδικά στα αρχικά στάδια της μόλυνσης. Ίσως χρειαστεί πιο εξειδικευμένη διάγνωση για την αναγνώριση του υπεύθυνου παθογόνου. Εκτός από τα μυκητοκτόνα, πολύ αποτελεσματικές μέθοδοι για τον έλεγχο αυτών των ασθενειών είναι η κατάλληλη διαχείριση των υπολειμμάτων (όργωμα, καύση), η αμειψισπορά με είδη που δεν αποτελούν ξενιστές και η χρήση ανθεκτικών υβριδίων.

Η σκωρίαση (Puccinia sorghi) και ο περονόσπορος, είναι δύο από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες του καλαμποκιού παγκοσμίως και μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες (ειδικά στην Ασία και την Αφρική), εάν δεν ληφθούν μέτρα εγκαίρως. Εξαπλώνονται πολύ εύκολα μέσα στην καλλιέργεια, ενώ ταυτόχρονα μπορούν και να μεταφερθούν εύκολα από και προς γειτονικά χωράφια με την ίδια καλλιέργεια. Στην περίπτωση αυτή, μπορεί να γίνει πλέον λόγος για επιδημία.

Περονόσπορος

Η συγκεκριμένη ασθένεια μπορεί να επιβιώσει τόσο σε υπολείμματα καλλιεργειών όσο και σε άλλες γειτονικές καλλιέργειες και ζιζάνια. Μεταφέρεται τόσο μέσω του αέρα όσο και μέσω των σπορίων του. Τα σπορόφυτα μπορούν να μολυνθούν στην αρχή της σεζόν και το πρόβλημα γίνεται χειρότερο όταν ο καιρός έιναι υγρός και ζεστός. Ανάλογα με την περιοχή, την ποικιλία καλαμποκιού και τα παθογόνα που προκαλούν την ασθένεια, ο αγρότης μπορεί να παρατηρήσει συμπτώματα όπως περιορισμένη ανάπτυξη φυτών, χλώρωση στα φύλλα, τα οποία καλύπτονται συνήθως από λευκή σκόνη (ανάπτυξη μυκήτων) και στις δύο πλευρές τους, δυσμορφία των μαλλιών και ως αποτέλεσμα μείωση ή μηδενική παραγωγή κόκκων (σπυριών)(7).

Το πιο σημαντικό και αποτελεσματικό μέτρο είναι η επιλογή ενός ανθεκτικού υβριδίου αραβοσίτου. Επιπλέον, ο αγρότης μπορεί να εφαρμόσει αμειψισπορά, χρήση συστηματικών μυκητοκτόνων, ψεκασμούς, επεξεργασίες σπόρων, καθώς και πρώιμη σπορά (4,8).

Σκωρίαση

Η συγκεκριμένη ασθένεια έχει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα, το οποίο είναι ορατό με γυμνό μάτι. Τα συμπτώματα είναι πιο έντονα στο πάνω μέρος του φυτού, το οποίο μολύνεται ευκολότερα από σπόρια μυκήτων που μεταφέρονται με τον άνεμο. Σε σοβαρές λοιμώξεις, τα φύλλα (και άλλα μέρη του φυτού) καλύπτονται και στις δύο πλευρές από πορτοκαλοκαφέ φλύκταινες που στην επιφάνειά τους έχουν ένα στρώμα σκόνης.

Σε χωράφια όπου καλλιεργούνται ποικιλίες ποπ κορν ή γλυκού καλαμποκιού, συνίσταται η εφαρμογή 2-3 διαφυλλικών ψεκασμών με κατάλληλο μυκητοκτόνο (9) λόγω της υψηλής ευαισθησίας των φυτών αυτών στην σκωρίαση. Η εφαρμογή θα πρέπει να γίνει αρκετά νωρίς για να είναι αποτελεσματική. Στην αγορά διατίθενται επίσης ποικιλίες ανθεκτικές ή ημιανθεκτικές (ανεκτικές).

Άνθρακας Ταξιανθιών – Καπνιά

Προκαλείται από τον μύκητα Sphacelotheca ή Sporisorium reiliana και θεωρείται ασθένεια με υψηλή οικονομική σημασία για τους παραγωγούς αραβοσίτου. Αυτός ο «σιωπηλός εχθρός» προσβάλλει τα νεαρά σπορόφυτα αραβοσίτου τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την ανάδυση από το έδαφος, εξαπλώνεται και αναπτύσσεται ταχύτατα μέσα στο φυτό χωρίς εμφανή συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Τα συμπτώματα εμφανίζονται στο στάδιο της ανθοφορίας του καλαμποκιού. Τα αναπαραγωγικά μέρη των φυτών αραβοσίτου που έχουν μολυνθεί έχουν κακοσχηματισμένα μαλλιά (μουστάκια=νήματα στην κορυφή του σπάδικα) (9).

