Βερικοκιά – Πληροφορίες και Ποικιλίες

Βερικοκιά - Πληροφορίες και Ποικιλίες
Βερικοκιά
Μοιράσου το:

Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες:

Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες: English (Αγγλικα) Español (Ισπανικα) Français (Γαλλικα) Deutsch (Γερμανικα) हिन्दी (Ινδικα) Português (Πορτογαλικα)

Περισσότερες μεταφράσειςΛιγότερες μεταφράσεις

Η βερικοκιά (Prunus armeniaca) είναι ένα φυλλοβόλο οπωροφόρο δέντρο (δηλαδή χάνει τα φύλλα του τον χειμώνα) και προέρχεται από περιοχές της Κίνας και της Κεντρικής Ασίας. Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae και στο γένος Prunus, το οποίο περιλαμβάνει και άλλα σημαντικά οπωροφόρα δέντρα, όπως η αμυγδαλιά, η κερασιά, η ροδακινιά και πολλά άλλα.

Το δέντρο της βερικοκιάς μπορεί να φτάσει έως και τα 12 μέτρα σε ύψος, αλλά συνήθως κλαδεύεται και διατηρείται στα 3,5-4 μέτρα (11,5-13 πόδια). Η βερικοκιά έχει ωοειδή φύλλα με μέσο μήκος 5-9 cm (2-3,5 ίντσες). Ανθίζει νωρίς την άνοιξη, παράγοντας όμορφα λευκά-ροζ άνθη με πέντε πέταλα. Αυτά μπορεί να είναι μονά ή διπλά και εκπτύσσονται πριν από το φύλλωμα του δέντρου, δηλαδή στις αρχές της άνοιξης. Η μέση βερικοκιά μπορεί να αρχίσει να παράγει καρπούς (φάση αναπαραγωγής) μετά το 2ο με 4ο έτος της ζωής της, ενώ παραμένει παραγωγική για περίπου 20-25 χρόνια ή περισσότερο. Βοτανολογικά, ο καρπός χαρακτηρίζεται ως “δρύπη”. Ο καρπός του βερίκοκου έχει γλυκιά, αρωματική, ζουμερή κίτρινη έως κοκκινωπή σάρκα. Ο φλοιός του μπορεί να είναι λευκός-ροζ, κίτρινος, πορτοκαλί ή κόκκινος, λείος ή χνουδωτός. Ο καρπός περιέχει έναν μόνο σπόρο μέσα σε έναν ξυλώδη φλοιό, το γνωστό κουκούτσι. Τα κουκούτσια του βερίκοκου περιέχουν μια ουσία που ονομάζεται αμυγδαλίνη, η οποία μετατρέπεται σε κυάνιο κατά το μάσημα ή την άλεση του ξυλώδους κελύφους.

Βερίκοκο – Περιβαλλοντικές απαιτήσεις

Η βερικοκιά ευδοκιμεί σε περιοχές με δροσερούς χειμώνες και ζεστά ξηρά καλοκαίρια. Για να μειωθεί ο κίνδυνος μυκητιασικών λοιμώξεων, είναι σημαντικό τα βερίκοκα να καλλιεργούνται σε περιοχές με χαμηλή σχετική υγρασία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Εξίσου σημαντικό για την μεγιστοποίηση της ανάπτυξης των δέντρων είναι να έχουν απεριόριστη πρόσβαση στο άμεσο ηλιακό φως για τουλάχιστον 8 ώρες καθημερινά. Η έλλειψη έκθεσης στον ήλιο θα υποβαθμίσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών.

Τα βερίκοκα καλλιεργούνται συνήθως στις ζώνες ανθεκτικότητας/φύτευσης 5-8 του USDA και, όπως πολλά άλλα οπωροφόρα δέντρα, απαιτούν ελάχιστες ώρες ψύχους και υψηλών θερμοκρασιών για να βγούνε απο τον λήθαργο και να αναπτυθχούν. Ανάλογα με την ποικιλία, οι βερικοκιές χρειάζονται περίπου 300-1200 ώρες ψύχους (0 έως 7 °C ή 32 έως 45 °F). Για την έναρξη της ανθοφορίας είναι αναγκαία η αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από κάποια ελάχιστα όρια.

Οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι απαραίτητες για να σπάσει ο λήθαργος. Σε αυτό το στάδιο, τα δέντρα μπορούν να επιβιώσουν ακόμη και στους -25 °C ή -13 °F (ανάλογα με την ποικιλία). Από εκείνο το σημείο και μετά, τα δέντρα γίνονται όλο και πιο ευαίσθητα στις χαμηλές θερμοκρασίες (παγετός). Πιο συγκεκριμένα, όταν τα δέντρα ανθίζουν (αρχές-μέσα άνοιξης), μια θερμοκρασία κοντά στους -3 °C και -6 °C (26 και 21 °F), με διάρκεια μεγαλύτερη των 30 λεπτών, μπορεί να βλάψει από το 10% έως το 90% των λουλουδιών (με αποτέλεσμα να μειώνεται η τελική παραγωγή). Επιπλέον, οι συχνές βροχοπτώσεις κατά την περίοδο της ανθοφορίας μπορούν να εμποδίσουν την διασταυρούμενη επικονίαση των μελισσών, με αποτέλεσμα την μείωση της καρπόδεσης και την παραγωγή μη αυτογόνιμων ποικιλιών. Το ιδανικό εύρος θερμοκρασίας για τα βερίκοκα κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου είναι 18-30 °C (65-85 °F). Θερμοκρασίες πάνω από 35 °C (95 °F) μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα φρούτα όσο και για τα λουλούδια. Πιο συγκεκριμένα, οι θερμοκρασίες κοντά στους 38 °C (102 °F) κατά την διάρκεια της μεγέθυνσης και της ωρίμανσης των καρπών μπορεί να οδηγήσουν σε κάψιμο και υποβάθμιση της ποιότητάς τους.

