Καλλιέργεια πεπονιού στον κήπο μας – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν να καλλιεργούν τα δικά τους φρούτα και λαχανικά είτε ως χόμπι, είτε για να μπορούν να ελέγχουν τι τρώνε. Ωστόσο η καλλιέργεια φρούτων και λαχανικων στην αυλή, εγκυμονεί ορισμένους κινδύνους που σίγουρα πρέπει να αποφύγετε.

Πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε κατά την καλλιέργεια πεπονιών στον κήπο σας:

1. Τα 4 σημαντικότερα στοιχεία που για την καλλιέργεια πεπονιών στην αυλή μας είναι: Πλήρης ηλιοφάνεια, επαρκής χώρος, εδαφοκάλυψη (έτσι ώστε να αυξηθεί γρήγορα η θερμοκρασία του εδάφους και να ελέγξουμε τα ζιζάνια) και καλή αποστράγγιση.
2. Εάν σκέφτεστε να αρχίσετε να καλλιεργείτε πεπόνια από σπόρους, να έχετε κατά νου, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σπόροι που συλλέξατε μετά την κατανάλωση πεπονιών στο σπίτι μπορεί να είναι στείροι και συνεπώς να μην είναι σε θέση να παράγουν φυτά και καρπούς. Αντ ‘αυτού, εξετάστε την αγορά πιστοποιημένων σπόρων από ένα νόμιμο πωλητή. Αυτό θα εξασφαλίσει υψηλά ποσοστά βλάστικότητας και δεν θα χάσετε το χρόνο σας.
3. Αν σκέφτεστε να αρχίσετε να καλλιεργείτε πεπόνια από φυτό, μπορείτε να προμηθευτείτε τα φυτά σας από έναν πιστοποιημένο πωλητή και στη συνέχεια να τα μεταφυτεύσετε στις τελικές θέσεις τους. Πρέπει να επιλέξετε τον τύπο του πεπονιού που πρόκειται να καλλιεργήσετε προσεκτικά. Μπορείτε να ζητήσετε από τον τοπικό σας γεωπόνο να σας ενημερώσει για ασθένειες εδάφους που βρίσκονται σε έξαρση στην περιοχή σας, ούτως ώστε να επιλέξετε ένα φυτό που έχει μεγάλες πιθανότητες να ξεπεράσει τις δυσκολίες και τελικά να παράξει καλοσχηματισμένα και νόστιμα πεπόνια.
4. Τα πεπόνια προέρχονται από την Αφρική. Χρειάζονται ζεστό έδαφος για να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν. Κατά κανόνα, φυτεύουμε απευθείας τους σπόρους μας ή μεταφυτεύουμε τα νεαρά φυτά μας μόνο αφού έχουμε φυτεύσει σχεδόν κάθε άλλο λαχανικό στον κήπο μας κατά τη διάρκεια της ανοιξιάτικης περιόδου. Τα πεπόνια χρειάζονται θερμοκρασίες από 18 ° C έως 35 °C και άφθονο ηλιακό φως. Ακόμα και ένας ήπιος παγετός μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στους ιστούς και στα φρούτα. Σε τροπικά κλίματα, ο χειμώνας είναι η καλύτερη περίοδος για να ξεκινήσετε την καλλιέργεια, ενώ σε μέρη με ψυχρότερο κλίμα, μπορούμε να φυτέψουμε τα φυτά μας κατά τη διάρκεια της ανοιξιάτικης περιόδου.Οι επαγγελματίες καλλιεργητές πεπονιού καλύπτουν το χώμα με μια μαύρη πλαστική μεμβράνη, προκειμένου να θερμάνουν το έδαφος, να ενισχύσουν την ανάπτυξη του φυτού και να αποτρέψουν την ανάπτυξη των ζιζανίων. Οι ερασιτέχνες παραγωγοί μπορούν να κάνουν κάτι παρόμοιο, καλύπτοντας το έδαφος γύρω από το φυτό πεπονιού με ένα μαύρο πλαστικό φιλμ ή κάλυμμα. 
5. Πριν από την άροση ή τη φύτευση, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε ορισμένα οργανικά λιπάσματα για να αυξήσουμε τα επίπεδα θρεπτικών συστατικών του εδάφους. Πολλοί καλλιεργητές προτιμούν να εφαρμόζουν καλά χωνεμένη κοπριά ή κομπόστ ως μεθόδους λίπανσης κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.
