Διαχείριση Ζιζανίων στην Καλλιέργεια Κριθαριού

Τα πιο κοινά ζιζάνια του κριθαριού ανήκουν στις οικογένειες Asteraceae, Poaceae και Brassicaceae και είναι τα εξής (Mennan and Pala, 2018) (1):

• Αγριοβρώμη (Avena fatua)
• Άγριο σινάπι (Sinapis arvensis)
• Κολλιτσίδα (Galium aparine)
• Turgenia latifolia
• Παπαρούνα (Papaver rhoeas)
• Ανθεμίδα (Anthemis arvensis)
• Κίρσιο (Cirsium arvense)
• Στρίγκα (Striga Asiatica)

Αρχές ορθής χρήσης ζιζανιοκτόνων (2):

• Πάντα να συμβουλεύεστε κάποιον πιστοποιημένο γεωπόνο της περιοχής σας πριν εφαρμόσετε οποιοδήποτε ζιζανιοκτόνο. Η αλόγιστη χρήση ζιζανιοκτόνων επιφέρει δραματικά αποτελέσματα,
• Διαβάστε τις συστάσεις στην ετικέτα του προϊόντος,
• Μετά την εφαρμογή, να ελέγχετε τακτικά το χωράφι σας για να βεβαιωθείτε κατά πόσο έχει ελεγχθεί το πρόβλημα. Λάβετε υπόψη ότι τα ζιζάνια μπορούν να αναπαραχθούν είτε με σπόρους είτε να πολλαπλασιαστούν βλαστικά,
• Ο καθαρισμός του εξοπλισμού είναι ζωτικής σημασίας για την ελαχιστοποίηση της εξάπλωσης των σπόρων των ζιζανίων μεταξύ των χωραφιών,
• Συνίσταται πάντα να ξεκινάει κανείς έχοντας ένα καθαρό χωράφι και να αντιμετωπίζει έγκαιρα τα ζιζάνια. Ορισμένοι καλλιεργητές επιλέγουν να προχωράνε σε καύση, ενώ άλλοι εφαρμόζουν όργωμα σε συνδυασμό με ένα υπολειμματικό ζιζανιοκτόνο πριν από τη βλάστηση,
• Συνίσταται η υιοθέτηση πρακτικών που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα των καλλιεργούμενων εις βάρος των ζιζανίων.

Ένα άλλο μέτρο που θα μπορούσε να βοηθήσει στην καταπολέμηση των ζιζανίων είναι η μικρή απόσταση των σειρών καθώς, με αυτόν τον τρόπο, δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να αναδυθούν τα ζιζάνια. Ένα κοινό ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιείται στην καλλιέργεια κριθαριού είναι το MCPA και εφαρμόζεται νωρίς την άνοιξη. Από το 1945, το MCPA χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό για τον έλεγχο των πλατύφυλλων ζιζανίων. Το MCPA δρα ως αυξίνη, μια αυξητική ορμόνη δηλαδή που υπάρχει στα φυτά με φυσικό τρόπο, και τα άλατα του ή οι εστεροποιημένες μορφές του χρησιμοποιούνται ως ζιζανιοκτόνα (Grossmann, 2010). Για το χειμερινό σιτάρι, έχει αναφερθεί ότι οι συνδυασμοί metribuzin-metolachlor, metribuzin-oryzalin και metribuzin-pendithalin έλεγξαν επιτυχώς τα πλατύφυλλα ζιζάνια (Diawarra et al., 1990).

Όπως και η ολοκληρωμένη διαχείριση παρασίτων, «Η ολοκληρωμένη διαχείριση ζιζανίων είναι η συντονισμένη εφαρμογή ενός συνδυασμού μεθόδων ελέγχου, μειώνοντας την εξάρτηση μόνο από ζιζανιοκτόνα και αυξάνοντας τις πιθανότητες επιτυχούς καταπολέμησης ή εξάλειψης. Τα ολοκληρωμένα προγράμματα διαχείρισης ζιζανίων απαιτούν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, γνώση της βιολογίας και της οικολογίας ενός ζιζανίου και κατάλληλες μεθόδους ελέγχου αυτών» (2).

