Γενικές πληροφορίες: Ιστορία, Θρεπτική αξία και Χαρακτηριστικά του Αβοκάντο
Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες:
Το άρθρο αυτό είναι επίσης διαθέσιμο στις ακόλουθες γλώσσες: English (Αγγλικα) Español (Ισπανικα) Français (Γαλλικα) Deutsch (Γερμανικα) हिन्दी (Ινδικα) العربية (Αραβικα) Türkçe (Τουρκικα) 简体中文 (Κινεζικα (Απλοποιημένα)) Português (Πορτογαλικα)
Περισσότερες μεταφράσειςΛιγότερες μεταφράσειςΤο αβοκάντο προέρχεται από την Puebla στο Νότιο Κεντρικό Μεξικό. Η κατανάλωση του φρούτου ξεκίνησε πριν από περίπου 10.000 χρόνια και η εξημέρωση και η καλλιέργειά του πριν από περίπου 5.000 χρόνια. Κατά τη μακρά ιστορία του, το αβοκάντο έγινε γνωστό με διαφορετικά ονόματα. Μερικά από αυτά είναι τα “Fertility fruit,” “Alligator pear” και “Butter fruit” (1). Μέχρι τη δεκαετία του 1950, χρησιμοποιούνταν εμπορικά 25 ποικιλίες αβοκάντο, με τη «Fuerte» να είναι η πιο δημοφιλής. Μετά το 1970 αυτό άλλαξε, όταν μια νέα ποικιλία, η “Hass”, έγινε η πιο δημοφιλής σε πολλές χώρες και βιομηχανίες λόγω της εξαιρετικής γεύσης και της υψηλής περιεκτικότητάς της σε έλαιο.
Καθώς το αβοκάντο γινόταν όλο και πιο δημοφιλές, η καλλιέργειά του επεκτάθηκε σε νέες περιοχές με τροπικά, ημιτροπικά και μεσογειακά κλίματα. Με βάση στοιχεία του FAO, το Μεξικό έρχεται πρώτο σε παραγωγή με περισσότερους από 2,4 εκατομμύρια τόνους ετησίως, ακολουθούμενο από άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, την Ινδονησία, την Κένυα και το Ισραήλ.
Τα αβοκάντο έγιναν ευρέως δημοφιλή μετά το 1980-2000, ακόμη και σε χώρες και ηπείρους που δεν είχαν καλλιεργηθεί ή καταναλωθεί ποτέ πριν. Ο καρπός του αβοκάντο έχει σκούρα πράσινη επιδερμίδα που φέρει όζους, βουτυρώδη υφή και δροσιστική, ήπια γεύση. Ως φρούτο μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως μούρο και χάρη στην υψηλή διατροφική του αξία προτιμάται από vegans και vegetarians. Ταυτόχρονα, το αβοκάντο είναι ένα δημοφιλές συστατικό στη μαγειρική, ως άλειμμα σε σαλάτες, smoothies και επιδόρπια.
Η υψηλή περιεκτικότητα του φρούτου σε πολυακόρεστα και μονοακόρεστα λιπαρά (75% των συνολικών λιπαρών του φρούτου) μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα και στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιακών παθήσεων. Ταυτόχρονα, μια μέση κατανάλωση μπορεί να παράσχει στον άνθρωπο 20 βιταμίνες και μέταλλα, ενώ δεν περιέχει ζάχαρη και νάτριο.
Σε 100 g αβοκάντο περιέχονται:
- 160-245 θερμίδες (kcal).
- 20% ολικό λίπος (16g, 30% στον πολτό αβοκάντο): μόνο το 5% είναι κορεσμένο
- 2% συνολικοί υδατάνθρακες (8g): 12-28% διαιτητικές ίνες
- 12% κάλιο (500 mg)
- 20% χαλκός (0,2 mg)
- 20% βιταμίνη Κ (22 mcg)
- 16% βιταμίνη C
- 15% βιταμίνη Β6
Τα ποσοστά αναφέρονται στην ημερήσια πρόσληψη.
Το αβοκάντο περιέχει επίσης βιταμίνη Ε, D, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και νιασίνη (2, 3, 4)
Γενικές πληροφορίες για το αβοκάντο
Όλες οι ποικιλίες αβοκάντο ανήκουν στο είδος Persea americana της οικογένειας Lauraceae. Το αβοκάντο είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο που μπορεί να πολλαπλασιαστεί με σπορόφυτα ή με εμβολιασμό. Ένα ώριμο δέντρο μπορεί να γίνει αρκετά ψηλό, φτάνοντας μέχρι και τα 18-20 μέτρα (66 πόδια), με διάμετρο κορμού 30-60 cm. Τα φύλλα εκπτύσσονται εναλλάξ και έχουν μέγεθος και σχήμα που εξαρτώνται απο την εκάστοτε ποικιλία. Συνήθως, τα φύλλα όταν είναι μικρά, φέρουν τριχίδια και καθώς ωριμάζουν γίνονται λεία. Κάθε δέντρο μπορεί να παράξει πολλές χιλιάδες τέλεια άνθη, από τα οποία συνήθως μόνο το 5% γονιμοποιείται και παράγει καρπούς. Ωστόσο, εάν οι περιβαλλοντικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές, υπάρχει πιθανότητα τα δέντρα να αναπτυχθούν και να μην παράξουν καρπούς (5). Οι ποικιλίες αβοκάντο έχουν συνήθως εντελώς διαφορετικές στιγμές συγκομιδής, ενώ υπάρχει επίσης μεγάλη χρονική διακύμανση μεταξύ της στιγμής της ανθοφορίας και της ωρίμανσης και της συγκομιδής του καρπού (από 4 έως 10 μήνες). Τα νεαρά φυτά χρειάζονται επιπλέον φροντίδα και προστασία από τον καυτό ήλιο και τους δυνατούς ανέμους και συνήθως μπαίνουν στην αναπαραγωγική τους ζωή σε ηλικία 4-5 ετών. Ωστόσο, χρειάζονται άλλα 4-5 χρόνια για να φτάσουν στο μέγιστο δυναμικό απόδοσης. Ο συνδυασμός διαφορετικών οπωροφόρων δέντρων, η συγκαλλιέργεια, είναι αρκετά συνηθισμένη τακτική στην καλλιέργεια αβοκάντο. Συχνά χρησιμοποιούνται μάνγκο, εσπεριδοειδή, φοίνικες, ακόμη και ελιές. Το δέντρο του αβοκάντο δεν αντέχει τους ζεστούς, ξηρούς ανέμους και τους παγετούς, αλλά χρειάζεται ζεστό καιρό και επαρκή παροχή νερού (βροχόπτωση ή άρδευση) για να παράγει καρπούς. Ας υποθέσουμε ότι οι κλιματικές συνθήκες είναι ευνοϊκές και η παροχή νερού είναι επαρκής. Σε αυτήν την περίπτωση, το αβοκάντο είναι μια εύκολη καλλιέργεια, με όχι πολύ υψηλές ανάγκες για λίπανση και φυτοπροστασία των καλλιεργειών. Έτσι, η βιολογική καλλιέργεια είναι μια πιθανή και βιώσιμη λύση. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή καθιστά ολοένα και πιο δύσκολο για τους παραγωγούς αβοκάντο να διατηρήσουν τους οπωρώνες τους, ενώ σημειώνεται ήδη και μια αρνητική επίδραση στην απόδοση.
