Απαιτήσεις Άρδευσης στην Καλλιέργεια Κερασιάς
Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες:
Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες:
English (Αγγλικα) 
Español (Ισπανικα) 
Français (Γαλλικα) 
Deutsch (Γερμανικα) 
Nederlands (Ολλανδικα) 
हिन्दी (Ινδικα) 
Türkçe (Τουρκικα) 
简体中文 (Κινεζικα (Απλοποιημένα)) 
Português (Πορτογαλικα)
Οι κερασιές και ειδικά οι ποικιλίες γλυκών κερασιών χρειάζονται αρκετό νερό για να αναπτυχθούν και για να έχουν υψηλές αποδόσεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται τακτική άρδευση κατά το πρώτο έτος εγκατάστασης του οπωρώνα, ιδιαίτερα κατά τις αρχές της άνοιξης και κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Μάλιστα, μερικές φορές άρδευση χρεάζεται και κατά τους πρώτους μήνες του φθινοπώρου, όταν οι απαιτήσεις σε νερό είναι μεγάλες. Οι κερασιές ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στην παροχή νερού (από την άποψη της έντονης ανάπτυξης και της αυξημένης παραγωγής). Παρόλο που οι ώριμες κερασιές είναι ανθεκτικές και μπορούν να επιβιώσουν στην ξηρασία, μερικές φορές είναι σημαντικό να τους παρέχουμε επαρκείς ποσότητες νερού για να αναπτυχθούν.
Σε περιοχές με ανεπαρκείς (λιγότερες από 1 ίντσα ή 25,4 χιλιοστά βροχής την εβδομάδα ή στις 10 ημέρες) ή άνισα κατανεμημένες βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια της άνοιξης, οι παραγωγοί κερασιών μπορεί να χρειαστεί να ξεκινήσουν το πότισμα των οπωρώνων τους από τις αρχές της άνοιξης, δηλαδή, κατά την αρχή του σταδίου της ανθοφορίας. Η επαρκής παροχή νερού κατά τον σχηματισμό και την διόγκωση των καρπών είναι απαραίτητη, καθώς ενισχύει την παραγωγή μεγαλύτερων φρούτων και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης επιφανειακών τρυπών στα κεράσια. Ωστόσο, ο γεωργός θα πρέπει να σταματήσει το πότισμα 5-7 ημέρες πριν τη συγκομιδή για να αποφύγει τυχόν απώλειες λόγω μαλακώματος των καρπών (εξαιτίας υπερβολικής συγκέντρωσης νερού). Οι αρδεύσεις μπορούν να συνεχιστούν ακόμη και μετά την συγκομιδή (σε μεσοδιαστήματα 3-4 εβδομάδων κατά τους θερμότερους-ξηρούς καλοκαιρινούς μήνες). Σε περίπτωση που υπάρχει πρόβλημα ξηρασίας και το φθινόπωρο, τα ποτίσματα μπορούν να συνεχιστούν μέχρι την έναρξη της πτώσης των φύλλων.
Σε γενικές γραμμές, σε πολύ χαμηλής πυκνότητας οπωρώνες, ο μέσος ετήσιος ρυθμός άρδευσης είναι περίπου 1.300 m3 ανά εκτάριο (520 m3 ανά acre). Από την άλλη πλευρά, όταν οι βροχοπτώσεις κατανέμονται καλά κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου και τροφοδοτούν τις κερασιές με αρκετό νερό, υπάρχει περιορισμένη ανάγκη για άρδευση. Σε αυτή την περίπτωση, οι αγρότες μπορούν να ποτίσουν 1-2 φορές κατά την διάρκεια του σχηματισμού των καρπών και 1-2 φορές ακόμη κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών περιόδων ξηρασίας.
Οι κερασιές είναι ευαίσθητες στην υπερβολική υγρασία του εδάφους και στη σήψη των ριζών. Για τον λόγο αυτό, οι καλλιεργητές θα πρέπει να προσαρμόσουν το πρόγραμμα άρδευσης και τις ποσότητες νερού που προστίθενται ανάλογα με τις εποχικές ανάγκες των δέντρων (λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο του εδάφους, τις βροχοπτώσεις, την ηλικία και την απόδοση των δέντρων). Για τη διαμόρφωση ενός κατάλληλου προγράμματος άρδευσης συχνά γίνεται χρήση τενσιόμετρων. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για το πότισμα των κερασιών είναι το πότισμα με κατάκλυση, με αυλάκια και με σταλάκτες και μικρούς καταιονιστήρες (πότισμα με ψεκασμό) γύρω από τον κορμό των δέντρων. Σε ορισμένες πολιτείες της Β. Αμερικής, οι αγρότες παρατήρησαν ότι η χρήση ενός συστήματος σταγόνας θα μπορούσε να εξοικονομήσει έως και 58% στο νερό που απαιτείται. Λάβετε υπόψη ότι οι ρίζες των δέντρων των κερασιών είναι αρκετά επιφανειακές και καλά απλωμένες. Μπορείτε να απλώσετε το νερό μέχρι ένα μέτρο γύρω από τον κορμό, αλλά πάντα να αποφεύγετε την διαβροχή του κορμού.
Όσον αφορά τα ξινά κεράσια, μια μελέτη έδειξε ότι η εδαφοκάλυφη με θρυμματισμένο ξύλο και η στάγδην άρδευση επηρέασαν θετικά την απόδοση των νεαρών δέντρων. Οι ποικιλίες «Desertnaya Morozovoi», «Latvijas Zemais» και «Shokoladnica» ήταν σημαντικά πιο παραγωγικές με αυτού του είδους την εδαφοκάλυψη από ό,τι με άλλες παραλλαγές. Η στάγδην άρδευση ενίσχυσε γενικά την ομοιόμορφη ανάπτυξη και την ανάπτυξη των καρποφόρων λογχοειδών και υποβοήθησε την απόδοση των ποικιλιών «Bulatnikovskaya», «Zentenes», «Orlica» και «Tamaris». Οι ποικιλίες «Latvijas Zemais» και «Orlica» ήταν πιο ανθεκτικές στην φαιά σήψη σε σχέση με άλλες ποικιλίες. Οι ποικιλίες «Bulatnikovskaya» και «Tamaris» έδειξαν καλύτερη αντίσταση στην ανθράκωση σε σχέση με άλλες. Η στάγδην άρδευση βελτίωσε ελαφρώς την αντοχή των ποικιλιών «Zentenes», «Orlica» και «Tamaris» στην ανθράκωση.
Βιβλιογραφία
https://anrcatalog.ucanr.edu/pdf/2951e.pdf
https://catalog.extension.oregonstate.edu/sites/catalog/files/project/pdf/pnw642.pdf
https://u.osu.edu/cfaescapstone/tree-fruits/cherries/care-maintenance/
Κεράσια: Πληροφορίες, Διατροφική Αξία & Οφέλη για την Υγεία
10 Ενδιαφέρουσες Πληροφορίες για τα Κεράσια που πιθανόν δεν γνωρίζετε
Επαγγελματική Καλλιέργεια Κερασιάς
Απαιτήσεις Εδάφους, Προετοιμασία Εδάφους και Φύτευση Κερασιών
Απαιτήσεις Άρδευσης στην Καλλιέργεια Κερασιάς
Πολλαπλασιασμός και Επικονίαση των Δέντρων Κερασιάς
Κλάδεμα διαμόρφωσης, Κλάδεμα καρποφορίας και Αραίωμα στην Καλλιέργεια Κερασιάς
Λίπανση στην Καλλιέργεια Κερασιάς