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποφευχθεί οποιαδήποτε απώλεια από αυτό το παθογόνο είναι να ληφθούν προληπτικά μέτρα. Το πιο αποτελεσματικό είναι η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών αραβοσίτου στην ασθένεια αυτή (π.χ. Hybrid B840). Ο μύκητας μπορεί να επιβιώσει στο έδαφος για πολλά χρόνια, επομένως η χρήση επεξεργασμένων σπόρων με μυκητοκτόνα μπορεί να είναι απαραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις με ιστορικό προσβολής. Η πρώιμη σπορά και η ισορροπημένη λίπανση (ο φώσφορος έχει θετική επίδραση, ενώ το άζωτο μπορεί να αυξήσει το πρόβλημα με τη νόσο) είναι επίσης σημαντικές.

Σηψιρριζίες από Pythium και Rhizoctonia

Και οι δύο μύκητες προσβάλλουν το ριζικό σύστημα των φυτών αραβοσίτου σε οποιοδήποτε αναπτυξιακό στάδιο, οδηγώντας σε σήψη. Τα μολυσμένα φυτά μπορεί να έχουν περιορισμένη ανάπτυξη (φυτά νάνοι), χαμηλή αντοχή, χλωρωτικά, αποχρωματισμένες ρίζες και να πλαγιάζουν ή να πεθαίνουν. Τα παθογόνα ευνοούνται από την υψηλή συγκέντρωση νερού στο έδαφος (κακώς στραγγιζόμενα χωράφια) και γενικά τις χαμηλές θερμοκρασίες.

Η αμειψισπορά με είδη ψυχανθών ανθεκτικά στην ασθένεια και η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών μπορεί να προσφέρει καλά αποτελέσματα. Σε χωράφια με γνωστό πρόβλημα, ο αγρότης μπορεί να χρησιμοποιήσει σπόρους επεξεργασμένους με κατάλληλα μυκητοκτόνα ή/και σπόρους που έχουν απολυμανθεί και να λάβει μέτρα για τη βελτίωση της αποστράγγισης του εδάφους του χωραφιού.

Οι πιο σημαντικές ιογενείς ασθένειες του καλαμποκιού

Θανατηφόρος νέκρωσης καλαμποκιού (Maize Lethal Necrosis Disease, MLND)

Όπως υποδηλώνει το όνομά της, η ασθένεια είναι μια από τις πιο καταστροφικές ασθένειες που με τις οποίες μπορεί να έρθει αντιμέτωπος ένας παραγωγός καλαμποκιού. Είναι μια συνεργική ιογενής νόσος που προκαλείται από 2 ιούς: τον ιός χλωρωτικής ποικιλοχλώρωσης του καλαμποκιού (MCMV) και έναν από τους πολλούς ιούς της οικογένειας Potyviridae (11). Μπορεί να εμφανιστεί σε όλα τα στάδια ανάπτυξης των φυτών. Επίσης, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ανάπτυξής τους, χλώρωση των φύλλων τους (από τη βάση τους) με αποτέλεσμα «dead heart» στα νεότερα φυτά, δυσμορφίες, μικρό αριθμό αυτιών/σπαδίκων ή και καθόλου, φτωχές αρσενικές ταξιανθίες ή ακόμα και θάνατο. Οι ιοί μπορούν να μεταδοθούν με σπόρους από μολυσμένα φυτά και φορείς όπως θρίπες αραβοσίτου, αφίδες και σκουλήκια.

Δεν υπάρχει θεραπεία για τις ιογενείς ασθένειες. Ως αποτέλεσμα, ο αγρότης πρέπει να λάβει προληπτικά μέτρα για την αποφυγή μολύνσεων. Πρώτον, πρέπει να χρησιμοποιεί αποκλειστικά πιστοποιημένους σπόρους, ειδικά εάν ο ιός έχει ήδη αναφερθεί στην περιοχή του χωραφιού ή εάν οι σπόροι προέρχονται από μια τέτοια περιοχή. Επιπλέον, υπάρχουν διαθέσιμα ορισμένα ανθεκτικά υβρίδια. Η αμειψισπορά με είδη που δεν αποτελούν ξενιστές σε συνδυασμό με τον επιτυχή έλεγχο των ζιζανίων και των εντόμων μπορεί να είναι χρήσιμη. Εάν ο αγρότης παρατηρήσει οποιαδήποτε ύποπτα συμπτώματα, πρέπει να αφαιρέσει και να κάψει τα μολυσμένα φυτά αραβοσίτου.

