Επαγγελματική καλλιέργεια κολοκύθας, όσα πρέπει να γνωρίζετε

Επαγγελματική καλλιέργεια κολοκύθας, όσα πρέπει να γνωρίζετε
Κολοκύθα
Μοιράσου το:

Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες:

Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες: English (Αγγλικα) Español (Ισπανικα) हिन्दी (Ινδικα) Português (Πορτογαλικα)

Περισσότερες μεταφράσειςΛιγότερες μεταφράσεις

Η εμπορική καλλιέργεια κολοκύθας σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να είναι μια καλή πηγή εισοδήματος, αν γίνει ορθολογικά και σε κλιμακούμενη βάση, καθώς οι κολοκύθες είναι ένα δημοφιλές λαχανικό. Αυτά τα ετήσια, θερμής εποχής, ποώδη φυτά με κλιματσίδες είναι ενδημικά της Βόρειας, Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Οι περισσότερες κολοκύθες ανήκουν στα είδη Cucurbita pepo και Cucurbita maxima. Τα φυτά (ιδίως οι καρποί) είναι ευαίσθητα στις χαμηλές θερμοκρασίες και τον παγετό. Απαιτούν κατά μέσο όρο θερμοκρασίες από 15 έως 35°C, ενώ η θερμοκρασία του εδάφους δεν πρέπει να πέφτει κάτω από 15°C. Με λίγα λόγια, οι περισσότεροι επαγγελματίες καλλιεργητές κολοκύθας ξεκινούν την καλλιέργεια σπέρνοντας τους σπόρους σε ανοιχτό χωράφι ή σε εσωτερικό χώρο (για να μεταφυτεύσουν τα φυτά αργότερα). Για να προετοιμάσουν ένα κατάλληλο σπορείο ώστε να βελτιώσουν την εγκατάσταση των φυτών και να μεγιστοποιήσουν τη βλάστηση και την απόδοση, οι παραγωγοί καλλιεργούν το έδαφος, φτιάχνουν φυτώρια ή αυλάκια (εάν είναι απαραίτητο) και τοποθετούν μια μαύρη πλαστική μεμβράνη ως εδαφοκάλυψη μέσα στις σειρές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εφαρμόζουν ζωική κοπριά αρκετά πριν από τη φύτευση των κολοκυθών ή/και βασική λίπανση αζώτου, φωσφόρου και καλίου. Η χρήση μαύρης πλαστικής μεμβράνης είναι αρκετά συνηθισμένη στα χωράφια με κολοκύθες (ιδίως σε ψυχρότερα κλίματα) και συνδυάζεται με σύστημα στάγδην άρδευσης. Αυτή η μεμβράνη βοηθάει στη θέρμανση του εδάφους και είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο ελέγχου των ζιζανίων. Για να τοποθετήσουν τους σπόρους ή τα σπορόφυτα, οι καλλιεργητές ανοίγουν μικρές τρύπες στην πλαστική μεμβράνη, σκάβουν και τα φυτεύουν. Μπορεί να χρειαστεί αραίωμα των φυτών. Για τη μεγιστοποίηση της παραγωγής και τη διευκόλυνση της επικονίασης, οι αγρότες μπορούν να τοποθετήσουν 1 κυψέλη (μέλισσες) ανά 4 στρέμματα ή 2-3 κυψέλες ανά εκτάριο. Οι περισσότερες εμπορικές ποικιλίες κολοκύθας μπορούν να συγκομιστούν 100-130 ημέρες μετά τη σπορά. Η συγκομιδή μπορεί να γίνει μόνο με το χέρι με τη χρήση ψαλιδιών ή μαχαιριών. Μετά την ωρίμανση των καρπών, μπορούν να αποθηκευτούν έως και 6 μήνες σε 50-70% σχετική υγρασία και 10-12 °C.

Οι περισσότεροι παραγωγοί κολοκύθας εφαρμόζουν αμειψισπορά, καλλιεργητικά μέτρα ή χημική καταπολέμηση για να μειώσουν τον κίνδυνο ή να ελέγξουν τους εχθρούς και τις ασθένειες. Γενικά, θα πρέπει να αποφεύγουμε την καλλιέργεια στενά συγγενών ειδών καλλιέργειας (είδη Cucurbita) στο ίδιο έδαφος για περισσότερα από δύο συνεχόμενα έτη.

Διαβάστε περισσότερα:

15 ενδιαφέροντα στοιχεία για τις κολοκύθες

Κολοκύθα: διατροφική αξία και οφέλη για την υγεία

Ποικιλίες κολοκύθας και γενικές πληροφορίες για το φυτό

Καλλιέργεια κολοκύθας στο σπίτι

Επαγγελματική καλλιέργεια κολοκύθας, όσα πρέπει να γνωρίζετε

Εδαφικές απαιτήσεις, προετοιμασία εδάφους και φύτευση κολοκύθας

Άρδευση κολοκύθας

Λίπανση κολοκύθας

Παράσιτα, ασθένειες και έλεγχος ζιζανίων στην καλλιέργεια της κολοκύθας

Απόδοση κολοκύθας, συγκομιδή και αποθήκευση

Οι συνεργάτες μας

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με Μ.Κ.Ο., Πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς παγκοσμίως ώστε μαζί να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους κοινούς μας στόχους για βιωσιμότητα και ευημερία των ανθρώπων.