Παπάγια: Ενδιαφέροντα στοιχεία, διατροφική αξία και οφέλη για την υγεία

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την παπάγια

• Η παπάγια είναι ένα δημοφιλές εξωτικό φρούτο με γλυκιά γεύση που θυμίζει αυτή του πεπονιού.
• Η επιστημονική της ονομασία είναι Carica papaya L.
• Ανήκει στην οικογένεια Caricaceae και μονοπωλεί το οικονομικό ενδιαφέρον μεταξύ των υπολοίπων φρούτων της οικογένειας αυτής.
• Ενώ μερικές φορές τα ονόματα papaya και pawpaw χρησιμοποιούνται ως συνώνυμα (για παράδειγμα στην Αυστραλία), υπάρχει ένα ξεχωριστό φυτό που ονομάζεται pawpaw (Asimina triloba) και διαφέρει από την παπάγια. 
• Η παπάγια προέρχεται από την Κεντρική Αμερική και το Μεξικό (τροπικές περιοχές). Ενώ το pawpaw απαντάται κυρίως στη Βόρεια Αμερική.
• Άλλες κοινές ονομασίες για την παπάγια είναι “πεπόνι δέντρου”, malakor, loko, ma kuai thet (Ταϊλάνδη) και du du (Βιετνάμ).
• Ενώ θεωρείται δέντρο, στην πραγματικότητα είναι ποώδες φυτό.
• Ο καρπός της παπάγιας είναι μούρο.
• Το χρώμα του καρπού μπορεί να ποικίλλει από έντονο πορτοκαλί έως ανοιχτό κίτρινο.
• Το σχήμα του καρπού ποικίλλει από επιμήκη-οβάλ έως στρογγυλό ή αχλαδοειδές και μπορεί να ζυγίζει από 1 έως πάνω από 3 κιλά.
• Στους αγρότες το φυτό αυτό είναι δημοφιλές λόγω της ταχείας ανάπτυξης τους και ακολούθως της γρήγορης παραγωγής καρπών.  
• Κάθε καρπός έχει κατά μέσο όρο 100-500, μεσαίου μεγέθους, μαύρους, στρογγυλούς σπόρους συγκεντρωμένους στο κέντρο του. 
• Θεωρείται ένα νόστιμο, υγιεινό φρούτο πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, βιταμίνες Α, Β και C.
• Διάφορα μέρη του φυτού, όπως ο καρπός, οι ρίζες, τα φύλλα και οι μίσχοι, έχουν χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς, και πιο συγκεκριμένα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Ο ώριμος καρπός μπορεί να καταναλωθεί ωμός, αποξηραμένος, ως μαρμελάδα, κονσέρβα ή ως χυμός. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άγουροι καρποί μπορούν να επεξεργαστούν και να συλλεχθούν. Κάποιες περιοχές χρησιμοποιούν τους σπόρους της παπάγιας για να αξιοποιήσουν το έλαιο που περιέχεται ή για να υποκαταστήσουν το μαύρο πιπέρι.
• Ο άγουρος, ανώριμος καρπός της παπάγιας είναι πλούσιος σε λευκό γαλακτώδες κόμμι (latex).
• Οι χώρες που παράγουν τις μεγαλύτερες ποσότητες παπάγιας για εμπορικούς σκοπούς είναι η Ινδία, η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Νιγηρία και το Μεξικό. 
• Η παπάγια είναι το τέταρτο κατά σειρά, τροπικό φρούτο που συγκεντρώνει τις περισσότερες εμπορικές συναλλαγές. Στις παραπάνω θέσεις, βρίσκουμε τη μπανάνα, το μάνγκο και τον ανανά. 

Διατροφική αξία της παπάγιας 

Πόσες θερμίδες έχει η παπάγια; 

Ένας μικρός καρπός παπάγιας βάρους περίπου 157 γραμμαρίων έχει:

• 67,5 kcal (ενέργεια)
• 138 γραμμάρια νερού
• 0,74 g πρωτεΐνης
• 2,67 g φυτικές ίνες
• 31,4 g ασβέστιο (Ca)
• 33 mg μαγνήσιο
• 268 mg κάλιο
• 12,6 mg Νάτριο (Na)
• 95. 6 mg Βιταμίνη C (περισσότερο από το 100% της συνιστώμενης διαιτητικής δόσης (RDA))
• 73,8 μg Βιταμίνη Α
• 430 μg Β-καροτένιο

Οφέλη της Παπάγια για την υγεία

Είναι η παπάγια υγιεινή;

Η παπάγια είναι διάσημη όχι μόνο για την ωραία της γεύση αλλά και για τις ιατρικές της ιδιότητες. Ο καρπός και ο χυμός της έχουν αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες που μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να προστατεύσουν τον οργανισμό από καρδιαγγειακές και νευρολογικές διαταραχές. Ομοίως, τα φύλλα, οι καρποί και οι σπόροι έχουν αντιμικροβιακές ιδιότητες.