Ανάλογα με την ποικιλία, ο καρπός έχει σχήμα αχλαδιού, αυγού ή σφαιρικό, είναι λείος ή φέρει στίγματα, έχει επιδερμίδα πράσινου χρώματος που σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται μοβ, σκούρο καφέ ή ακόμα και μαύρη, μετά την ωρίμανση. Η σάρκα έχει βουτυρώδη υφή και ανοιχτό πράσινο έως κίτρινο χρώμα. Στο κέντρο του καρπού, υπάρχει ένας μόνο μεγάλος σπόρος που περικλείεται σε δύο καφέ, λεπτά περιβλήματα (Morton, 1987). Ο καρπός που παράγεται από σύγχρονες ποικιλίες μπορεί να ζυγίζει από 150 έως 400-500 g, με μήκος που συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 7 και 20 cm (6). Δεδομένου ότι είναι ένα κλιμακτηριακό μούρο, το αβοκάντο συνεχίζει να ωριμάζει ακόμη και αφού αποκολληθεί από το δέντρο (συγκομιδή). Ο αγρότης πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός κατά τη συγκομιδή και την αποθήκευση των καρπών για να αποφύγει την καταστροφή τους. Η αποθήκευση και η διάρκεια ζωής εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το επίπεδο ωρίμανσης του καρπού κατά τη συγκομιδή, την ποικιλία και τη θερμοκρασία (αποθήκευσης-περιβάλλοντος).
Προσοχή: Ένας αγρότης πρέπει να μελετήσει προσεκτικά τις ανάγκες των φυτών αβοκάντο ως προς τις περιβαλλοντικές συνθήκες, να εξασφαλίσει τη διαθεσιμότητα νερού και να επιλέξει μία ή κατά προτίμηση περισσότερες κατάλληλες ποικιλίες. Η καλλιέργεια χρειάζεται πολλά χρόνια για να αρχίσει να παράγει καρπούς. Η φύτευση ενός οπωρώνα αβοκάντο σε μη κατάλληλη τοποθεσία μπορεί να κοστίσει στον αγρότη χρήματα και χρόνια παραγωγής. Η αποτυχία των δέντρων αβοκάντο να παράγουν καρπούς ακόμη και μετά από 5-6 χρόνια μπορεί να αποδοθεί στην έλλειψη κάποιας ποικιλίας-επικονιαστή στο χωράφι (ή επαρκών δέντρων αυτής) ή στο τοπικό μικροκλίμα.
Πηγές
- https://avocadosfrommexico.com/avocados/history/
- https://californiaavocado.com/nutrition/avocado-nutritionfacts/
- https://www.fao.org/3/X6902E/x6902e06.htm
- https://fdc.nal.usda.gov/
- https://link.springer.com/content/pdf/10.1007%2F978-3-319-06904-3.pdf
- https://academicjournals.org/journal/AJPS/article-full-text-pdf/9F08F0F56344#:~:text=The%20avocado%20fruit%20has%20a,long%20(Morton%2C%201987).
Morton JF (1987). Fruits of warm climates. Julia F. Morton, Miami, Florida, 505p.
Ιστορία, θρεπτική αξία και γενικές πληροφορίες για το αβοκάντο
Χαρακτηριστικά και Πλεονεκτήματα Ποικιλιών Αβοκάντο
Απαιτήσεις κλίματος και εδάφους στην καλλιέργεια αβοκάντο – Φύτευση δέντρων αβοκάντο
Πολλαπλασιασμός και επικονίαση των δέντρων αβοκάντο
Απαιτήσεις νερού και συστήματα άρδευσης στην καλλιέργεια αβοκάντο
Απαιτήσεις λίπανσης στην καλλιέργεια αβοκάντο
Κλάδεμα διαμόρφωσης και κλάδεμα καρποφορίας των δέντρων αβοκάντο
Συγκομιδή, Απόδοση ανά στρέμμα και Αποθήκευση αβοκάντο
Παράσιτα και ασθένειες στην καλλιέργεια αβοκάντο – Διαχείριση ζιζανίων