Η αμειψισπορά ως μέσο περιορισμού της εμφάνισης των «εχθρών» του καλαμποκιού

Η μονοκαλλιέργεια αραβοσίτου σε μια μεγάλη περιοχή ή από το ένα έτος στο άλλο μπορεί να ευνοήσει ασθένειες και παράσιτα του αραβοσίτου. Ο γεωργός πρέπει να αποφύγει ενέργειες για τη μείωση αυτού του κινδύνου και η αμειψισπορά είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο. Το σύστημα αμειψισποράς, δηλαδή το ποιες καλλιέργειες θα διαδεχθούν τον αραβόσιτο στο συγκεκριμένο χωράφι και για πόσες καλλιεργητικές περιόδους, πρέπει να σχεδιαστεί πολύ προσεκτικά. Στόχος είναι να επιλέξουμε άλλες καλλιέργειες που δεν είναι ξενιστές παρασίτων και ασθενειών του καλαμποκιού. Για το λόγο αυτό, πρέπει να αποφύγουμε να φυτέψουμε μετά τον αραβόσιτο ορισμένες συγκεκριμένες καλλιέργειες δημητριακών (όπως το σόργο), ειδικά εάν το χωράφι μας έχει γνωστό ιστορικό Θανατηφόρου Νέκρωσης Αραβοσίτου. Ωστόσο, το σιτάρι, το κριθάρι και η βρώμη χρησιμοποιούνται ευρέως με επιτυχία στην αμειψισπορά του καλαμποκιού. Τα φασόλια (σόγια), τα μαυρομάτικα φασόλια και τα μπιζέλια (φυτά της οικογένειας Leguminosae) είναι προτιμότερα. Σε προγράμματα αμειψισποράς που διαρκούν πολλά χρόνια, ο αγρότης μπορεί να χρησιμοποιήσει και πατάτες ή κρεμμύδια. Για να επιλέξετε το καλύτερο σχέδιο για την αμειψισπορά σας, μπορείτε να συμβουλευτείτε κάποιον πιστοποιημένο γεωπόνο της περιοχής σας.

Πηγές

  1. https://www.daf.qld.gov.au/business-priorities/agriculture/plants/crops-pastures/broadacre-field-crops/insect-pest-management-specific-crops/insect-pest-management-maize
  2. https://www.cambridge.org/core/journals/international-journal-of-tropical-insect-science/article/abs/div-classtitlenatural-enemies-of-cereal-stemborers-in-east-africa-a-reviewdiv/5BB99F08B04EA3D3C6740E911CFC11CE
  3. https://agritech.tnau.ac.in/crop_protection/crop_prot_crop_insectpest%20_cereals_maize.html
  4. https://www.jica.go.jp/nepal/english/office/others/c8h0vm0000bjww96-att/tm_1.pdf
  5. https://www.cimmyt.org/news/new-maize-hybrid-shows-resistance-to-stem-borers-in-south-africa/
  6. https://www.plantwise.org/KnowledgeBank/pmdg/20137804329#
  7. https://repository.cimmyt.org/bitstream/handle/10883/3707/13180.pdf?sequence=1&isAllowed=y
  8. https://iimr.icar.gov.in/idm-for-important-diseases-of-maize/
  9. https://www.nepjol.info/index.php/JMRD/article/view/14242
  10. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30059641/

Ενδιαφέροντα Στοιχεία για το Καλαμπόκι

Θρεπτική Αξία Καλαμποκιού – Οφέλη Κατανάλωσης Καλαμποκιού

Γενικές Πληροφορίες για το Καλαμπόκι και την Καλλιέργειά του

Επαγγελματική Καλλιέργεια Καλαμποκιού

Βασικές Αρχές για την Επιλογή της Κατάλληλης Ποικιλίας Καλαμποκιού

Προετοιμασία και Απαιτήσεις Εδάφους για την Καλλιέργεια Καλαμποκιού – Σπορά Καλαμποκιού

Παράσιτα και Ασθένειες στην Καλλιέργεια Καλαμποκιού

Πώς να ποτίσετε το καλαμπόκι – Η άρδευση στο καλαμπόκι

Λίπανση στην Καλλιέργεια Καλαμποκιού

Καταπολέμηση Zιζανίων στην Kαλλιέργεια Kαλαμποκιού για Yψηλότερες Aποδόσεις

Απόδοση, Συγκομιδή και Μετασυλλεκτικός χειρισμός του Καλαμποκιού

Οι συνεργάτες μας

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με Μ.Κ.Ο., Πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς παγκοσμίως ώστε μαζί να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους κοινούς μας στόχους για βιωσιμότητα και ευημερία των ανθρώπων.