Οι πράσινοι καρποί και τα φύλλα χρησιμοποιούνται σε καλλυντικά, καθώς περιέχουν παπαΐνη (μια θεϊολική πρωτεάση) και άλλα ένζυμα. Η παπάγια είναι ευεργετική για τη φροντίδα και την αποκατάσταση του δέρματος αφού περιέχει βιταμίνη Α, η οποία επιταχύνει το σχηματισμό νέων κυττάρων και προστατεύει τις εξωτερικές στιβάδες του δέρματος. Το φρούτο είναι επίσης πολύ πλούσιο σε βιταμίνη C, ένα αντιοξειδωτικό που ενισχύει την αντοχή των τριχοειδών αγγείων. Ακόμη, η παπάγια χρησιμοποιείται σε προϊόντα για το δέρμα, πρσφέροντας ένα φυσικό “λίφτινγκ” και αναζωογόνηση των κυττάρων. Μπορεί να ωφελήσει το δέρμα βελτιώνοντας την υφή του (πιο λείο, απαλό και ελαστικό). Επίσης, η παπάγια μειώνει τα σημάδια της πρόωρης γήρανσης και αποβάλλει τα νεκρά κύτταρα του δέρματος. Το τσάι και ο καρπός της παπάγιας περιέχουν ένα ένζυμο που διαλύει τα επιφανειακά υπολείμματα των κυττάρων, καθιστώντας την ένα εξαιρετικό peeling προσώπου. Το β-καροτένιο προστατεύει το δέρμα και παρέχει ελαστικότητα.

Διαβάστε περισσότερα: 

Παπάγια: Ενδιαφέροντα στοιχεία, διατροφική αξία και οφέλη για την υγεία

Πληροφορίες για την παπάγια

Επαγγελματική καλλιέργεια παπάγιας

Πηγές:

Morton, J. (1987). Papaya. Fruits of warm climates. Retrieved 2016, April 26 from Department of Horticulture and Landscape Architecture, Purdue University website: https://hort.purdue.edu/newcrop/morton/papaya_ars.html

https://www.sciencedirect.com/book/9780857090904/postharvest-biology-and-technology-of-tropical-and-subtropical-fruits

https://www.sciencedirect.com/referencework/9780123849533/encyclopedia-of-food-and-health

https://edepot.wur.nl/10209

https://fdc.nal.usda.gov/fdc-app.html#/food-details/169926/nutrients

https://www.wifss.ucdavis.edu/wp-content/uploads/2016/10/Papayas_PDF.pdf

https://edis.ifas.ufl.edu/publication/MG054

https://www.wwps.org/images/departments/nutrition_services/fruitsandveggies/papaya_fs.pdf

Carvalho FP. Agriculture, pesticides, food security and food safety. Environ Sci Policy. 2006; 9(7–8):685– 92.

FAO. Food and Agriculture Organization of the United Nation. Sustainable Food Systems. Concept and Framework. 2018.

Kuhfuss L, Préget R, Thoyer S, Hanley N (2016) Nudging farmers to enrol land into agri-environmental schemes: the role of a collective bonus. Eur Rev Agric Econ 43:609–636.

Lamichhane JR, Dachbrodt-Saaydeh S, Kudsk P, Messéan A (2015) Toward a reduced reliance on conventional pesticides in European agriculture. Plant Dis 100:10–24.

Le Gal P-Y, Dugué P, Faure G, Novak S (2011) How does research address the design of innovative agricultural production systems at the farm level? A review. Agric Syst 104:714–728.

Lechenet M, Bretagnolle V, Bockstaller C et al (2014) Reconciling pesticide reduction with economic and environmental sustainability in arable farming. PLoS ONE 9:e97922.

Lefebvre M, Langrell SRH, Gomez-y-Paloma S (2015) Incentives and policies for integrated pest management in Europe: a review. Agron Sustain Dev 1:27–45

Lesur-Dumoulin C, Malézieux E, Ben-Ari T et al (2017) Lower average yields but similar yield variability in organic versus conventional horticulture. A meta-analysis. Agron Sustain Dev 37:45.

Liu B, Li R, Li H et al (2019) Crop/weed discrimination using a field imaging spectrometer system. Sensors 19:5154.

MacMillan T, Benton TG (2014) Agriculture: engage farmers in research. Nat News 509:25.

Mahlein A-K (2015) Plant disease detection by imaging sensors – parallels and specific demands for precision agriculture and plant phenotyping. Plant Dis 100:241–251.

Maria K, Maria B, Andrea K (2021) Exploring actors, their constellations, and roles in digital agricultural innovations. Agric Syst 186:102952.

Mariotte P, Mehrabi Z, Bezemer TM et al (2018) Plant–soil feedback: bridging natural and agricultural sciences. Trends Ecol Evol 33:129–142.

Martinelli F, Scalenghe R, Davino S et al (2015) Advanced methods of plant disease detection. A review. Agron Sustain Dev 35:1–25.

Sapkota, T.B.; Mazzoncini, M.; Bàrberi, P.; Antichi, D.; Silvestri, N. Fifteen years of no till increase soil organic matter, microbial biomass and arthropod diversity in cover crop-based arable cropping systems. Agron. Sustain. Dev. 2012, 32, 853–863.

Muller, A.; Schader, C.; Scialabba, N.E.H.; Brüggemann, J.; Isensee, A.; Erb, K.; Smith, P.; Klocke, P.; Leiber, F.; Stolze, M.; et al. Strategies for feeding the world more sustainably with organic agriculture. Nat. Commun. 2017, 8, 1290.

Seufert, V.; Ramankutty, N.; Foley, J.A. Comparing the yields of organic and conventional agriculture. Nature 2012, 485, 229–232.

Tal, A. Making conventional agriculture environmentally friendly: Moving beyond the glorification of organic agriculture and the demonization of conventional agriculture. Sustainability 2018, 10, 1078.