6. Πρέπει να επιλέξουμε ένα ηλιόλουστο σημείο στην αυλή μας με καλή αποστράγγιση. Όταν καλλιεργούμε πεπόνια, η απόσταση μεταξύ φυτών είναι πολύ σημαντική. Εάν αλληλοκαλυφθούν τα φυτά, δεν θα είναι σε θέση να παράξουν καλοσχηματισμένα πεπόνια. Κατά κανόνα, φυτεύουμε 1 φυτό πεπονιού ανά τετραγωνικό μέτρο. Αν όλα πάνε καλά, θα είμαστε σε θέση να συλλέξουμε δύο καλά διαμορφωμένα πεπόνια από αυτό το φυτό. Ωστόσο, αν υποστυλώσουμε τα φυτά για να αναπτυχθούν κατακόρυφα, μπορούμε να φυτέψουμε δύο σπορόφυτα ανά 1 τετραγωνικό μέτρο. Η καλλιέργεια πεπονιών σε αναχώματα είναι μια καλή επιλογή, διότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αρδεύσουμε πιο εύκολα χωρίς να βρέξουμε το φύλλωμα.
7. Η σάρκα του πεπονιού περιέχει νερό σε ποσοστό περίπου 91%. Συνεπώς, τα πεπόνια χρειάζονται πολύ νερό για να παράξουν καλοσχηματισμένα φρούτα με νόστιμη σάρκα. Θα πρέπει να διατηρούμε το έδαφος υγρό, αποφεύγοντας ωστόσο την υπερβολική άρδευση. Η υπερβολική υγρασία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην καλλιέργεια . Επιπλέον, μεγάλες ποσότητες νερού κατά τη διάρκεια των σταδίων ωρίμανσης των φρούτων πιθανότατα θα προκαλέσουν υδαρή και άγευστα φρούτα. Καλύτερα να αποφύγουμε τη ρίψη νερού στο φύλλωμα, καθώς κάτι τέτοιο θα ευνοήσει την εμφάνιση ασθενειών. Κατά τη διάρκεια των φάσεων ωρίμανσης, οι ανάγκες του φυτού σε νερό μειώνονται. Εάν υπεραρδεύσουμε σε αυτά τα στάδια, θα καταλήξουμε να έχουμε υδαρή και άγευστα πεπόνια.
8. Ορισμένοι παραγωγοί προτιμούν να κλαδεύουν τους περιφερειακούς βλαστούς του φυτού. Το κλάδεμα διευκολύνει τον κατάλληλο αερισμό και επομένως, προστατεύει το φυτό από τις ευνοούμενες από την υγρασία λοιμώξεις. Άλλοι παραγωγοί όμως ισχυρίζονται ότι – με το κλάδεμα – σίγουρα καθυστερούμε την ανάπτυξη και την καρπόδεση του φυτού. Ωστόσο, σχεδόν όλοι οι παραγωγοί συμφωνούν στην αφαίρεση των περισσότερων από τα παραμορφωμένα ή υποανάπτυκτα πεπόνια, αφήνοντας 1-3 ανά φυτό. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται “αραίωση καρπών”. Η αραίωση καρπών ενθαρρύνει το φυτό να μεταφέρει τα θρεπτικά συστατικά του σε λιγότερα φρούτα, τα οποία τελικά θα γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος και πιο νόστιμα.
9. Η συγκομιδή πεπονιού ξεκινώντας από σπόρους διαρκεί κατά μέσο όρο 100 έως 130 ημέρες. Οι περισσότερες ποικιλίες είναι έτοιμες για συγκομιδή 78-90 ημέρες από τη μεταφύτευση. Αν μπορούμε να αποσπάσουμε εύκολα το μίσχο από τα φρούτα, τότε τα πεπόνια μας είναι έτοιμα για συγκομιδή.
10. Κατά την καλλιέργεια πεπονιών, να έχετε κατά νου ότι η εναλλαγή καλλιέργειας είναι ένας εύκολος τρόπος να αποφύγουμε εχθρούς και ασθένειες καθώς και πιθανή εδαφική εξάντληση. Κατά γενικό κανόνα, θα πρέπει να αποφεύγεται η καλλιέργεια φυτών της οικογένειας Cucurbitaceae στο ίδιο έδαφος για περισσότερα από δύο διαδοχικά έτη.