Ποικιλίες Βερίκοκων

Κατά την επιλογή της ποικιλίας ή των ποικιλιών (για την κύρια ποικιλία ή για τα υποκείμενα) που θα καλλιεργήσει σε μια περιοχή ένας γεωργός, θα πρέπει να λάβει υπόψη του:

  • Την αγορά (εμπορική χρήση): νωπή κατανάλωση ή μεταποίηση, αντοχή στον χειρισμό μετά τη συγκομιδή, αποστολή, διάρκεια ζωής κ.λπ. Ορισμένες ποικιλίες που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι: ΗΠΑ→ Royal, Blenheim και Tilton, Ευρώπη→ Aurora, Bebeco, Amabile Vecchioni, Asgarabad , French, Bergeron
  • Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών (μέγεθος καρπού, χρώμα, γεύση κ.λπ.)
  • Το επίπεδο ανοχής σε περιβαλλοντικές πιέσεις (π.χ. παγετός, φυσιολογικές διαταραχές, σχίσιμο φρούτων, σκάσιμο φλοιού) και στις εδαφικές συνθήκες. Πιο συγκεκριμένα, σε περιοχές με ψυχρότερους χειμώνες, ο αγρότης πρέπει να επιλέξει να φυτέψει ανθεκτικές στο κρύο ποικιλίες βερίκοκων, όπως η «Moorpark» , η «Mormon», η «Goldrich», η «Harglow» και η «Tilton». Αυτές οι ποικιλίες ανθίζουν αργότερα κατά την άνοιξη και ένας όψιμος ανοιξιάτικος παγετός κατά την άνθηση θα είναι επιβλαβής, όπως σε κάθε άλλη ποικιλία. Από την άλλη πλευρά, σε περιοχές με ήπιους χειμώνες, μια πολύ καλή επιλογή για καρπούς υψηλής ποιότητας θα ήταν η ποικιλία «Royal Blenheim» (πρώιμη ποικιλία). Επιπλέον, σε βαριά αργιλώδη εδάφη με κακή αποστράγγιση, συνίσταται στους αγρότες να χρησιμοποιούν ποικιλίες βερίκοκου εμβολιασμένες σε υποκείμενα δαμάσκηνου (Myrobalan).
  • Τις απαιτήσεις σε ώρες ψύχους (σε θερμότερα κλίματα, ο γεωργός πρέπει να χρησιμοποιεί ποικιλίες με λιγότερες απαιτήσεις σε ώρες ψύχους)
  • Την αντοχή σε παθογόνα και παράσιτα: αντίσταση στην βακτηριακή κηλίδωση κατά την άνθιση, στον βακτηριακό καρκίνο, την φαιά σήψη κ.λπ.
  • Την ικανότητα αυτοκαρποφορίας ή την ανάγκη για διασταυρούμενη επικονίαση μεταξύ συμβατών ποικιλιών (π.χ. Η ποικιλία Vivagold είναι αυτογόνιμη, ενώ η Tomcat, η Rival και η Goldbar είναι μερικώς αυτογόνιμες και δεν πρέπει να φυτεύονται μόνες τους)

Ορισμένες εμπορικές ποικιλίες βερίκοκου είναι αποτέλεσμα υβριδισμού μεταξύ βερίκοκων και δαμάσκηνων. Μερικά κοινά παραδείγματα τέτοιων υβριδίων είναι οι ποικιλίες «Aprium», «Pluot» και «Plumcot».

Βιβλιογραφία

https://dpi.wi.gov/sites/default/files/imce/school-nutrition/pdf/fact-sheet-apricot.pdf

https://extension.usu.edu/yardandgarden/research/apricots-in-the-home-garden

https://web.extension.illinois.edu/hortanswers/plantdetail.cfm?PlantID=627&PlantTypeID=11

https://www.researchgate.net/publication/51997906_Chilling_and_heat_requirements_of_apricot_cultivars_for_flowering

http://digitalcommons.usu.edu/cgi/viewcontent.cgi%3farticle%3d1643%26context%3dextension_curall

https://www.bctfpg.ca/horticulture/varieties-and-pollination/apricot-varieties/

http://omafra.gov.on.ca/english/crops/facts/02-035.htm

https://naldc.nal.usda.gov/download/CAT73401175/PDF

https://www.ishs.org/ishs-article/717_37

https://www.researchgate.net/figure/Chilling-and-heat-requirements-of-European-apricot-cultivars_tbl1_340024011

Βερικοκιά – Πληροφορίες και Ποικιλίες

Βερίκοκο – Διατροφική αξία, οφέλη για την υγεία, χρήσεις και ενδιαφέρουσες πληροφορίες

Επαγγελματική Καλλιέργεια Βερικοκιάς

Καλλιέργεια Βερικοκιάς – Απαιτήσεις και Προετοιμασία Εδάφους, Φύτευση

Καλλιέργεια Βερικοκιάς – Πολλαπλασιασμός και Επικονίαση

Καλλιέργεια Βερικοκιάς – Κλάδεμα Διαμόρφωσης και Καρποφορίας

Καλλιέργεια Βερικοκιάς – Άρδευση

Καλλιέργεια Βερικοκιάς – Λίπανση

Βερίκοκα – Συγκομιδή, Απόδοση και Αποθήκευση

Βερικοκιά – Παράσιτα, Ασθένειες και Φυσιολογικές Διαταραχές

Οι συνεργάτες μας

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με Μ.Κ.Ο., Πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς παγκοσμίως ώστε μαζί να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους κοινούς μας στόχους για βιωσιμότητα και ευημερία των ανθρώπων.