Ο βιολογικός έλεγχος των ζιζανίων αναφέρεται στη χρήση φυσικών εχθρών ενός φυτού, όπως έντομα, ακάρεα και ασθένειες για τη μείωση ή/και τον έλεγχο του πληθυσμού των ζιζανίων. Είναι μια οικονομικά αποτελεσματική και φιλική προς το περιβάλλον μέθοδος, αλλά απαιτείται χρόνος μέχρι να ολοκληρωθούν οι φάσεις ανάπτυξης των φυσικών ενθρών και εγκατάστασή τους. Ο βιοέλεγχος δεν θα εξαλείψει τα ζιζάνια, αλλά μπορεί να μειώσει τον πληθυσμό τους σε ένα αποδεκτό επίπεδο ή/και να διευκολύνει τον έλεγχό τους με χρήση άλλων μεθόδων (2).

Η ύπαρξη ζιζανίων στο κριθάρι μπορεί να προκαλέσει μείωση της απόδοσης και υποβάθμιση της ποιότητας του συγκομιζόμενου προϊόντος. Η διαχείριση των ζιζανίων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εμφάνιση της καλλιέργειας είναι απολύτως απαραίτητη. Η διαχείριση των ζιζανίων στο κριθάρι βασίζεται, μέχρι σήμερα, κυρίως σε ζιζανιοκτόνα. Λόγω της ευρείας χρήσης τους, παρατηρείται παγκοσμίως ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα ζιζανιοκτόνα. Συνεπώς, ένα θεμελιώδες πρόβλημα στη διαχείριση των ζιζανίων είναι η ανάπτυξη ανθεκτικότητας. Μια λύση θα μπορούσε να είναι η αμειψισπορά, χρησιμοποιώντας πατάτες, κράμβη και φασόλια μεταξύ των καλλιεργειών σιτηρών. Οι διαφορετικές ημερομηνίες σποράς του κριθαριού, οι καλλιεργητικές τεχνικές και τα ζιζανιοκτόνα μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα να ανάπτυξης ανθεκτικότητας (3). Υπάρχουν κάποιες συγκεκριμένες ομάδες ζιζανιοκτόνων που δεν έχει αναφερθεί, μέχρι στιγμής, ανάπτυξη ανθεκτικότητας.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε έναν γεωπόνο πριν υιοθετήσετε οποιοδήποτε μέτρο διαχείρισης ζιζανίων.

Βιβλιογραφία

1. https://cropgenebank.sgrp.cgiar.org/index.php/management–mainmenu-434/stogs–mainmenu-238/barley/guidelines/weeds
2. https://www.dpi.nsw.gov.au/biosecurity/weeds/weed–control/general–management/integrated–weed–management#:~:text=Integrated%20weed%20management%20is%20the,of%20successful%20control%20or%20eradication
3. https://www.daera–ni.gov.uk/articles/spring–barley–weed–control

• Grossmann, K. (2010). “Auxin herbicides: current status of mechanism and mode of action”. Pest Management Science. 66 (2): 2033–2043.
• Mennan, H., Pala, F. (2018). Major weeds in Barley Fields of Diyarbakir, Belgium
• Diawara, M., Banks, P. (1990). Weed Control in Barley (Hordeum Vulgare) – No – Till Grain Sorghum (Sorghum bicolor) Production

Ιστορία, Θρεπτική Αξία και Γενικές Πληροφορίες για το Κριθάρι

Αρχές για την Επιλογή της Καλύτερης Ποικιλίας Κριθαριού

Προετοιμασία Εδάφους και Απαιτήσεις Εδάφους και Σποράς στην Καλλιέργεια Κριθαριού

Απαιτήσεις και Μέθοδοι Άρδευσης στην Καλλιέργεια Κριθαριού

Απαιτήσεις και Μέθοδοι Λίπανσης στην Καλλιέργεια Κριθαριού

Ασθένειες και Παράσιτα στην Καλλιέργεια Κριθαριού

Απόδοση, Συγκομιδή και Αποθήκευση του Κριθαριού

Διαχείριση Ζιζανίων στην Καλλιέργεια Κριθαριού